De laatste woorden van 10 heiligen voordat ze naar de hemel gingen
Talis vita, finis ita, zoals een Latijns gezegde het zo goed beschrijft; zoals het leven, zo de dood. In goed Nederlands betekent dit: de manier waarop je leeft, is de manier waarop je sterft. Als men goed leeft, is met de genade van God een goede dood waarschijnlijk. Maar voor wie een zondig leven leidt, is een bekering op het laatste moment en een goede dood niet uitgesloten, maar minder waarschijnlijk.
Heiligen omarmen de dood met vreugde
De heiligen staan in een categorie apart. Zij omarmen de dood met vertrouwen, zelfs vreugde. Zij kennen het goede wat er te wachten staat op elke trouwe ziel die heldhaftig de goede strijd op aarde strijdt: het eeuwig leven bij God in de hemel. De tien heiligen die in dit artikel aan bod komen laten zo'n hoge mate van verbondenheid zien met God en de heilige Maagd Maria, dat ze op hun sterfbed al een voorsmaak van de hemel lijken te hebben ervaren. Hun laatste woorden bewijzen dat een leven van heldhaftige deugd, verenigd met het Kruis van Christus, de bron van waarachtig geluk is, in dit leven en in het volgende.
De heilige Andreas
De heilige apostel Andreas
Zijn laatste woorden: "Ik ken de verdienste van Uw Heilig Kruis." Bij zijn kruisiging, volgens de overlevering op een diagonaal kruis, sprak de heilige Andreas het volgende gebed: “O schoonste kruis dat verheerlijkt werd door het dragen van het lichaam van Christus ! Glorievol Kruis, zoet begeerd, vurig bemind, altijd gezocht, en eindelijk bereid voor mijn hart dat al zo lang naar U verlangt. Neem mij, o kruis! Omhels mij. Bevrijd mij van mijn leven onder de mensen. Breng me snel en ijverig naar de Meester. Door u zal Hij mij ontvangen, Hij, die mij door u gered heeft." De heilige apostel vervolgde: "Heer, eeuwige Koning der heerlijkheid, ontvang mij hangend aan het hout van dit zoete kruis. Gij die mijn God zijt, die ik heb gezien, sta niet toe dat zij mij losmaken van het kruis. Doe dit voor mij, O Heer, want ik ken de verdienste van Uw Heilig Kruis."
De heilige Jeanne d'Arc
De heilige Jeanne d'Arc (1412-1431)
Haar laatste woord: "Jezus." Pater Jean Massieu, een ooggetuige, vertelt hoe de heilige Jeanne d’Arc stierf toen ze verbrand werd op de brandstapel: "...ze sprak vrome en devote klaagliederen uit en riep de Heilige Drie-eenheid aan, en de heilige en glorieuze Maagd Maria, en alle gezegende heiligen in het Paradijs." De rechters en verschillende Engelse soldaten die Jeanne d'Arc de dood in zagen gaan waren zo ontroerd dat ze huilden. Haar vijanden "herkenden de hand van God en beleden het geloof toen ze haar zo opmerkelijk aan haar einde zagen komen. En haar laatste woord, toen ze stierf, was een luide kreet van 'Jezus'." Het vuur verteerde haar lichaam, maar haar hart bleef wonderbaarlijk intact.
De heilige Jose Sanchez del Rio
De heilige Jose Sanchez del Rio (1913-1928)
Zijn laatste woorden: "Lang leve Christus Koning!" Na dappere gevechten voor de Cristeros, katholieke vrijheidsstrijders in Mexico, werd Jose Sanchez del Rio gevangen genomen. Terwijl de socialisten de 14-jarige jongen op barbaarse wijze met een scherpe kapmes martelden, schreeuwden de goddeloze soldaten: "Als je roept: 'Dood aan Christus de Koning', zullen we je leven sparen." Zijn ferme antwoord bleef hetzelfde: "Lang leve Christus de Koning! Lang leve Onze Lieve Vrouwe van Guadalupe!" Hoewel zijn beulen zijn lichaam doorboorden met bajonetten, schreeuwde hij bij elke steek luider en luider: "Viva Cristo Rey!"
