Don Bosco bij het zien van het rode paard uit de Apocalypse: "Ik kon nauwelijks opstaan omdat mijn knieën trilden."
Don Bosco: 'Het rode paard van de Apocalyps vervulde mij met bloedstollende angst'
Het leven van Don Bosco (1815 - 1888) stond in het teken van onderwijs aan kansarme kinderen. Talloze scholen zijn naar hem vernoemd. Minder bekend is dat de Italiaanse heilige een man van bovennatuurlijke dromen en visioenen was.
Droom over een rood paard
Op 6 juli vertelde de heilige Don Bosco enkele mensen over zijn droom over een rood paard. Hij zei: "Ik had een vreemde droom waarin ik samen met de markiezin van Barolo liep op een pleintje dat uitkwam op een grote vlakte. Ik zag de jonge mannen van het Oratorium spelen, springen en plezier maken. De markiezin begon te spreken over een school voor meisjes die ze wilde beginnen. Ik wilde haar helpen, maar ze zei: 'Nee, blijf waar je bent.'"
Jongens en meisjes verlost door Christus
"We bespraken de situatie van mijn jonge jongens, en ze zei: 'Het is goed dat u voor hen zorgt, maar laat de zorg voor jonge dames aan mij over. Dan kunnen we met elkaar opschieten.' Ik antwoordde: 'Maar, is onze Heer Jezus Christus in de wereld gekomen om niet alleen jongens, maar ook meisjes te verlossen?' Zij antwoordde: 'Ik weet dat Onze Heer iedereen heeft verlost, jongens en meisjes.' Daarop zei ik: 'Ik moet erop toezien dat Zijn bloed niet tevergeefs vergoten wordt, noch voor jonge mannen, noch voor jonge meisjes.'
Paard vervult Don Bosco met bloedstollende angst
"Terwijl we praatten, werden mijn jongens op het pleintje plotseling stil. Ze verlieten hun vermaak en vluchtten vol schrik, sommigen naar de ene kant, anderen naar de andere. De markiezin en ik stopten met praten en stonden een ogenblik stil. Ik zocht naar de oorzaak van deze schrik. De markiezin en ik gingen toen kijken wat er gebeurde. Ik richtte mijn ogen een beetje op en zag een groot paard aan de voet van de vlakte naar de grond zakken. Het was een enorm paard! Zijn aanwezigheid vervulde mij met een bloedstollende angst. Toen ik de droom aan anderen vertelde, vroeg Don Francesia: 'Was het paard zo groot als deze kamer?' Ik antwoordde: 'Veel groter'."
"Ik wilde vluchten"
"Het moet drie of vier keer zo hoog en groot zijn geweest als het Palazzo Madama gebouw. Kortom, het was iets buitengewoons. Ik wilde vluchten, uit angst voor een of andere ramp. De markiezin van Barolo viel flauw en viel op de grond. Ik kon nauwelijks opstaan omdat mijn knieën trilden. Ik rende weg en verstopte me achter een huisje, dat niet ver weg was. Maar enkele jongens die zich daar schuilhielden, joegen me weg en riepen: 'Ga, ga weg! Kom niet hierheen!'."
Het rode paard uit de Apocalypse
"Ondertussen zei ik tegen mezelf: Wat is dit voor een paard? Ik wilde niet meer weglopen. Hoewel ik beefde, vatte ik moed en keerde terug naar de plek om hem beter te observeren. O, wat een afschuwelijk monster! Met die omgekeerde oren en die snuit! Hij leek veel mensen op zijn rug te hebben en hij had vleugels. Dus riep ik uit: 'Dit is een duivel!' Terwijl ik hem aanschouwde, kwamen ook anderen kijken. Ik vroeg er een: 'Wat is dit voor monster?' Mij werd verteld: 'Dit is het rode paard uit de Apocalyps.'"
