Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige Medaille
De ontelbare genaden van de Wonderdadige Medaille
De medaille van Onze Lieve Vrouw van Genaden, beter bekend als de Wonderdadige Medaille, is ongetwijfeld de meest verspreide medaille aller tijden. De medaille ontstond in Frankrijk in 1830, nadat ze rechtstreeks door Onze Lieve Vrouw was geopenbaard aan de heilige Catharina Labouré toen ze nog een jonge religieuze was.
Wat staat er op de Wonderdadige Medaille?
De Wonderdadige Medaille is ovaal. Op een van de zijden is Onze Lieve Vrouw afgebeeld met uitgestrekte armen. De lichtstralen symboliseren de genaden waarmee ze de gelovigen overlaadt. Tegelijkertijd verplettert ze met haar maagdelijke voeten de kop van de helse slang. De Maagd omlijst de rand met het gebed: "O Maria, zonder zonde verwekt, bid voor ons die tot u onze toevlucht nemen". Op de andere zijde staat de letter "M" met een kruis erop. Daaronder staan de Heilige Harten van Jezus en Maria. Twaalf sterren omringen de medaille en herinneren ons aan de beroemde woorden van de Apocalyps: "Een vrouw bekleed met de zon en de maan aan haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren" (Apoc. 12:1).
Wie was de heilige Catharina Labouré?
De heilige Catharina Labouré werd in 1806 geboren in Fain-les-Moutiers in de Franse provincie Bourgondië. Haar vader, Pierre Labouré, bezat een landgoed dat hij zelf bewerkte. Haar moeder, Magdalène Gontard, behoorde tot een voorname en beschaafde familie die verwant was aan de adel van de regio. Catharina was pas negen jaar oud toen haar moeder stierf. Troosteloos klom het meisje op een meubelstuk en omhelsde een beeld van Onze Lieve Vrouw. Huilend vroeg ze de Maagd om haar moeder, die ze net verloren had, te vervangen: "Vanaf nu bent u mijn Moeder."
Mysterieuze droom
Haar religieuze roeping lijkt zijn oorsprong te hebben in haar vroege kindertijd en werd opnieuw bevestigd naar aanleiding van een mysterieuze droom die ze had toen ze ongeveer achttien jaar oud was. Ze droomde dat ze in het kerkje van Fain-les-Moutiers was en dat een oudere priester met een indrukwekkende blik de Heilige Mis opdroeg. Aan het einde van de Mis gebood de priester haar om dichterbij te komen. Bang aarzelde ze, maar ze was gefascineerd door de buitengewone schittering van zijn blik. Kort daarna, in dezelfde droom, kwam ze opnieuw de oude priester tegen die zei: "Mijn dochter, je vlucht nu voor me, maar op een dag zal je me zoeken. God heeft plannen met je, vergeet dat nooit."
Lees ook: Don Bosco: 'Het rode paard van de Apocalyps vervulde mij met bloedstollende angst'
De priester uit de droom was Sint-Vincent de Paul
Op dat moment begreep Catharina de droom niet. Pas toen ze enige tijd later een afbeelding van Sint-Vincent de Paul zag in het huis van de Dochters der Liefde in Châtillon-sur-Seine, waar ze ging studeren, herkende ze de mysterieuze persoon uit de droom. Ze begreep toen dat de stichter van de Dochters van Liefde haar riep om zijn spirituele dochter te worden.
Haar vader wilde niet
De aardse vader van de heilige Catharina legde allerlei obstakels op tegen haar intrede in het religieuze leven. Na een lange strijd, en pas toen ze drieëntwintig jaar oud was, kreeg ze eindelijk toestemming om in te treden bij de Dochters van Sint-Vincent de Paul in Châtillonsur-Seine. Drie maanden later, in april 1830, werd ze overgeplaatst naar een ander huis van de congregatie in de Rue du Bac in Parijs.
Zijn lichaam was in ongelooflijk goede staat
Kort na Catharina's aankomst in de Rue du Bac werd het lichaam van Sint-Vincent de Paul, die 170 jaar eerder was gestorven, in een prachtige zilveren reliekhouder plechtig overgebracht naar de kapel Saint-Lazare vanuit de Notre Dame. Zijn lichaam was ongelooflijk goed bewaard gebleven, alsof hij kort daarvoor was gestorven.
