De heilige Gemma Galgani
Hoe Sint-Gemma Galgani met haar beschermengel sprak en een heilige werd
Met haar engelachtige zuiverheid en enorme toewijding aan Onze Lieve Vrouw nam deze jonge vrouw op mystieke wijze deel aan bijna alle handelingen van het lijdensverhaal van Onze Lieve Heer Jezus Christus.
Gemma Galgani
De heilige Gemma Galgani stierf aan het begin van de twintigste eeuw op 25-jarige leeftijd. Ze werd begunstigd door allerlei charismatische gaven, zoals het ervaren van de stigmata van het lijdensverhaal, de doornenkroon, de geseling en het bloedzweet. Ze had frequente extases, een geest van profetie en onderscheiding van geesten. De heilige had ook visioenen van Onze Lieve Heer, Zijn Heilige Moeder, Sint Gabriël, de Droevige Maagd en een ongelooflijke vertrouwdheid met haar beschermengel.
Een leven van vurige ijver voor de zielen
De duivel viel haar voortdurend aan en verscheen in menselijke of dierlijke gedaante. Uiteindelijk had ze een mystiek huwelijk met Onze Heer Jezus Christus en stierf ze als een boetedoenend slachtoffer voor de zonden van de wereld. "Gemma's hele leven was, kort gezegd, een leven van eenheid met God, lijden met Jezus Christus en vurige ijver voor het heil van zielen. Tijdens haar werk of studie, aan tafel of in gesprek, of ze nu liep of sliep, haar gedachten waren altijd op God gericht."
Uniek karakter
Gemma werd geboren in het dorpje Camigliano, vlakbij Lucca in Toscane, Italië, op 12 maart 1878 als dochter van Enrico Galgani, de apotheker van het dorp, en Aurelia Landi. Beiden waren godvrezend en Aurelia was ongewoon vroom. Gemma was het eerste meisje en het vierde van de acht kinderen van het echtpaar. Toen ze het unieke karakter van haar dochter zag, besloot Aurelia een meer persoonlijke rol op zich te nemen om haar vroom op te voeden. Het meisje voldeed aan haar verwachtingen.
Lees ook: Wat kunnen we van de ouders van heiligen leren?
Betoverd door het biddend meisje
Op een dag, ze was nog maar vier, knielde Gemma voor een afbeelding van het Onbevlekt Hart van Maria in het huis van haar grootmoeder van vaderskant. Ze was in gebed verzonken met haar handjes gevouwen. Haar grootmoeder, die door de kamer liep, was betoverd door het schouwspel en riep haar zoon om getuige te zijn van het tafereel. Nadat hij het meisje aandachtig in gebed had gadegeslagen, dacht deze niets beters te kunnen doen dan Gemma onderbreken. "Gemma, wat doe je?" vroeg hij. Alsof ze uit extase kwam, keek het meisje hem aan en antwoordde met uiterste ernst: "Ik bid het Weesgegroet. Ga weg, ik ben in gebed."
Al jong wilde ze heilig zijn
Gemma wilde al van jongs af aan een heilige zijn en zei dat ook. Toen ze opgroeide schreef ze: "Ondanks alles en iedereen zal ik een heilige zijn." Deze uitdrukking laat zien dat ze al tegenslagen had gehad en vastbesloten was om andere te overwinnen. Onze Lieve Heer bekrachtigde die wens en zei tegen haar: "Over een paar jaar zal je door Mijn toedoen een heilige zijn. Je zult wonderen verrichten en verheven worden tot de eer van de altaren."
Ze vroeg Maria haar overleden moeder te vervangen
Gemma verloor haar moeder toen ze zeven was. Net als andere heiligen vroeg ze de Heilige Maagd om haar te vervangen. Vanaf dat moment werd haar devotie tot de Moeder van God teder. Ze riep haar altijd aan met de liefkozende bijnaam "Mamma". Door haar levendige intelligentie en scherpe geheugen was Gemma zeer succesvol in haar studies en was ze meestal de eerste van haar klas. Gezien haar succes wilde haar vader dat ze naar de universiteit zou gaan als ze op haar 16e klaar was met school. Gemma wilde zich echter helemaal aan Onze Lieve Heer geven door zich bij een religieuze congregatie aan te sluiten.
