Sint-Dominicus Guzmán was een heilige die in de twaalfde en dertiende eeuw leefde en de Orde der Predikers stichtte, ook wel bekend als de dominicanen.
Hoe Sint-Dominicus 15.000 duivels uit een ketter dreef
Terwijl de H. Dominicus in Carcassone de rozenkrans predikte, stak een ketter de draak met zijn wonderen en de vijftien mysteriën van de rozenkrans, en dit verhinderde dat andere ketters zich bekeerden. Als straf liet God vijftienduizend duivels in het lichaam van de man binnendringen.
Onze Lieve Vrouw verdreef honderd duivels per Weesgegroet
Zijn ouders brachten hem naar Pater Dominicus om verlost te worden van de boze geesten. Hij begon te bidden en smeekte iedereen die erbij was om hardop met hem de rozenkrans te bidden. Bij elk Weesgegroet verdreef Onze Lieve Vrouw honderd duivels uit de man. Zij kwamen naar buiten in de vorm van gloeiend hete kolen. Nadat hij verlost was, zwoer hij zijn vroegere dwalingen af, bekeerde zich en trad toe tot de Rozenkrans Broederschap. Verscheidene van zijn metgezellen deden hetzelfde, omdat zij zeer geroerd waren door zijn straf en door de kracht van de rozenkrans.
Lees ook: Strijder voor Maria's triomf: de heilige Louis-Marie de Montfort
Jaloers op grote invloed
De geleerde franciscaan Carthagena en verschillende andere auteurs zeggen dat er in 1482 een buitengewone gebeurtenis plaatsvond. De eerbiedwaardige pater Jacobus Sprenger en de religieuzen van zijn orde waren ijverig bezig de devotie tot de rozenkrans en haar Broederschap in de stad Keulen te herstellen. Helaas waren twee priesters, die bekend stonden om hun preekvaardigheid, jaloers op de grote invloed die zij uitoefenden door het prediken van de rozenkrans.
Speciale preek tegen de rozenkrans
Deze twee paters spraken zich uit tegen deze devotie wanneer zij de kans kregen, en omdat zij zeer welsprekend waren en een grote reputatie hadden, haalden zij velen over om zich niet bij de Broederschap aan te sluiten. Een van hen schreef een speciale preek tegen de rozenkrans en was van plan die de volgende zondag te houden, om zo beter zijn slechte doel te bereiken. Maar toen de tijd voor de preek was aangebroken, verscheen hij niet en na enige tijd wachten ging iemand hem halen. Hij bleek dood te zijn, kennelijk zonder dat iemand hem had geholpen.
God strafte hem met verlamming
Nadat hij zich ervan had overtuigd dat deze dood een natuurlijke oorzaak had, besloot de andere priester het plan van zijn vriend uit te voeren en op een andere dag een soortgelijke preek te houden, in de hoop een einde te maken aan de Broederschap van de Rozenkrans. Maar toen de dag kwam dat hij moest preken en het tijd was om de preek te houden, strafte God hem door hem verlamd te slaan, waardoor hij zijn ledematen niet meer kon gebruiken en ook zijn spraakvermogen verloor.
Hij smeekte dat hij de rozenkrans zou bidden met ijver
Eindelijk gaf hij zijn schuld en die van zijn vriend toe en in zijn hart smeekte hij Onze Lieve Vrouw in stilte om hem te helpen. Hij beloofde dat als zij hem zou genezen, hij de rozenkrans zou bidden met evenveel ijver als waarmee hij er vroeger tegen had gestreden. Daartoe smeekte hij haar zijn gezondheid en spraakvermogen te herstellen, wat zij ook deed, en na ogenblikkelijk genezen te zijn stond hij op als een andere Saulus, een vervolger die verdediger van de heilige rozenkrans werd. Hij erkende openlijk zijn vroegere dwaling en heeft daarna altijd met grote ijver en welsprekendheid de wonderen van de rozenkrans verkondigd.
Lees ook: In tijden van nood, bid de rozenkrans!
Pater Antonin Thomas
Ik ben er zeker van dat vrijdenkers en ultrakritische mensen van vandaag de waarheid van de verhalen in dit boekje in twijfel zullen trekken, zoals ze dat met de meeste dingen doen, maar alles wat ik heb gedaan is ze over te nemen van zeer goede hedendaagse auteurs en, gedeeltelijk, van een boek dat kort geleden is geschreven, The Mystical Rose-tree, door pater Antonin Thomas o.p.
Deze verhalen bewijzen wij eer door vroom geloof
Iedereen weet dat er drie verschillende soorten geloof zijn waardoor wij verschillende soorten verhalen geloven. Aan verhalen uit de Heilige Schrift zijn wij goddelijk geloof verschuldigd; aan verhalen over niet-religieuze onderwerpen die niet in strijd zijn met het gezonde verstand en geschreven zijn door betrouwbare auteurs, bewijzen wij eer door menselijk geloof; en aan verhalen over heilige onderwerpen die verteld worden door goede auteurs en die op geen enkele manier in strijd zijn met de rede, het geloof of de moraal (ook al gaan ze soms over gebeurtenissen die boven het gewone uitstijgen), bewijzen wij eer door een vroom geloof.
Gulden middenweg
Ik ben het ermee eens dat wij noch te lichtgelovig, noch te kritisch moeten zijn, en dat wij in alle dingen een gulden middenweg moeten bewaren om uit te vinden waar waarheid en deugd liggen. Maar aan de andere kant weet ik even goed dat naastenliefde ons er gemakkelijk toe brengt alles te geloven wat niet in strijd is met geloof of moraal: "De naastenliefde gelooft alle dingen" (1 Kor. 13, 7), net zoals de hoogmoed ons ertoe brengt zelfs goed bevestigde verhalen in twijfel te trekken met het argument dat ze niet in de Heilige Schrift te vinden zijn.
Mensen weigeren te geloven wat zij niet begrijpen
Dit is een van de valstrikken van de duivel; ketters uit het verleden die de traditie loochenden zijn erin getrapt, en overkritische mensen van vandaag vallen er ook in, zonder het te beseffen. Dergelijke mensen weigeren te geloven wat zij niet begrijpen of wat hun niet bevalt, eenvoudig vanwege hun eigen geest van trots en onafhankelijkheid.
Laatst bijgewerkt: 4 augustus 2022 16:30