Weer verschijnt Sint-Vincent in een visioen
De week daarop kreeg Catharina de eerste van haar bovennatuurlijke visioenen. Ze vertelt: "Het hart van Sint-Vincent verscheen aan mij onder drie verschillende vormen, gedurende drie opeenvolgende dagen. Eerst was het licht van kleur, vleeskleurig, wat vrede, kalmte, onschuld en eendracht uitstraalde. Vervolgens was het vuurrood, alsof het de naastenliefde wilde uitbeelden die, door alle harten te verwarmen, de hele gemeenschap zou moeten vernieuwen en haar in staat zou moeten stellen zich te verspreiden naar de verste delen van de aarde. Ten slotte zag ik het donkerrood, wat me een grote droefheid bezorgde die me bijna onoverkomelijk leek en die, ik weet niet waarom, verband hield met een verandering in de regering."
Lees ook: De heilige Charbel Makhlouf: een leven in verborgen omgang met God
Duivelse illusie of goddelijke werkelijkheid?
Gedwee en vol vertrouwen vertelde Catherine haar biechtvader, pater Jean-Marie Aladel, over haar visioenen. Maar hij vreesde dat het duivelse illusies waren of het effect van een overprikkelde verbeelding, was onvermurwbaar en raadde haar aan ze niet serieus te nemen. Tijdens haar hele noviciaat had Catharina het voorrecht om Onze Lieve Heer in het Allerheiligste te zien "behalve als ik twijfelde". Met andere woorden, als ze, om trouw te blijven aan haar biechtvader, zich probeerde te verzetten tegen de vermeende illusie.
Visioen voorspeelt de onttroning van de koning
Tijdens een van deze visioenen "verscheen Onze Lieve Heer in het Allerheiligste als een koning met een kruis op zijn borst. Op het moment van het evangelie leek het alsof het kruis naar Zijn voeten gleed. Het leek alsof Onze Lieve Heer beroofd was van al zijn gewaden toen ze op de grond vielen. Toen kreeg ik de donkerste en droevigste gedachten: de aardse koning zou onttroond worden en beroofd van zijn koninklijke ornamenten." Dit visioen vond plaats op Drievuldigheidszondag 6 juni 1830, zeven weken voor de politieke onrust die culmineerde in de onttroning van koning Karel X.
De waarschuwing wordt in de wind geslagen
Verlicht door dit bovennatuurlijke visioen begreep de jonge Catharina dat de monarch binnenkort zijn kroon zou verliezen en dat dit een overwinning zou zijn van de krachten van het kwaad in Frankrijk. Ze vond het nodig om haar biechtvader pater Aladel te waarschuwen, die de waarschuwing opnieuw licht opvatte.
Catharina ziet Maria voor het eerst
In de nacht van 18 juli 1830, het feest van de heilige Vincent, zag de heilige Catharina Onze Lieve Vrouw voor het eerst. Het was haar beschermengel die haar, in de gedaante van een jongetje, naar de Maagd bracht. Laten we nog eens haar eigen verhaal lezen, dat indrukwekkend is door zijn eenvoud en oprechtheid: "De novicen hadden een stuk van de linnen soutane van Sint-Vincent gekregen. Ik sneed de mijne doormidden, slikte een stuk door en ging toen slapen met de gedachte dat hij voor mij de genade zou verkrijgen om de Allerheiligste Maagd te zien."
Een jongetje in het wit gekleed leidt Catharina
"Om half twaalf werd ik wakker door het geluid van mijn naam: 'Zuster Labouré! Zuster Labouré!' Ik trok het gordijn opzij en zag een jongetje van een jaar of vier, vijf, in het wit gekleed en omgeven door een stralend aureool, die zei: 'Kom naar de kapel. Onze Lieve Vrouw wacht daar op je.' Ik kleedde me haastig aan en ging naar het jongetje toe, dat aan het hoofdeinde van mijn bed was blijven staan. Hij ging met me mee en bleef aan mijn linkerkant. Alle plaatsen waar we kwamen waren verlicht, wat me zeer verbaasde. Ik was echter nog meer verbaasd over de deur van de kapel, want die ging meteen open toen de jongen hem net met het topje van zijn vinger aanraakte."