Het gezin verviel in bittere armoede
Op dat moment kon Gemma's vader, die veel had uitgegeven aan de langdurige ziekte van zijn vrouw, zijn financiën niet meer in evenwicht houden en ging failliet, waarbij hij al zijn bezittingen verloor. Het gezin kwam in de donkerste ellende terecht. De goede man kon de klap niet verdragen en stierf kort daarna. In haar autobiografie zegt Gemma: "Toen papa stierf, hadden we niets en absoluut geen middelen om in ons levensonderhoud te voorzien."
Huwelijkskandidaten wees ze af
De familie viel uit elkaar en elke broer of zus ging naar een familielid. Gemma ging naar het huis van haar oom in Camayor, waar een aantal huwelijkskandidaten voor haar hand opdoken. Verontwaardigd door deze aandacht besloot ze ondanks de ellende naar huis terug te keren. De heilige Gemma heeft niet alleen moreel maar ook lichamelijk veel geleden. Ze onderging twee operaties zonder verdoving.
Lees ook: Lourdes en het menselijk lijden
Een deugdzame familie ving haar op
Tijdens de laatste jaren van haar leven ontving de deugdzame familie Giannini haar in hun huis. De familie beschouwde Gemma als een dochter en vereerde haar als een heilige, waarbij ze de hemelse gunsten waarmee ze begiftigd was voor het oog van de wereld verborgen hield. Veel van haar extases en andere hemelse gunsten werden opgetekend dankzij Cecilia, een zus van de huiseigenaar.
God zond een priester
Toen Gemma behoefte had aan een geestelijk leidsman, liet Onze Lieve Heer hem zelf aan haar zien in een visioen. Het was pater Germano van de heilige Stanislas, een deugdzame en voorzichtige priester die Gemma's laatste jaren begeleidde, die de meest overvloedige waren in bovennatuurlijke gunsten. Hij publiceerde de biografie en autobiografie van de heilige slechts vier jaar na haar dood. Beide hielpen enorm bij haar zaligverklaringsproces.
Heilige Gemma en haar engelbewaarder
Gemma zag voortdurend haar beschermengel, die haar begeleidde en berispte wanneer dat nodig was. Ze vertrouwde haar directeur toe: "Jezus laat me geen moment alleen, maar zorgt ervoor dat mijn beschermengel altijd in mijn gezelschap is." Deze zei tegen haar: "Ik zal je zekere gids en onafscheidelijke metgezel zijn." In haar onschuld dacht ze dat iedereen zijn beschermengelen kon zien, vooral onschuldige kleine kinderen. Pas geleidelijk aan realiseerde ze zich dat dit niet het geval was.
Lees ook: Dit is het advies van Padre Pio over beschermengelen
Ze zag hoe de engel haar beschermde
Soms zag ze haar engel de soevereine Majesteit aanbidden; op andere momenten strekte hij zijn handen over haar uit als teken van bescherming, haar verdedigend tegen de aanvallen van de duivel. Hij knielde naast haar en gaf meditatiepunten aan of zat naast haar en gaf haar goede raad.
God wilde haar onthechten van aardse goederen
Onze Lieve Heer wilde dat ze helemaal los was van alles. Toen ze naar het aartsbisschoppelijk paleis ging om een gouden medaille in ontvangst te nemen die ze had verdiend in de catechetische cursus, probeerde haar tante haar beter te kleden. Gemma stemde ermee in om een kettinkje met een kruisje en een gouden horloge om haar nek te dragen, een souvenir van haar moeder. Toen ze thuiskwam en zich wilde omkleden, zag ze de beschermengel naast zich die haar streng aankeek: "Bedenk dat de vrouw van een gekruisigde Koning met geen andere juwelen versierd zou moeten zijn dan Zijn doornen en kruis."
