De terugkeer van de koningin: Een teken van grote hoop

Reis in gedachten 1.500 jaar terug naar een charmant havenstadje aan het Kanaal in Noord-Frankrijk. Het is het jaar 636 na Christus en een kleine boot zonder zeilen, roeispanen of matrozen drijft de haven van Boulogne-sur-Mer binnen.

Houten beeldje van Jezus en Maria

Als de dorpelingen er omheen gaan staan, ontdekken ze dat de boot een onschuldige schat bevat: een houten beeldje van Onze Lieve Vrouw met het Kind Jezus in haar linkerhand. Ze straalt een goddelijke majesteit uit, maar is toch kalm en moederlijk. Het beeld van Onze Lieve Vrouw wordt plechtig de kapel binnengedragen. Het nieuw gedoopte heiligdom van Notre Dame de Boulogne wordt een van de bekendste en drukst bezochte heiligdommen van het christendom. Haar feestdag is 20 februari en wordt plaatselijk in Boulogne gevierd op 22 oktober.

Koning Lodewijk IX

Middeleeuwse kroniekschrijvers schreven over de vele wonderen van Onze Lieve Vrouw van Boulogne. In een kroniek over het leven van de heilige koning van Frankrijk, Lodewijk IX, wordt herhaaldelijk melding gemaakt van de wonderbaarlijke genezingen die op voorspraak van Onze Lieve Vrouw van Boulogne werden verricht. Zij was vooral machtig bij zeelieden en aanstaande moeders.

Lees ook: De echte heilige Lodewijk IX: kruisvaarder en staatsman

Boulogne-sur-Mer belegerd

In 1544 werd Boulogne-sur-Mer getroffen door een ramp. Hendrik VIII, koning van Engeland, verklaarde Frankrijk de oorlog en stuurde een vloot met 47.000 manschappen het Kanaal over. Een van de eerste steden die hij aanviel was Boulogne, dat op 18 juli werd belegerd. Boulogne, hoewel een ommuurde stad met een zeer sterke verdediging, werd slechts bemand door 2.000 soldaten. De stad gaf zich over op 14 september 1544.

Protestantse veroveraars bespotten het beeld van Onze Lieve Vrouw

Het binnenvallende protestantse leger plunderde de stad. Beelden, altaren, relikwieën van heiligen en andere heilige voorwerpen werden in stukken gehakt en in de straten verbrand in een orgie van haat tegen het katholieke geloof. Het ergste van alles was dat het beeld van Onze Lieve Vrouw van Boulogne uit de kerk werd gesleept, bespot en beledigd en als trofee van de overwinning mee terug naar Engeland werd genomen. Ze veranderden het middeleeuwse schrijn van Onze Lieve Vrouw in een wapenkamer.

Oorspronkelijke pracht terug

De Engelsen gaven Boulogne uiteindelijk over op 25 april 1550 en gaven kort daarna het beeld van Onze Lieve Vrouw terug. De kerk en de stad werden in de daaropvolgende decennia herbouwd en gerestaureerd en het schrijn van Onze Lieve Vrouw kreeg veel van zijn oorspronkelijke pracht terug.

Hugenoten sleep Mariabeeld door modderige straten

Hetzelfde revolutionaire virus dat Europa had geïnfecteerd, bereidde in Frankrijk een bloedige opstand en religieuze burgeroorlog voor met de Hugenoten, de Franse protestantse sekte. In de nacht van 11 oktober 1567 drongen honderden Hugenoten heimelijk de kerk van Onze Lieve Vrouw van Boulogne binnen. Ze vernielden de kerk en rukten het miraculeuze beeldje eruit. Met een touw om haar nek sleepten ze haar door de modderige straten tot aan de hoofdpoort van de oude stad. Daar bespotten en lasterden ze haar.

