Marie Antoinette wordt naar de guillotine gebracht.
De Olympische opening was een oorlogsdaad tegen de Kerk en christelijke beschaving
Onder de vele symbolische gebeurtenissen van onze tijd, kan de Godslasterende opening van de Olympische Spelen in Parijs op 26 juli 2024 niet enkel worden afgedaan als een vertoning van slechte smaak of een culturele provocatie. Het vertegenwoordigt de meest recente aanval op de christelijke beschaving, die haar historische hoogtepunt bereikte tijdens de Franse Revolutie.
Drag queens op het podium
In het middelpunt van de controverse over de openingsceremonie van de Olympische Spelen stond een choreografie waarin de Franse DJ Barbara Butch, van wie bekend is dat zij zichzelf "dik, lesbisch, queer, joods en trots daarop" noemt, het podium opkwam met een kroon in de vorm van een aureool, omringd door drag queens, transgendermodel Raya Martigny en tientallen dansers die niet zeker zijn van hun geslacht, terwijl zanger Philippe Katerine bijna naakt en blauw geschilderd binnenkwam in de gedaante van Dionysus.
Laatste Avondmaal
De voorstelling leek voor velen een godslasterlijke parodie op het Laatste Avondmaal en leidde tot verontwaardiging en protesten van katholieken over de hele wereld. De maker van het tableau vivant, Thomas Jolly, die ook een openlijk "queer" personage is, beweerde dat hij zijn inspiratie niet had geput uit het beroemde schilderij van Leonardo da Vinci, maar uit een onbekende zeventiende-eeuwse kunstenaar, Jan Harmensz van Bijlert, auteur van een schilderij, Le Festin des dieux, dat een banket van de goden op Olympus voorstelt.
Lees ook: De jongen die zijn leven gaf om het Allerheiligste Sacrament te redden
Emmanuel Macron
Wat de inspiratie ook is, het initiatief is niet terug te voeren op een maffe art director, maar geeft uitdrukking aan een boodschap in opdracht van de hoogste Franse autoriteiten, te beginnen met het staatshoofd. President Emmanuel Macron is degene die op 4 maart jl. verklaarde trots te zijn dat Frankrijk het eerste land ter wereld was dat abortus in zijn grondwettelijk handvest opnam en deze daad een universele boodschap noemde.
Christus vervangen door Dionysus
Macron zelf wilde in zijn arrogantie, ongeschonden door het recente verkiezingsdebacle, de wereld een nieuwe boodschap van antichristelijke "inclusiviteit" voorhouden. Dionysus is de "hybride" god van heidense orgieën, ongebreidelde begeerlijkheid en het verblinden van de rede, en de verklaarde bedoeling van de organisatoren was om het sublieme mysterie van het christendom te vervangen door het dionysische bacchanaal.
Franse Revolutie
De haat tegen het christendom heeft altijd symbolische voorstellingen nodig gehad en de Franse Revolutie werd vanaf het begin gevoed met heidense mythologie. Er is een duidelijke continuïteit tussen de blasfemische parodie van het Laatste Avondmaal op 26 juli en de troonsbestijging van de Godin Rede op 10 augustus 1793 in Parijs in de gedaante van de Egyptische godin Isis.
Marie Antoinette
In dit opzicht is er ook iets heiligschennends aan de gratuite en schandelijke wandaad tegen koningin Marie Antoinette, die op 26 juli in de Parijse voorstelling werd afgebeeld terwijl ze haar geguillotineerde hoofd in haar handen hield terwijl ze de revolutionaire hymne Ça ira zong. Macron en zijn medewerkers wilden de Franse Revolutie rechtvaardigen in wat er het meest abject aan is: de moord op de koningin van Frankrijk, een onschuldig slachtoffer, net als koning Lodewijk XVI, van revolutionaire haat, die in de Franse vorsten het principe van het Sociale Koningschap van Christus wilde raken.
Lees ook: Hoe de karmelietessen van Compiegne heldhaftig de hemel wonnen
Adellijke gratie tegenover revolutionaire bruutheid
Marie Antoinette, de meest belasterde, maar ook meest geliefde en zelfs vereerde koningin in de geschiedenis, was schuldig aan geen andere misdaad dan het belichamen van een aristocratische gratie die onverenigbaar was met revolutionair egalitarisme. Er is veel geschreven over haar vermeende lichtzinnigheid en weinig over haar vroomheid. Toch is de religieuze geest van de vorstin, die in de laatste dagen van haar gevangenschap naar voren komt, geworteld in een opvoeding en wereldbeeld die haaks staan op het revolutionaire.
Ze naderde de guillotine met majesteit
Tijdens het schijnproces voor het Jacobijnse Tribunaal op 14 en 16 oktober 1793 werd ze het slachtoffer van beruchte beschuldigingen. Een afbeelding van de Engelse schilder William Hamilton (zie bovenaan dit artikel - red.) toont haar in een smetteloos witte jurk terwijl ze de Conciergerie verlaat, omringd door de "tricoteuses", die nieuw bloed van de revolutie eisen. Henry Sanson, zoon van de beul van Parijs, vertelt in zijn memoires dat ze de treden van de guillotine met verrassende majesteit beklom, alsof het de treden van de grote trap van Versailles waren.