Lees ook: Marguerite Bourgeoys: Het verhaal van een lerares, zuster en heilige
'Ik zag de Maagd niet'
Catharina vervolgt: "Mijn verbazing was nog groter toen ik zag dat alle kaarsen brandden, wat me deed denken aan de Middernachtmis. Maar ik zag de Allerheiligste Maagd niet. Het jongetje leidde me naar het priesterkoor naast de leunstoel van de geestelijk leidsman. Daar knielde ik neer, terwijl de jongen de hele tijd bleef staan..."
Onze Lieve Vrouw verschijnt
"Eindelijk kwam het moment. De jongen zei tegen mij: 'De Heilige Maagd komt eraan, hier is ze'. Ik hoorde toen iets wat leek op het ritselen van een zijden jurk, van naast de preekstoel bij het beeld van Sint-Jozef en ophouden over de treden van het altaar aan de kant van het evangelie, op een stoel zoals die van de heilige Ann. Op dat moment, toen ik de Allerheiligste Maagd zag, haastte ik me naar voren, knielde voor haar neer en legde mijn handen op haar knieën. Het was het mooiste moment van mijn leven, maar ik kan niet uitdrukken wat ik allemaal voelde."
"Je zult veel lijden", zei Onze Lieve Vrouw
In een ander manuscript was de heilige Catharina Labouré explicieter en onthulde ze, tenminste gedeeltelijk, wat ze van de Heilige Maagd had gehoord: "Mijn dochter, de goede God wil je een missie geven. Je zult veel lijden, maar je zult dat lijden overwinnen door te bedenken dat je het doet voor de glorie van God... Je zult tegengesproken worden, maar je zult genade ontvangen. Wees niet bang. Vertel alles [aan je biechtvader] met vertrouwen en eenvoud. Heb vertrouwen, wees niet bang.
Grote rampen voorspeld
Even later begon Onze Lieve Vrouw te spreken over toekomstige gebeurtenissen die spoedig zouden plaatsvinden: "De tijden zijn zeer slecht. Grote rampen zullen Frankrijk overkomen. De troon zal omvergeworpen worden. De hele wereld zal verstoord worden door allerlei kwaad (de Allerheiligste Maagd was erg bedroefd toen ze dit zei). Maar kom naar de voet van dit altaar. Hier zullen genaden worden uitgestort over alle mensen, groot of klein, die er met vertrouwen en toewijding om vragen."
"De regel wordt niet nageleefd"
Vervolgens sprak Onze Lieve Vrouw over de gemeenschap van de Dochters der Liefde waartoe de heilige Catharina behoorde, en over de Lazaristen, ook gesticht door de heilige Vincent de Paul: "Mijn dochter, ik ben blij dat ik deze gemeenschap met genaden kan overladen, want ik houd heel veel van haar. Maar ik ben bedroefd over de grote misstanden die er zijn met betrekking tot de regelmaat. De regel wordt niet nageleefd. Er is te veel versoepeling in beide communiteiten. Vertel dit aan degene die de leiding over je heeft, ook al is hij nog niet je meerdere. Later, als hij de leiding over de communiteit krijgt, moet hij alles doen wat in zijn macht ligt om de Regel weer te herstellen. Zeg hem dat ik zeg dat hij moet waken voor slechte lectuur, voor tijdverspilling en voor nutteloze bezoeken."
Onze Lieve Vrouw moest huilen
Daarna sprak ze opnieuw over de verschrikkelijke gebeurtenissen die in de verre toekomst zouden plaatsvinden. Veertig jaar voor hun tijd voorspelde ze de Commune van Parijs en de moord op de aartsbisschop van Parijs. En ze beloofde haar speciale bescherming voor de zonen en dochters van Sint-Vincent de Paul in die tragische tijden: "Jullie zullen mijn bezoek kennen en de bescherming van God en Sint- Vincent over de twee gemeenschappen. Heb vertrouwen! Verlies de moed niet. Ik zal bij jullie zijn. Maar dit zal niet gebeuren met andere congregaties, onder wie er veel slachtoffers zullen zijn. (Terwijl ze dit zei, had de Allerheiligste Maagd tranen in haar ogen.) Er zullen slachtoffers vallen onder de geestelijken van Parijs: de aartsbisschop zelf zal sterven. (Bij deze woorden huilde ze opnieuw.)
Maria leed zozeer dat ze niet kon spreken
"Mijn dochter, het kruis zal worden veracht en neergeworpen. Er zal bloed vloeien. De zijde van Onze Lieve Heer zal worden heropend. De straten zullen vloeien van het bloed. De aartsbisschop zal zijn gewaden worden afgenomen. (Hier kon de Allerheiligste Maagd niet meer spreken; het lijden verscheen op haar gezicht). Mijn dochter, de hele wereld zal lijden."