Wonderbaarlijke kracht beschermde haar

Maar toen ze probeerden Onze Lieve Vrouw in stukken te hakken, beschermde een wonderbaarlijke kracht haar. Ze sloegen keer op keer met zwaarden en hamers op haar in, maar het beeld, alsof het van staal was, liep geen schade op. Het wonder maakte de protestanten nog woedender, en ze gooiden het beeld in een groot vreugdevuur. Opnieuw bleef Onze Lieve Vrouw op wonderbaarlijke wijze intact in de vlammen. De Hugenoten namen het beeld mee de stad uit en gooiden haar in een put.

In het geheim teruggehaald

De volgende lente was de orde in de havenstad hersteld. Een plaatselijke katholieke vrouw, die de verblijfplaats van het miraculeuze beeld kende, haalde het in het geheim terug en nam het mee naar haar huis. Op 26 september 1607, onder het gejuich van een grote menigte gelovigen, keerde Onze-Lieve-Vrouw plechtig terug naar Boulogne.

Franse Revolutie

De Franse Revolutie begon in 1789 met tragische gevolgen voor Frankrijk en Onze Lieve Vrouw van Boulogne. Op 10 november 1793, nadat de Revolutionairen in Boulogne in een voormalige kerk het zogenaamde "Feest van de godin van de Rede" hadden gevierd, begonnen zij aan een orgie van vernielingen. Vol haat tegen het katholieke geloof stapelden zij op het stadsplein talrijke beelden, schilderijen, gewaden en relikwieën op en vernietigden alles in een groot vreugdevuur.

Mariabeeld in vreugdevuur verbrand

Een menigte misdadigers, gewapend met pikhouwelen en de Marseillaise schreeuwend, sleepte Onze Lieve Vrouw van Boulogne naar het grote plein. De sans-culottes zetten een rode Phrygische kap op het hoofd van Onze Lieve Vrouw, symbool van de Franse Revolutie, en begonnen haar te bespotten en te lasteren. Toen ze daar genoeg van hadden, verbrandden ze haar in een groot vreugdevuur, terwijl ze als wilden dansten om de overwinning van de "rede" op het "bijgeloof" te vieren.

Handvormige reliekhouder

Revolutionairen verbrandden het oorspronkelijke, miraculeuze beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Boulogne in 1793. Gelukkig slaagde een vrome katholiek erin een fragment van haar hand af te snijden en te bewaren voordat ze werd vernietigd; dit fragment wordt vandaag bewaard in deze handvormige reliekhouder. Niet tevreden met de vernieling van het miraculeuze beeld, sloopte de revolutionaire regering in 1798 het heiligdom volledig. De devotie tot Onze-Lieve-Vrouw van Boulogne, die meer dan elf eeuwen lang had gediend als symbool van de wederzijdse liefde tussen het Franse volk en de Moeder Gods, kwam ten einde.

Had Onze Lieve Vrouw Frankrijk verlaten?

Of wel? Heeft Onze Lieve Vrouw het Frankrijk verlaten dat haar verlaten had? Of zou zij, als zij zag dat haar kinderen boete deden en tot het ware geloof terugkeerden, een Grote Terugkeer doen, net als na de vorige rampen, eerst onder de Engelsen en daarna onder de Hugenoten?

Een nieuw standbeeld, een nieuw heiligdom

Kort na het einde van de Franse Revolutie besloten de katholieken van Boulogne een kopie te maken van het originele Mariabeeld uit het geheugen, en de devotie tot Onze Lieve Vrouw van Boulogne begon opnieuw. Pater Benoît-Agathon Haffreingue, een priester uit Boulogne-sur-Mer, besloot de verwoeste kerk te herbouwen. Op 1 mei 1827 legde hij de eerste steen van het nieuwe heiligdom, dat negenendertig jaar later, op 24 augustus 1866, werd voltooid. Honderdduizenden pelgrims stroomden elk jaar naar Boulogne. De devotie tot Onze Lieve Vrouw van Boulogne overtrof zelfs die van vóór de Franse Revolutie.

Lees ook: Hoe ontwikkel ik een levendige devotie tot de Heilige Moeder?