De paus spreekt zich uit
Dezelfde woorden waarmee paus Pius VI, in zijn toespraak Quare lacrymae van 17 juni 1793, Lodewijk XVI een martelaar noemde, kunnen worden toegepast op koningin Marie Antoinette. In deze toespraak riep paus Pius VI uit: "O Frankrijk, o Frankrijk! Gij die in de vurigheid van het christelijk geloof en in toewijding aan de Apostolische Stoel nooit de andere naties hebt gevolgd, maar hen altijd bent voorgegaan! Hoe ver staat gij nu van Ons af, met zo'n vijandige gezindheid tegenover de ware Religie: gij zijt de onverbiddelijkste vijand geworden onder alle tegenstanders van het Geloof die ooit hebben bestaan!"
Het echte Frankrijk
Het doden van de twee monarchen is de stichtingsakte van de Franse Republiek en de constitutionalisering van abortus vertegenwoordigt een symbolische continuïteit in staatsmoord. Wie Frankrijk echter zou identificeren met de godslasterlijke show waarmee de Olympische Spelen werden geopend, heeft het mis. Frankrijk is niet het Guillotine plein, maar de Notre-Dame en de Sainte-Chapelle; Frankrijk is niet Robespierre of Macron, maar het is Sint-Lodewijk IX en Sint-Jean d'Arc.
Lees ook: Communiegebeden tot het Heilig Hart van Jezus
Vereenzelvig de Olympische ontaarding niet met het Westen
Het zou dus verkeerd zijn als degenen die het spektakel van ontaarding dat Parijs deze maanden biedt, zouden vereenzelvigen met de Westerse beschaving waaraan Frankrijk zoveel heeft gegeven. Het Westen is het verhaal van een religieus geloof, een manier van leven, een kunst, een literatuur, muziek en ook van grote veldslagen ter verdediging van de beschaving.
Het Westen van Lepanto
De externe vijanden van het Westen, die de erfgenamen zijn van Mohammed in de Arabische wereld en die van Lenin in Rusland en China, haten niet de decadentie van het Westen, maar het Westen als zodanig: dat Westen dat de Islam versloeg in Lepanto en Wenen en het communisme stopte in Warschau in 1920 en in Spanje in de jaren 1930.
Wraak
De vijanden van het Westen zinnen op wraak. Om dit te laten gebeuren, om te slagen in het winnen van de oorlog, weten ze dat het Westen moet ophouden christelijk te zijn, moet terugkeren naar de ideeën en gewoonten van het heidendom, om te vallen als een rijpe appel, zoals gebeurde met het Romeinse Rijk. De barbaren haatten niet de decadentie van Rome, maar de macht die hen eeuwenlang had onderworpen.
Wie huilt er om de bedreiging van de barbaren?
De invasie van de Eeuwige Stad door de Goten van Alaric in de nacht van 24 augustus 410 was hun triomf. De heilige Hiëronymus in Bethlehem en de heilige Augustinus in Hippo huilden diep om deze symbolische gebeurtenis. Wie huilt er vandaag over de bedreigingen van de nieuwe barbaren voor het Westen? En nog belangrijker, wie is bereid om het Westen te verdedigen in naam van de principes en instellingen die het in de geschiedenis groot hebben gemaakt?
Jezus Christus overwint
Toch is de kracht van deze waarden, die voortkomt uit de Waarheid van Christus, onverwoestbaar. De toekomst van de wereld ligt niet onder het vaandel van Dionysius, noch onder dat van het communisme of de islam, maar onder dat van de ene overwinnende God, Die Jezus Christus is. Geloof en rede getuigen hiervan.
Lees ook: Moslims slaan 71-jarige christen bewusteloos: christenvervolging komt naar Nederland
De geschiedenis ligt niet vast
Hoe en wanneer zal het gebeuren? Voor God is alles mogelijk in de geschiedenis. Alleen mensen die geloven in blind historisch determinisme denken dat "de geschiedenis niet wordt gemaakt met wat-als". Geschiedenis wordt juist gemaakt met wat-als, vanwege de rijkdom aan mogelijkheden die elk huidig moment bevat. Daarom is ons gewetensonderzoek gebaseerd op de mislukkingen die we hebben begaan, maar die we niet hadden hoeven begaan.
Het had zomaar anders kunnen lopen
Ook de geschiedenis had, net als ons leven, anders kunnen lopen en kan van het ene op het andere moment anders lopen. Wat zou er gebeurd zijn als op 14 juli 1789 de dragonders van de prins van Lambesc, in strijd met het bevel van Lodewijk XVI om geen bloed te vergieten, de revolutionaire schurken die naar de Bastille marcheerden, hadden uitgeroeid? De antichristelijke revolutie maakte zich geen illusies. De dragonders van de prins van Lambesc staan altijd, zwaard in de hand, om de hoek van de geschiedenis.
Laatst bijgewerkt: 7 augustus 2024 13:33