Weer werd Catharina niet geloofd
Bij deze woorden vroeg de heilige Catharina zich af wanneer dit zou gebeuren. En ze begreep het heel goed: over veertig jaar. Zoals altijd vertelde Catharina alles trouw aan haar biechtvader. Opnieuw was hij streng en zei dat dit "pure fantasie" was en berispte de novice. Maar de ongelovige biechtvader kon niet anders dan geschrokken zijn, want een week later begonnen de profetieën in vervulling te gaan. Op 26 juli kwam het nieuws over de chaos in de straten en binnen een paar dagen was koning Karel X afgezet. "De hele wereld zal worden verstoord door allerlei kwaad... Maar kom naar de voet van dit altaar. Hier zullen genaden worden uitgestort over alle personen, groot of klein, die er met vertrouwen en toewijding om vragen."
Lees ook: Hoe de karmelietessen van Compiegne heldhaftig de hemel wonnen
Ongeschonden kwamen ze de revolutie door
De revolutie van 1830 was niet alleen liberaal, maar ook fel antiklerikaal. Echter de Lazaristen en de Dochters van Sint-Vincent kwamen deze kritieke periode ongeschonden door, precies zoals Onze Lieve Vrouw had beloofd.
Onze Lieve Vrouw geeft de Wonderdadige Medaille
Vier maanden later, op 27 november 1830, verscheen Onze Lieve Vrouw opnieuw aan de heilige Catharina . Ze leerde haar de devotie tot de medaille, die katholieken vanwege haar wonderen de Wonderdadige Medaille zouden noemen. Laten we nog eens luisteren naar de woorden van de heilige: "Ik zag de Allerheiligste Maagd; ze stond ter hoogte van het beeld van Sint-Jozef. Ze was van gemiddelde lengte, staand en gekleed in een zijden gewaad, zo wit als de gloed van de dageraad... Ze droeg een witte sluier op haar hoofd die doorliep tot aan haar voeten en haar helemaal bedekte. Door deze sluier heen zag ik haar haar in het midden gesplitst en vastgehouden door een stukje kant van ongeveer een centimeter breed. Haar gezicht was onbedekt, helemaal onbedekt. Ze stond op een halve bol... en had in haar handen een bol van goud die de wereldbol voorstelde.
Lees ook: Hoe zag Onze Lieve Vrouw er in Fatima uit?
'Maria's gezicht was buitengewoon mooi'
Haar handen waren op een heel natuurlijke manier ter hoogte van haar middel geheven en haar ogen keken omhoog naar de hemel... Haar gezicht was buitengewoon mooi. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven... En toen zag ik plotseling ringen aan haar vingers verschijnen, bedekt met stenen, de een mooier dan de ander, de een groter en de ander kleiner, en stralen werpend, de een nog mooier dan de ander. De mooiste stralen kwamen van de grootste stenen, die zich altijd naar beneden uitstrekten en het onderste gebied vulden. Ik kon haar voeten niet meer zien..."
'Dit zijn de genaden die ik uitstort over wie vraagt'
Op dat moment, terwijl ik over haar nadacht, sloeg de Allerheiligste Maagd haar ogen neer en keek me aan. Een stem sprak in mij: 'De bol die je ziet vertegenwoordigt de hele wereld, in het bijzonder Frankrijk, en iedereen die zich daarin bevindt...' Hier weet ik niet hoe ik moet uitdrukken wat ik voelde en zag, de schoonheid, de schittering, de schitterende stralen... [Maria vervolgde:] 'De lichtstralen uit mijn handen zijn de genaden die ik uitstort over degenen die erom vragen.' Ik begreep hoe aangenaam het is om tot de Allerheiligste Maagd te bidden en hoe vrijgevig ze is voor hen die tot haar bidden, hoeveel genaden ze schenkt aan hen die erom bidden, de vreugde die ze voelt als ze ze schenkt."