Grote Terugkeer

Frankrijk en Europa hadden nog veel meer leed voor de boeg. De Frans-Pruisische Oorlog en de Eerste Wereldoorlog hebben Frankrijk volledig verwoest. Maar het was tijdens de Tweede Wereldoorlog dat Onze Lieve Vrouw van Boulogne haar grootste wonder verrichtte: de Grand Retour of de "Grote Terugkeer".

"Vurige Pad"

In de zomer van 1938 vond in Boulogne een Mariaal congres plaats. Om de gelovigen op deze nationale gebeurtenis voor te bereiden, besloten twee priesters vier kopieën te maken van het originele beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Boulogne en deze mee te nemen op een grote tocht langs de steden en parochies van het bisdom. Het werd het "Vurige Pad" genoemd en het werd een succes dat de verwachtingen ver overtrof. In tien weken legden de vier beelden meer dan 1500 kilometer af en deden 466 parochies aan.

Met een handvol jonge leken op het "Vurige Pad"

Na afloop van het Mariacongres besloten enkele geestelijken onder leiding van pater Gabriel Ranson, een jezuïet, dit "Vurige Pad" van Onze Lieve Vrouw door Frankrijk voort te zetten tot het volgende Congres, dat in de zomer van 1942 in Le Puy, in Zuid-Frankrijk, zou worden gehouden. In het najaar van 1939 en het voorjaar van 1940 gingen hij en een handvol jonge leken met Onze Lieve Vrouw van Boulogne naar het noordoosten van Frankrijk, waar ze veel parochies bezochten, maar ook slagvelden uit de Eerste Wereldoorlog.

Duitse bezetting

Toen nazi-Duitsland op 10 mei 1940 Frankrijk binnenviel, bevond het beeld van Onze Lieve Vrouw zich in Reims. De oorlog maakte onmiddellijk een einde aan haar reizen en men verborg haar in het Trappistenklooster voor de veiligheid, waar ze twee jaar bleef. De katholieken drongen er echter op aan dat Onze Lieve Vrouw van Boulogne zich bij het Congres zou aansluiten, zoals oorspronkelijk de bedoeling was, dus in de zomer van 1942 zette zij haar reis door Frankrijk voort in de richting van Le Puy.

Lourdes

Na een zeer succesvol Congres vervolgde Onze Lieve Vrouw van Boulogne haar tournee door Frankrijk naar Lourdes. Ze kwam daar aan op 7 september 1942, de vooravond van de Geboorte van Onze Lieve Vrouw, en werd begroet door een massale menigte pelgrims. Met haar triomfantelijke intocht in Lourdes leek het erop dat de grote rondreis van de Vrouwe door Frankrijk ten einde zou lopen.

Paus deed een beroep op de Moeder van God

Precies op dat moment deed Paus Pius XII een rechtstreeks beroep op de Moeder van God. Op 8 december 1942, het feest van de Onbevlekte Ontvangenis, wijdde de Paus de mensheid toe aan het Onbevlekt Hart van Maria. Het jaar daarop, op 28 maart 1943, hernieuwden de Franse bisschoppen plechtig deze toewijding. Deze dag was ook het begin van wat bekend is geworden als de Grote Terugkeer van Onze Lieve Vrouw van Boulogne.

Mariabeeld langs alle parochies op bedevaart

De bisschop van Tarbes, waar Lourdes is gelegen, kwam op het idee om het beeld van Onze Lieve Vrouw van Boulogne op bedevaart naar alle parochies van zijn diocees te sturen. Bij elke halte zouden de gelovigen de toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria hernieuwen. Nadat zij zijn bisdom en andere plaatsen in Frankrijk had aangedaan, zou Onze Lieve Vrouw definitief terugkeren naar Boulogne, vandaar de naam "Grote Terugkeer".