Lees ook: Onze Lieve Vrouw van Genazzano: een geweldige communicatieve kracht
Paard symboliseert de Kerkvervolging
"Ik werd wakker en bevond me in het koude zweet en helemaal bang. Tijdens de Heilige Mis en vanmorgen in de biechtstoel achtervolgde die figuur me. Laten we nu iemand dit rode paard laten opzoeken om te zien of er in de Heilige Schrift naar verwezen wordt en dan de betekenis ervan achterhalen. Pater Rua vond de verwijzing naar het rode paard in Apocalyps 6:3-4. Daar staat: 'En toen Hij het tweede zegel geopend had, hoorde ik het tweede levende wezen zeggen: Kom en zie. En er ging een ander paard uit, dat rood was. En aan hem die daarop zat, werd gegeven dat hij de vrede van de aarde zou nemen; en dat zij elkaar zouden doden. En hem werd een groot zwaard gegeven.' Dit paard symboliseert de bloedige vervolging tegen de Heilige Katholieke Kerk."
Seculiere dwang
Don Bosco begreep dat het rode paard de sektarische democratieën van die tijd voorstelde, die, hun woede uitstortend tegen de Kerk, ten nadele van de maatschappelijke orde vooruitgingen door de christelijke beschaving te vernietigen. Dit seculiere regime drong zich op aan regeringen, scholen, gemeenten en rechtbanken. Het verlangde ernaar dit verwoestende werk te voltooien dat was begonnen door zijn handlangers, de gevestigde autoriteiten, ten nadele van elke religieuze samenleving, elke vrome instelling en het gemeenschappelijk recht van privé-eigendom. Don Bosco zei: "Alle goede mensen moeten ernaar streven dit beest met ijver en moed te stoppen, ieder op zijn eigen manier."
Kerk als machtigste bewaakster van moraal
Hoe kan dit gedaan worden? Door de mensen te waarschuwen door de uitoefening van liefdadigheid en publicaties tegen de valse doctrines van dit monster die de geesten en harten tegen de Zetel van Petrus keren. De Kerk is het onoverwonnen fundament van alle gezag dat van God komt, de meestersleutel die elke sociale orde verbindt en de onveranderlijke code van de plichten en rechten van de mensen. Zij is het goddelijke licht dat door de dwalingen van de kwade hartstochten heen schijnt en de gelovigen verlicht. Zij is de machtige bewaakster van de evangelische en natuurlijke moraal. Op aarde bevestigt zij voortdurend eeuwige beloningen voor hen die zich aan de wet van de Heer houden en kondigt zij evenzeer eeuwige straffen aan voor overtreders.
Geen lasterpraatjes over de paus
De Kerk, de Zetel van Petrus en de paus zijn dezelfde. Om dergelijke waarheden ingang te doen vinden, deed Don Bosco zijn uiterste best om de lasterpraatjes tegen de paus van tafel te vegen. Hij wilde dat zijn jongens de bewijzen zouden begrijpen van de immense voordelen die de paus biedt voor het religieuze en sociale leven. Hij probeerde bij iedereen dankbaarheid, trouw en liefde voor hem te wekken
Lees ook: De mannelijkheid van de verloren zoon
Liefde geuit in woord en daad
Don Bosco uitte zijn grote liefde voor de Heilige Vader in woord en daad. Hij zei dat hij de bladzijden van Salzano's Kerkgeschiedenis één voor één zou kussen, juist omdat deze Italiaanse historicus een bewonderaar was van het legitieme gezag van de paus, vooral van de vroege pausen. Toen geestelijken Salzano vroegen hoe ze boeken moesten beoordelen, gaf hij hun deze gouden regel: "Als een auteur slecht schrijft over de paus, lees hem dan niet."
Enthousiasmerende toespraken over de pausen
Als Don Bosco met jonge mensen over de pausen sprak, had hij moeite zijn toespraak af te maken. Hij had altijd meer te zeggen om hen te prijzen. Het was zo mooi en aantrekkelijk dat hij iedereen die luisterde enthousiast maakte. Zijn boek, De levens van de pausen geeft de lezer een goed beeld van zijn hoge achting voor het ambt. Twee onderwerpen raakten hem in het bijzonder en wekten grote bewondering: de deugd der bescheidenheid en het pausdom.
Dit artikel is een vertaling en verscheen eerder op tfp.org
Laatst bijgewerkt: 29 januari 2024 11:04