Marguerite Bourgeoys. Bron afbeelding: ndoduc / Wikimedia Commons

Marguerite Bourgeoys: Het verhaal van een lerares, zuster en heilige

THEMA'S:

Heiligen Rozenkrans

Door Joseph Gensens

24 juni 2023

De geloofscrisis onder Canadese katholieken is overduidelijk gebleken uit de resultaten van de volkstelling van 2021: In slechts tien jaar tijd hebben bijna 2 miljoen Canadese katholieken de Kerk verlaten. Dat is een daling van 12,8 miljoen katholieken in 2011 naar 10,9 miljoen in 2021.[1]

Heilige Marguerite Bourgeoys

Hoewel deze cijfers tragisch zijn, onderstrepen ze de dringende behoefte aan missionarissen die het geloof opnieuw met hernieuwde ijver kunnen verspreiden in deze nieuwheidense wildernis. We kunnen ons laten inspireren door de voorbeelden van grote katholieke heiligen en helden uit ons verleden. Een van deze heiligen met een grote ijver voor de Heilige Katholieke Kerk was de heilige Marguerite Bourgeoys.

Een buitengewone genade

Geboren in Troyes, Frankrijk, in 1620 in een gezin van 12 kinderen, hoorde de toekomstige missionaris voor het eerst de stem van God die haar riep toen ze 20 jaar oud was. Tijdens haar deelname aan een rozenkransprocessie ontving Marguerite een buitengewone genade toen ze een beeld van de Heilige Maagd passeerde. Marguerite zei: "Toen ik opkeek en het zag, vond ik het heel mooi, en tegelijkertijd vond ik mezelf zo geraakt en zo veranderd dat ik mezelf niet meer kende, en bij mijn terugkeer naar het huis merkte iedereen de verandering op."[2]

Congregatie van Notre Dame

Deze genade bracht Marguerite bij de Congregatie van de Notre Dame, een religieuze orde die zich inzette voor de opvoeding van meisjes. De congregatie had een kloostergroep en een groep gewijd aan extern apostolaat. Marguerite koos ervoor deel uit te maken van de externe congregatie om de armere meisjes in de samenleving te bereiken.

Lees ook: Geen gevangenisstraf voor transgenderactivist die kerk vernielt en vrouw bedreigt

Op missie naar de nieuwe wereld

Deze moedige pionier nam in 1653 een schip naar Nieuw-Frankrijk en kwam aan in Quebec City, waar zij als verpleegster begon te werken. Uiteindelijk kreeg haar droom om meisjes te onderwijzen vorm nadat ze een stenen stal had gekocht die ze in een meisjesschool veranderde. Vurig van liefde voor God en dorstig naar zielen, keerde Marguerite terug naar Frankrijk om meer jonge vrouwen te vinden om haar te helpen. Ze keerde terug met vier vrijwilligers. Deze vrouwen, bekend als de "Dochters van de Congregatie", leefden het leven van een religieuze gemeenschap met perioden van werk en gebed, geïnspireerd door hoe Onze Lieve Vrouw haar aardse leven doorbracht.

Op zoek naar de goedkeuring van de koning

Steun voor Marguerites missie kwam van een andere Canadese heilige, de bisschop van Quebec, François de Laval. Zij had echter nog steeds bevestiging nodig van de koning van Frankrijk. Daartoe nam ze een schip terug naar Frankrijk, zonder hulp of geld, maar geleid door vertrouwen in God. Koning Lodewijk XIV ontving haar en zorgde voor de nodige koninklijke documenten ter goedkeuring van haar missie.

Goedkeuring kwam

De koning schreef in waardering: "Niet alleen heeft zij het ambt van schooljuffrouw vervuld door de jonge meisjes gratis onderricht te geven in alle bezigheden die hen in staat stellen in hun levensonderhoud te voorzien, maar, verre van een verplichting voor het land te zijn, heeft zij permanente gebouwen gebouwd, landconcessies ontruimd, een boerderij opgezet..."[3] De goedkeuring van haar werk door kerkelijke functionarissen duurde langer, en het duurde tot 1698 voordat haar Congregatie de Notre Dame de Montreal (Congregatie van Onze-Lieve-Vrouw van Montreal) een officiële grondwet kreeg.

Een groeiende grens

In Nieuw Frankrijk bleef zuster Marguerite haar apostolische activiteiten uitbreiden om arme meisjes te onderwijzen. Ze stuurde haar begeleiders om verder weg van Quebec City scholen te stichten in kleine dorpen als Lachine, Pointe-aux-Trembles en Champlain. In de voetsporen van de Noord-Amerikaanse martelaressen trokken deze onverschrokken vrouwen ook naar de inheemse dorpen en begonnen daar les te geven aan de meisjes.

Eervol de eeuwigheid binnengetreden

Zelfs in haar zeventiger jaren zette zuster Marguerite haar werk voort. Onbaatzuchtig tot op het laatst, bood zuster Marguerite haar leven aan in ruil voor een andere jonge zuster die op sterven lag met de woorden: "O God, waarom neemt U mij niet in de plaats, ik die nutteloos en voor niets goed ben!"[4] Kort daarna werd zuster Marguerite ziek en enkele dagen later, op 12 januari 1700, trad zij de eeuwigheid binnen. Zij werd op 31 oktober 1982 als de heilige Marguerite Bourgeoys naar het altaar verheven.

Conclusie

Als we het leven van de heilige Marguerite Bourgeoys bekijken, zien we een ongelooflijk voorbeeld van ijver en volharding tegen grote obstakels in. Haar verhaal is inspirerend, of ze nu de ontberingen van het pioniersleven trotseert, heen en weer reist naar Frankrijk, of gewoon haar meisjes onderwijst over het geloof. Bovenal moedigt haar leven ons aan om door te gaan en zielen tot het geloof te brengen, hoe moeilijk dat ook is.

Dit artikel is een vertaling en verscheen eerder op tfp.org

Voetnoten

Laatst bijgewerkt: 24 juni 2023 06:47