Vijf jaar achtereen zonder onderbreking

De respons was zo groot dat de organisatoren besloten alle vier de exemplaren van Onze Lieve Vrouw van Boulogne op vier verschillende routes door Frankrijk te sturen. Met de goedkeuringsbrief van Paus Pius XII in mei, begonnen de vier aan hun grote tournee door Frankrijk, die vijf jaar achtereen zonder onderbreking zou worden voortgezet.

Lees ook: De Heilige Lijkwade: een evangelie voor de 21e eeuw

Mannen liepen blootsvoets als boetedoening

Elk standbeeld reisde met een groep van ongeveer een dozijn jonge mannen, allemaal vrijwilligers, onder leiding van twee of drie priesters. Zij plaatsten het beeld op een zeer eenvoudige wagen op wielen, die door mannen de hele weg van dorp naar dorp werd getrokken. Deze mannen en de hele menigte liepen vaak blootsvoets, in een geest van boetedoening. Als Onze Lieve Vrouw bij de plaatselijke parochie aankwam, droeg een erewacht haar de kerk binnen. De priester hield een preek over Onze Lieve Vrouw van Boulogne en de betekenis van de Grote Wederkomst, en er werd gebiecht.

Eenvoudige verzoek om veilige terugkeer uit de oorlog

Dan begon de nachtwake, waarbij de dorpelingen één of vaak vele uren in de nacht doorbrachten. Om middernacht begon de Heilige Mis. Iedereen kreeg een kopie van de toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria van Paus Pius XII. De hele parochie bad de toewijding hardop en iedereen ondertekende het en legde het aan de voeten van Onze Lieve Vrouw, samen met andere geschreven intenties. Nu de Tweede Wereldoorlog aan de gang was, waren de intenties vaak eenvoudige verzoeken om de veilige terugkeer van een vader, echtgenoot, broer of zoon uit een gevangenkamp of werkend als dwangarbeider in Duitsland. Velen vroegen om de bekering van een familielid. Iedereen vroeg Onze Lieve Vrouw om Frankrijk te redden.

Grote menigte begeleidde de Heilige Maagd

De nachtwake duurde tot de volgende morgen. 's Ochtends droeg de priester een afscheidsmis op. Een grote menigte dorpelingen verzamelde zich opnieuw om de Heilige Maagd te begeleiden tot in de volgende stad, waar zich reeds een menigte gelovigen had verzameld, en het vervolg begon opnieuw.

Vrijmetselaars bekeerden zich bij het zien van Onze Lieve Vrouw

Het meest opmerkelijke aan de Grote Terugkeer was de ongekende lawine van genaden, vooral van bekeringen en boetedoeningen. Duizenden en duizenden atheïsten, communisten, vrijmetselaars en afvallige katholieken bekeerden zich ter plaatse toen ze Onze Lieve Vrouw hun dorp zagen binnengaan.

Lees ook: Hoe de karmelietessen van Compiegne heldhaftig de hemel wonnen

"Enorme bekeringen zoals nog nooit eerder vertoond"

Een bisschop beschreef het effect op de gelovigen: "Het passeren van Onze Lieve Vrouw in mijn bisdom is de meest buitengewone hedendaagse religieuze gebeurtenis van onze tijd, en de meest betekenisvolle. Mensenmassa's stonden op, gemotiveerd en enthousiast. De biechtstoelen en communiebanken werden tijdens de heilige nachtwaken belegerd, terwijl het bidden van de mysteries van de rozenkrans de gelovigen in de kerken aan het bidden hield. In sommige parochies waren er enorme bekeringen zoals nog nooit eerder vertoond in de missies." [1]

"Ik was tot tranen toe geroerd"

Ook pastoors getuigden van het effect van de Grote Terugkeer. "Ik was een beetje ongerust over het onthaal dat mijn zeer onverschillige parochie aan Onze Lieve Vrouw zou geven. Mensen om me heen zeiden dat het onthaal middelmatig zou zijn... Drie kilometer van [ons dorp] Nantiat zien we de delegatie van deze parochie, mijn parochie. En ik was tot tranen toe geroerd toen ik zag hoe groot die was: mannen en jonge mannen, vrouwen; de hele menigte aarzelde niet om op de natte grond te knielen, met de armen in de vorm van een kruis, om onze illustere bezoekster te begroeten... Waarlijk, de Heilige Maagd heeft een genadeadem over deze niet erg religieuze gemeenschap uitgestort." [2]