De heilige Ferdinand van Castille
De heilige Koning Ferdinand van Castilië (1199-1252)
Zijn laatste woorden: "Zing het Te Deum!" Voor zijn dood deed de heilige Ferdinand een openbare biecht van zijn kleinste zonden vanaf zijn jongensjaren tot aan de onvolkomenheden van die dag. Toen riep hij zijn oudste zoon en zei: "Zoon, je zult rijk zijn aan land en aan vele goede vazallen... Probeer goed te doen en goed te zijn: ik laat je heer van al het land aan deze kant van de zee dat de Moren gewonnen hebben van de Visigotische koning Roderick... Als je de grenzen van de staat handhaaft zoals ik ze aan je nalaat, ben je net zo'n goede koning als ik; als je meer verovert, ben je beter, en als de grenzen krimpen, dan ben je een slechtere koning dan ik." Zich richtend tot de anderen aan zijn bed, vervolgde hij: "Als u door mijn schuld enige klacht hebt, vergeef mij die dan." Toen nam hij de kaars met beide handen vast en vond op de een of andere manier kracht in zijn wilskracht om haar hoog op te tillen, terwijl hij zei: "Heer, naakt kwam ik uit de schoot van mijn moeder, die de aarde is, en naakt bied ik mij aan haar aan; en, Heer, ontvang mijn ziel in het gezelschap van Uw dienaren." In vervoering van vreugde, beval de heilige: "Zing het Te Deum!"
De heilige Bernadette Soubirous
De heilige Bernadette Soubirous (1844-1879)
Haar laatste woorden: "Arme zondaar." Terwijl zij reeds op haar sterfbed lag slaakte de heilige Bernadette "een luide kreet en met haar ogen ten hemel gericht en haar armen uitgestrekt als op een kruis, zei zij: 'Mijn God.' Een huivering van eerbied vermengd met angst ging door de drie nonnen, die nog steeds knielden. Ze herhaalde twee keer: 'Heilige Maria, Moeder van God, bid voor mij, arme zondaar'. "Arme zondaar” waren de laatste woorden van de Franse heilige die Onze Lieve Vrouw in Lourdes zag. Ze stierf met een kruisbeeld aan haar hart geklemd.
De heilige Dominicus
De heilige Dominicus Gúzman (1170-1221)
Zijn laatste woorden: "God zij dank gebracht..." De heilige Dominicus predikte tegen de Katharen-ketterij in Zuid-Frankrijk en bevorderde het bidden van de heilige rozenkrans. In zijn laatste uur deed hij "een algemene biecht (levensbiecht) bij pater Ventura, en toen hij die had gesproken, voegde hij eraan toe, zich tot de omstanders richtend: 'God zij dank, wiens barmhartigheid mij in volmaakte maagdelijkheid heeft bewaard tot op deze dag: indien gij de kuisheid wilt bewaren, hoedt u dan voor alle gevaarlijke gesprekken en waakt over uw eigen harten.'" De heilige Dominicus volgde de gebeden zo goed als hij kon door zijn lippen te bewegen. Toen de woorden van de hymne Subvenite Sancti Dei werden uitgesproken, "strekte de heilige zijn armen naar de hemel en stierf".
