Faust en de duivel.
Is de beschermengel dommer dan de duivel?
De Kerk leert dat God engelen heeft geschapen die ver boven de mens uitstijgen. Het zijn zuivere geesten met een zeer heldere intelligentie en grote macht, die van nature zelfs de meest begaafde mensen overtreffen.
De duivel als charmant en intelligent wezen
Als gevolg van hun opstand verloren de gevallen engelen hun deugdzaamheid, maar niet hun intelligentie of macht. In overeenstemming met Zijn goddelijke voorzienigheid beperkt God hun activiteiten. Van nature blijven zij echter ver boven de mens uitstijgen. Daarom heeft de Kerk altijd de afbeeldingen van kunstenaars van de duivel als een intelligent, sluw, scherpzinnig en machtig wezen goedgekeurd, hoewel hij vol kwaadaardigheid is in al zijn plannen. Zij keurt zelfs zijn afbeelding goed als een wezen met betoverende charmes, die de eigenschappen weerspiegelen die de geest van de duisternis gebruikt om zich te vermommen, zodat hij de mens kan verleiden.
Engelen worden afgeschilderd als zwakkelingen
Onze eerste afbeelding is een voorbeeld van een dergelijke voorstelling van de duivel. Duivels en sluw, scherpzinnig met een doordringende psychologie en vol bedrog, suggereert de duivel op een verleidelijke manier gedachten van verderf aan de sluimerende Dr. Faust. Dit is de klassieke afbeelding van de duivel. We kunnen ons hem nauwelijks anders voorstellen. Maar hoe worden trouwe engelen tegenwoordig afgebeeld? Ze worden getoond als goedbedoelende, gelukkige en onschuldige wezens. Dit is in overeenstemming met hun eminente heiligheid, zaligheid en zuiverheid. Niettemin missen dergelijke afbeeldingen de juiste balans door de nadruk te leggen op de goedheid en zuiverheid van de trouwe engelen, terwijl ze hun bewonderenswaardige intelligentie, kracht en majesteit niet overbrengen. In plaats daarvan worden ze vaak afgebeeld als zwakke wezens zonder enig spoor van moed.
Waar is zijn kracht en intelligentie?
Onze tweede afbeelding toont een kind dat een wankele brug oversteekt. Een beschermengel beschermt haar. Het idee dat een kind zorgeloos verder loopt, liefdevol beschermd door een hemelse prins, is natuurlijk heel ontroerend. Maar als we beter naar deze prins kijken, vooral naar zijn gelaatsuitdrukking, mist hij dan niet de kracht, intelligentie, scherpzinnigheid en behendigheid die eigen zijn aan de engelachtige natuur, zoals die in elke afbeelding van de Prins der Duisternis aanwezig is?
De misleiding van de romantiek
Bekijk het lichaam van de goede engel in het schilderij eens. Let op de zachte, onintelligente en slappe houding. Vergelijk die eens met de lenige behendigheid en alertheid van de demon. Kan het contrast nog scherper zijn? Is dat logisch? Welke indruk wordt er op het publiek gemaakt door de demon steeds weer af te beelden als intelligent, levendig en bekwaam, en de goede engel als zacht, uitdrukkingsloos en bijna dwaas? Een indruk is dat het beoefenen van deugdzaamheid resulteert in wezens die geen ruggengraat en verstand hebben, terwijl, integendeel, ondeugd het domein is van krachtige en intelligente wezens. Zo zien we weer een voorbeeld van de misleiding die de romantiek nog steeds uitoefent op veel religieuze kringen.
Dit artikel verscheen eerder op pliniocorreadeoliveira.info.
Laatst bijgewerkt: 1 september 2025 15:05