'Geen koningin had ons ooit zo koninklijk bezocht'

Een andere prelaat getuigde: "Afgelopen zaterdag, om ongeveer 14.00 uur, kwam de Maagd aan in [onze] parochie van Basville. Eeuwenlang ongetwijfeld, sinds het begin van de wereld misschien, had geen koning, geen koningin, geen prinses ons ooit zo koninklijk of zo machtig bezocht. Waarlijk, deze avond was op zijn minst een terugkeer tot het christendom, een algemene bekering, een oproep van mijn volk tot onze Moeder en Koningin... Ja, ik denk dat als de bisschoppen ons elk jaar een Maagd sturen, het Franse volk zich over tien jaar door Maria tot Jezus Christus zal bekeren." [3]

'Ze is sterker dan Lourdes'

Een waarnemer schreef het volgende: "Het is als de sfeer in Lourdes. We zouden durven zeggen dat ze in zekere zin sterker is dan Lourdes. De pelgrim van Lourdes wordt uit zijn element gehaald in een sfeer die zo doordrongen is van het bovennatuurlijke dat niets hem moeilijk lijkt, noch de rozenkrans in de hand, noch het gebed met de armen in de vorm van een kruis, noch het knielen in de modder. Deze gebaren van geloof laat Onze Lieve Vrouw van Boulogne ons doen waar we wonen, in onze straat, onder de aandachtige blikken van onze buren, van mensen die we kennen. We maken ons geen zorgen meer over wat zij denken, en zij durven niet meer te lachen of kritiek te leveren." [4]

Lees ook: Maria, Universele Middelares aller Genaden

Communisten bekeerden zich op slag

Toen de Grote Terugkeer in Marseille aankwam, kwam zij door een wijk die bekend stond om haar steun aan het communisme. Toen zij een café passeerde waar enkele communisten bijeenkwamen voor een bijeenkomst, kwamen enkelen naar buiten om de commotie te onderzoeken. Het passeren van de witte Maagd had zo'n effect op hen dat zij zich ter plaatse bekeerden en zich bij de processie aansloten.

Slechts 12 'vrijdenkers' tegenover 35.000 gelovigen

In sommige steden, zoals Verdun, Bauvais en Reims probeerden verenigingen van zogenaamde "vrijdenkers" tegendemonstraties te organiseren tegen de geplande verschijningen van Onze Lieve Vrouw van Boulogne. In alle gevallen mislukte het plan. Er kwamen zoveel mensen opdagen voor Onze Lieve Vrouw en zo weinig "vrijdenkers" dat ze zich belachelijk maakten. In Reims konden de "vrijdenkers" na een grote propagandacampagne slechts 12 mensen verzamelen tegen 35.000 die voor Onze Lieve Vrouw kwamen opdagen. [5]

Bekering na geloofsafval

Een Benedictijner monnik die een rol speelde in de Grote Terugkeer, pater Jean-Marie Beaurin, publiceerde in 1945 een boek met de titel De boog van onze alliantie. Hij beschreef de Grote Terugkeer als een profetische beweging en vergeleek wat er gebeurde met de Franse natie met het geloofsafval, het lijden en de bekering van de Joden uit het Oude Testament. Na de gruwel der verwoesting, de ondankbaarheid, de verklaringen van de pausen en de verschijningen van Onze Lieve Vrouw, en tenslotte de toorn van God, keerde Frankrijk terug naar het geloof van Clovis, de heilige Remigius, de heilige Lodewijk, en de heilige Jeanne d'Arc.