'Wie de medaille draagt, krijgt grote genaden'
"Een soort ovaal frame gevormd rond de Heilige Maagd, met de volgende woorden op het bovenste gedeelte: 'O Maria verwekt zonder zonde, bid voor ons die een beroep op u doen,' geschreven in gouden letters. De inscriptie, in een halve cirkel, begon bij de rechterhand die over het hoofd ging en eindigde bij de linkerhand. "Toen zei een stem: 'Laat een medaille slaan op dit model. Iedereen die de medaille draagt, wanneer het gezegend is, zal grote genaden ontvangen, vooral als ze het om hun nek dragen. De genaden zullen overvloedig zijn voor degenen die het met vertrouwen dragen'."
Woorden schieten tekort
De maand daarop zag de heilige Catharina Onze Lieve Vrouw weer: "Het is onmogelijk uit te drukken wat ik begreep op het moment dat de Allerheiligste Maagd de wereldbol aan Onze Lieve Heer aanbood," schreef de zieneres. En toen voegde ze eraan toe: "Terwijl ik verrukt was in de contemplatie van de Allerheiligste Maagd, weerklonk er een stem in het diepst van mijn hart: 'Deze stralen symboliseren de genaden die de Allerheiligste Maagd verkrijgt voor de mensen die erom vragen'." De heilige Catharina merkte dat er geen stralen uit sommige stenen van de ringen kwamen. Een stem verlichtte haar: "De stenen waar niets uit komt zijn genaden die mensen vergeten aan mij te vragen."
Biechtvader blijft sceptisch
De eerste medailles werden geslagen en er vonden wonderbaarlijke wonderen plaats. De biechtvader van Catharina bleef echter ongelovig. Hij beschouwde haar als een niet serieus te nemen zieneres. Meer dan een jaar lang drong de heilige Catharina er bij de priester onvermoeibaar op aan dat de medailles geslagen zouden worden zoals Onze Lieve Vrouw had bepaald. Hij bleef echter koppig weerstand bieden.
Aartsbisschop geeft fiat
Op een dag werd pater Aladel gevraagd zijn overste te vergezellen naar een audiëntie bij de aartsbisschop van Parijs, Mgr. Quélan. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om de prelaat te vertellen wat er in de Rue du Bac gebeurde zonder de naam van de zieneres te noemen. Deze audiëntie vond plaats in januari 1832, waarmee een einde kwam aan een lange periode van kwelling voor de heilige religieus. De aartsbisschop stemde, in tegenstelling tot pater Aladel, onmiddellijk in met het slaan van de medaille. Aangemoedigd veranderde pater Aladel zijn houding en vier maanden later, in mei, plaatste hij een bestelling van 20.000 exemplaren bij het Vachette-huis.
De cholera slaat toe in Parijs
Terwijl de eerste medailles werden gemaakt, werd Parijs getroffen door een vreselijke cholera-epidemie, afkomstig uit Oost-Europa. De ziekte begon op 26 maart 1832 en hield aan tot halverwege het jaar. Op 1 april waren er negenenzeventig mensen gestorven; op 2 april 168; op 3 april 216. Op deze manier steeg het dodental tot 861 op 9 april. In totaal zouden er volgens de officiële gegevens 18.400 mensen zijn gestorven. In werkelijkheid was het aantal veel groter omdat de officiële statistieken en de media de aantallen opzettelijk onderschatten om nog meer paniek te voorkomen.
De epidemie neemt af door de medaille
Op 30 juni werden de eerste 1.500 medailles geleverd door het Vachette-huis en de Dochters van Liefde begonnen ze uit te delen onder de getroffenen. De epidemie nam onmiddellijk af en er begon een reeks mirakels die de Wonderdadige Medaille al snel wereldberoemd maakte.
Lees ook: Henri, de katholieke held van Annecy
De paus deed mee met medailles uitdelen
De aartsbisschop, die enkele van de eerste medailles had ontvangen, verkreeg er onmiddellijk een buitengewone genade door en werd een enthousiast promotor en beschermer van de nieuwe devotie. Paus Gregorius XVI ontving ook een pakketje medailles en begon ze uit te delen aan mensen die hem bezochten. In 1836 waren er meer dan vijftien miljoen medailles geslagen en over de hele wereld verspreid. In 1842 bedroeg dit aantal 100 miljoen. Uit de verste uithoeken van de wereld kwamen berichten over buitengewone genaden die door de medaille waren verkregen: genezingen, bekeringen, zoals die van Alphonse Ratisbonne, bescherming tegen dreigende gevaren en andere gunsten, te talrijk om hier op te noemen.
Dit artikel verscheen eerder in Crusade Magazine
Laatst bijgewerkt: 4 januari 2024 13:44