Haar bezit offerde zij op
Gemma gooide die sieraden weg en terwijl ze zich in tranen op de grond wierp, nam ze dit besluit: "Uit liefde voor Jezus en om Hem alleen te behagen, neem ik me voor om nooit meer voorwerpen van ijdelheid te dragen, of er zelfs maar over te spreken." In haar autobiografie zegt ze: "Sinds die dag heb ik nooit meer een van deze dingen bezeten." Dit voornemen toonde haar totale trouw aan de weg die God haar had gewezen.
Vertrouwdheid met haar beschermengel
Een andere dag schrijft ze in haar dagboek: "Mijn beschermengel, die me heel streng berispt, zei: 'Mijn dochter, denk eraan dat je zondigt telkens als je niet gehoorzaamt. Waarom ben je zo nalatig in het gehoorzamen van je biechtvader? Bedenk dat er geen kortere en zekerdere weg naar de hemel is dan die van de gehoorzaamheid.'" De biechtvader had haar opgedragen om de geestelijke genaden die ze had ontvangen op te schrijven, maar ze was erg aarzelend en scrupuleus in haar nederigheid.
Strenge beschermengel
Zo berispte Gemma's beschermengel haar streng voor zelfs maar lichte nalatigheid in de dienst. Hij verdween voor een tijdje, wierp haar een strenge blik toe, weigerde met haar te spreken of vermaande haar zelfs streng. Soms legde hij zelfs een straf op. Hij vertelde haar ook wat ze moest doen voor spirituele vooruitgang. De heilige vertelt bijvoorbeeld: "Hij zat naast me en zei: 'Waarom geef je Jezus zo'n verdriet omdat jij niet elke dag mediteert over Zijn lijdensweg?'" Ze herkende dat dit waar was en herinnerde zich dat ze alleen op donderdag en vrijdag mediteerde over het lijdensverhaal.
Gemma had een engelachtige zuiverheid
"Je moet het dagelijks doen, vergeet het niet," zei haar beschermengel. Hij moedigde haar ook aan op het pad van de deugd: "Door de verheven volmaaktheid van je maagdelijkheid geeft Jezus je zoveel genaden." Ze had inderdaad een engelachtige zuiverheid. Tijdens de verschillende operaties die ze moest ondergaan, was haar bescheidenheid zo groot dat het de aandacht van de artsen trok. Terwijl sommigen haar als een heilige beschouwden, beschouwden de goddelozen haar als een "fanaticus".
Beschermengel werd haar zichtbare metgezel
Gemma ging nooit alleen op stap. Toen ze niemand van haar familie had om mee uit te gaan, bood haar beschermengel aan om haar zichtbare metgezel te zijn. Ze was zo vertrouwd met hem dat ze hem zelfs vroeg om een brief naar haar geestelijk leidsman te brengen.
Maria overhandigde haar het Kind Jezus
Zoals eerder gezegd was haar devotie tot Onze Lieve Vrouw teder en kinderlijk. Op zaterdagen verscheen de Moeder van God aan haar, meestal afgebeeld als de bedroefde Moeder, en vertelde over het lijdensverhaal van onze Heer Jezus Christus. Op andere momenten verscheen ze met het Kind Jezus, dat ze aan haar overhandigde om te strelen.
Lees ook: Hoe ontwikkel ik een levendige devotie tot de Heilige Moeder?
Door Maria kwam zij tot Jezus
Gemma kwam terecht in wat zij beschouwde als de "afgrond van haar zonden". Ze had geen zin om zich dan rechtstreeks tot Onze Lieve Heer te wenden. Daarom wendde ze zich tot de Middelares van alle Genaden en zei: "Mijn Moeder, ik ben bang om zonder u naar Jezus te gaan, want hoewel u barmhartig bent, weet ik dat ik veel zonden heb begaan en ik weet ook dat Jezus rechtvaardig is in zijn bestraffing. Ik vraag veel van u, is het niet, mijn Moeder? Maar wat kan ik doen als ik alleen door uw bemiddeling kan vinden wat ik door mijn zonden ben kwijtgeraakt? Bovendien is wat ik van u vraag weinig vergeleken met de grote dingen die u voor mij kunt doen."
Gemma stierf op Stille Zaterdag 11 april 1903 en werd heilig verklaard door Pius XII op 2 mei 1940.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 26 oktober 2023 09:37