Wedergeboorte van het middeleeuwse geloof

Deze wedergeboorte van het geloof die volgde op de Grote Terugkeer was geen katholicisme dat doordrenkt was met de moderne geest. Pater Beaurin beschreef de geest van de Grote Terugkeer als een wedergeboorte van het middeleeuwse geloof en de geest van de kruistochten. Bisschop Paul Rémond van Nice verklaarde het volgende over de Grote Terugkeer: "Het is geen triomftocht, geen processie, geen grootse manifestatie... Het is veel meer dan dat: de Grote Wederkomst is een getuigenis van kinderlijke genegenheid en dankzegging aan onze weldoenster in de hemel. Het is een voorbijgaande missie, een veroverende kruistocht."

Wereldwijd

Kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog begon de Grote Terugkeer zich over de wereld te verspreiden, naar Italië, Duitsland, Spanje, Portugal, België, Canada, en zelfs tot in Ceylon, Madagaskar en China. In Italië werden honderden steden bezocht door pelgrimerende beelden van Onze Lieve Vrouw op dezelfde manier als de Franse Grote Terugkeer. Op 11 mei 1947 kwamen meer dan 100.000 mensen bijeen in Milaan om de reizende Madonna met een ongekende devotie en katholieke vurigheid te verwelkomen.

De Grote Terugkeer was een kruistocht

Kortom, de Grote Terugkeer was zowel een missie als een kruistocht. Zij vertegenwoordigde het begin van een wedergeboorte van het Franse middeleeuwse katholicisme met zijn kruistochtgeest en de verwerping van de Franse Revolutie en al haar dwalingen. Alles aan de Grote Terugkeer leek erop te wijzen dat dit het middel was dat de Goddelijke Voorzienigheid had uitgekozen om Frankrijk opnieuw te kerstenen, en via de eerstgeboren dochter van de Kerk, de hele wereld.

Een einde aan de Grote Terugkeer

Op 29 augustus 1948 kwamen de vier reizende standbeelden voor de laatste keer samen bij het heiligdom van Boulogne-sur-Mer, waarmee een einde kwam aan de Grote Terugkeer. Waarom eindigde deze beweging - de grootste publieke manifestatie van vroomheid in de geschiedenis - zo voortijdig? Gedeeltelijk, omdat de katholieke gelovigen niet beantwoordden aan de genade van de Grote Terugkeer, zoals ze hadden moeten doen. Miljoenen Fransen keerden terug naar het geloof, maar miljoenen anderen niet.

Bisschoppen steunden liever de valse "oecumene"

Bovendien ontvingen en bevorderden de meeste Franse bisschoppen en lagere geestelijken de Grote Terugkeer niet zoals zij hadden moeten doen. Velen geloofden in valse "oecumene" en hadden een hekel aan processies of openbare daden van vroomheid. Anderen steunden de modernistische, progressivistische en zelfs socialistische tendensen die te vinden waren in de Katholieke Actie, de Jeunesse ouvrière chrétienne (Jonge Christelijke Arbeiders), de Liturgische Beweging en de Arbeider-Priester Beweging en stonden daarom niet welwillend tegenover de traditionele katholieke spiritualiteit in het algemeen, en nog minder tegenover een mariale kruistocht als de Grote Terugkeer.

Lees ook: Een Fatimawonder: van de dood afgeschermd

Rode bisschop

Kardinaal Achille Liénart van Rijsel (wiens openlijke steun aan socialistische doelen hem de bijnaam "de rode bisschop" opleverde) vatte de algemene houding van een groot deel van de clerus samen. Hij verbood de Grote Terugkeer niet zonder meer uit zijn bisdom, maar schreef een kille brief aan de organisatoren: "Ik ben van mening dat deze lange reis, die in 1943 in Lourdes begon en die ongetwijfeld veel goeds heeft gedaan, niet voor onbepaalde tijd moet doorgaan. Om de doeltreffendheid en de kracht ervan te beschermen, moet u er geen permanente instelling van maken. Ik wens dan ook dat dit standbeeld onverwijld wordt teruggebracht naar Boulogne, vanwaar het afkomstig is." [6]

Plinio Corrêa de Oliveira

Maar dat is niet het einde van het verhaal. Het verhaal van Onze Lieve Vrouw van de Grote Wederkomst moet ons bovenal grenzeloze hoop geven voor de toekomst. Professor Plinio Corrêa de Oliveira leerde over de Grote Terugkeer tijdens zijn reis naar Europa in 1952. Als slaaf van Onze Lieve Vrouw volgens de methode van de heilige Louis de Montfort, was hij zeer geïnteresseerd in het verhaal van Onze Lieve Vrouw van de Grote Teurgkeer.