De heilige René Goupil
De heilige René Goupil (1608-1642)
Zijn laatste woorden: "Jezus, Jezus, Jezus." De heilige Isaac Jogues, medemissionaris naar de indianen van Noord-Amerika, was getuige van het martelaarschap van de heilige Goupil. Hij schrijft: "...Ik had een voorgevoel van wat er zou gebeuren en zei tegen René: 'Beste broeder, laten we ons overgeven aan onze Heer en aan onze lieve Moeder, de Heilige Maagd Maria. Ik ben bang dat deze indianen kwaad in de zin hebben... Een paar minuten eerder hadden René en ik ons met intense toewijding aan Onze Lieve Heer toegewijd. We smeekten God om ons leven en ons bloed aan te nemen en het te verenigen met Zijn leven en Zijn bloed voor de redding van deze heidense stammen. We keerden terug naar het dorp, baden onze rozenkrans... We pauzeerden bij de poort van de palissade om te horen wat de twee Iroquois te zeggen hadden. Een van hen haalde een tomahawk onder zijn deken vandaan en gaf René een klap op het hoofd. René viel neer op de grond, terwijl hij de Heilige Naam van Jezus, Jezus, Jezus uitriep. We hadden elkaar er vaak aan herinnerd onze toespraken en ons leven te beëindigen met die allerheiligste naam..."
De heilige Thomas More
De heilige Thomas More (1478-1535)
Zijn laatste woorden: "Ik sterf als goede dienaar van de koning, maar op de eerste plaats als dienaar van God." Als kanselier van Engeland weigerde de heilige Thomas More de echtscheiding en het immorele hertrouwen van koning Hendrik VIII goed te keuren. Zijn trouw aan de Kerk wankelde niet. Uiteindelijk beschuldigde de koning hem van hoogverraad en veroordeelde hem ter dood. Zijn woorden waren kort, maar ze zouden onsterfelijk zijn. Hij vroeg de menigte voor hem te bidden en te getuigen dat hij stierf "in en voor het geloof van de Heilige Katholieke Kerk." Toen kwam de roemrijke en glorievolle benadrukking dat hij "stierf als goede dienaar van de koning, maar op de eerste plaats als dienaar van God".
De heilige paus Gregorius VII
De heilige Paus Gregorius VII (1015-1085)
Zijn laatste woorden: "Ik heb gerechtigheid liefgehad en ongerechtigheid gehaat, daarom sterf ik in ballingschap." Paus Gregorius VII was een groot hervormer. De decreten van deze heilige paus maakten keizer Hendrik IV van Duitsland echter zo woedend dat hij Rome binnenviel. De paus werd gedwongen te vluchten. Toen de kardinalen, die zijn sterfbed in het kasteel van Salerno omringden, spraken over de goede werken die hij had volbracht, antwoordde de stervende paus: "Geliefde broeders, al deze dingen beschouw ik als niets; één ding geeft mij vertrouwen - dat ik de gerechtigheid heb liefgehad en de ongerechtigheid gehaat." Opnieuw, op het uur van de dood, waren zijn laatste woorden: "Ik heb de gerechtigheid liefgehad en de ongerechtigheid gehaat, daarom sterf ik in ballingschap."
De heilige Thomas Becket
De heilige Thomas Becket (1119-1170)
Laatste woorden: "Ik ben bereid de dood te omhelzen." Toen koning Hendrik II van Engeland inbreuk maakte op de rechten van de katholieke Kerk, had de heilige Thomas Becket, aartsbisschop van Canterbury, de moed om zich tegen hem te verzetten. Na jaren van conflicten, zei Hendrik II boos: "Wil niemand mij verlossen van deze lastige priester?" Vier ridders vatten de verzuchting van de koning op als een bevel, gingen naar de kathedraal en traden daar binnen terwijl Sint-Thomas de vespers bad. Ze schreeuwden: "Waar is de verrader? De heilige antwoordde vrijmoedig: "Hier ben ik, geen verrader, maar aartsbisschop en priester van God." Een getuige, Edward Grim, noteerde Beckets laatste woorden: "Voor de Naam van Jezus en de bescherming van de Kerk ben ik bereid de dood te omhelzen."
Dit artikel verscheen eerder op isfcc.org
Laatst bijgewerkt: 16 februari 2024 09:25