Vreselijke kastijding, met verwarring in de Kerk

Het was duidelijk dat de wereld zich niet bekeerde, zelfs niet na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Als toegewijde van Onze Lieve Vrouw van Fatima was hij ervan overtuigd dat er een nieuwe, nog vreselijker kastijding zou komen. Zich baserend op de woorden van Maria in Fatima en de geschriften van de heilige Louis de Montfort, veronderstelde professor Plinio dat deze kastijding gekenmerkt zou worden door verwarring in de Kerk en een verschrikkelijke vervolging van katholieken.

Rijk van Maria

Na het ondergaan van deze vreselijke kastijding zou een "tijdperk van vrede" aanbreken, zoals Onze Lieve Vrouw van Fatima had voorspeld. Dit "Rijk van Maria" kan niet komen zonder vele, vele bekeringen. Totale bekeringen, in de lijn van de heilige Paulus. Bekeringen, niet alleen van individuen, maar van hele naties.

Onverdiende genade

We hebben een heel speciale genade van Onze Lieve Vrouw nodig, een die vergelijkbaar is met die van Pinksteren voor de apostelen. Net zoals het onmogelijk was voor de apostelen om uit te gaan en alle volkeren te bekeren zonder de komst van de Heilige Geest met Pinksteren, zullen wij niet de kracht hebben om de heerschappij van Maria op te bouwen zonder een heel speciale genade. En die zal volkomen onverdiend zijn, zoals het Pinksterfeest onverdiend was voor de apostelen, die Onze Lieve Heer tijdens het lijden waren ontvlucht. De heilige Louis de Montfort zinspeelt in zijn geschriften op deze genade van bekering. Professor Plinio heeft er een hele theorie over ontwikkeld en deze toekomstige genade de Grote Terugkeer genoemd.

D-Day van Onze Lieve Vrouw

Meer dan wat ook is de Grote Terugkeer onze grote hoop voor de toekomst. We hebben hoop dat Onze Lieve Vrouw ons zal vergeven, ons zal genezen, de wereld zal bekeren en de heerschappij van haar Onbevlekt Hart zal inluiden. Het allerbelangrijkste is dat we allemaal op onze post blijven, strijdend met alles wat we hebben, totdat die D-Day van Onze Lieve Vrouw komt.

Dit artikel is een vertaling van "The Return of the Queen: A Sign of Great Hope" en verscheen eerder op americaneedsfatima.org.

Voetnoten

[1[ L. Devineau, Dans le Sillage de la Vierge, Société St. Paul: 1963, p. 36.

[2] L. Devineau, p. 62.

[3] L. Devineau, p. 64.

[4] Louis Pérouas, "Le Grand Retour de Notre-Dame de Boulogne à travers la France (1943-1948): Essai d'interprétation." In Archives de Sciences Sociales des Religions, nr. 56/1, 1983, p. 42.

[5] L. Devineau, p. 26.

[6] Louis Pérouas, "Le Grand Retour de Notre-Dame de Boulogne à travers la France (1943-1948): Essai de reconstitution." L'espace et le Sacré. Vol. 90, No. 2 van Annales de Bretagne et des pays de l'Ouest, 1983, p. 178.

Laatst bijgewerkt: 17 augustus 2022 17:15

Doordring heel Nederland van de boodschap van bekering

Uw gift brengt de boodschap van bekering en hoop van Onze Lieve Vrouw in Fatima aan duizenden mensen.

Doneer