Wat de pausen werkelijk zeggen over het socialisme
"Afschuwelijk", "destructief", "slecht" en "pervers" zijn slechts enkele van de bijvoeglijke naamwoorden die de pausen gebruiken om het socialisme te beschrijven. Van Pius IX tot Benedictus XVI hebben de pausen het socialisme grondig en consequent veroordeeld. Gezien de opmars van het socialisme in Amerika biedt TFP Student Action haar lezers graag een korte selectie van tot nadenken stemmende citaten van de pausen over dit onderwerp.
Leo XIII (1878-1903)
"Omverwerping is opzettelijk gepland"
Want als de vrees voor God en de eerbied voor de goddelijke wetten worden weggenomen, het gezag van de heersers wordt veracht, opruiing wordt toegestaan en goedgekeurd, en de hartstochten van het volk worden aangezet tot wetteloosheid, zonder enige beperking behalve die van de straf, zal een verandering en omverwerping van alle dingen noodzakelijkerwijs volgen. Ja, deze verandering en omverwerping wordt bewust gepland en voorgesteld door vele verenigingen van communisten en socialisten." (Encycliek Humanum Genus, 20 april 1884, n. 27)
Vernedering van de natuurlijke vereniging van man en vrouw
"Zij [socialisten, communisten of nihilisten] tasten de natuurlijke band tussen man en vrouw aan, die zelfs bij barbaarse volkeren heilig wordt geacht; en de band daarvan, waardoor het gezin hoofdzakelijk bijeen wordt gehouden, verzwakken zij, of geven zij zelfs over aan wellust. (Encycliek Quod Apostolici Muneris, 28 december 1878, n. 1)
Lees ook: De heilige Cunegonde, keizerin van Duitsland
"De oogst van ellende"
...er is behoefte aan een vereniging van dappere geesten met alle middelen die zij kunnen opbrengen. De oogst van ellende ligt voor onze ogen, en de vreselijke projecten van de meest rampzalige nationale omwentelingen bedreigen ons vanuit de groeiende macht van de socialistische beweging." (Encycliek Graves de Communi Re, 18 januari 1901, n. 21)
Sint-Pius X (1903-1914)
De droom om de maatschappij opnieuw vorm te geven zal het socialisme brengen
"Maar nog vreemder, alarmerend en bedroevend tegelijk, zijn de vermetelheid en de lichtzinnigheid van mannen die zich katholiek noemen en ervan dromen de maatschappij onder dergelijke omstandigheden opnieuw vorm te geven en op aarde, boven en buiten de grenzen van de katholieke kerk, "de heerschappij van liefde en rechtvaardigheid" te vestigen ... Wat gaan zij produceren? ... Een louter verbale en hersenschimmige constructie waarin we in een wirwar en in verleidelijke verwarring de woorden Vrijheid, Rechtvaardigheid, Broederschap, Liefde, Gelijkheid en menselijke verrukking zullen zien, allemaal rustend op een slecht begrepen menselijke waardigheid. Het zal een tumultueuze agitatie zijn, steriel voor het voorgestelde doel, maar die de minder utopische uitbuiters van het volk ten goede zal komen. Ja, we kunnen echt zeggen dat de Sillon, zijn ogen gericht op een hersenschim, het socialisme in zijn spoor brengt." (Apostolische Brief Notre Charge Apostolique aan de Franse bisschoppen, 15 augustus 1910, waarin de beweging Le Sillon wordt veroordeeld)
Benedictus XV (1914-1922)
Vergeet nooit de veroordeling van het socialisme
"Het is niet onze bedoeling hier de argumenten te herhalen die de dwalingen van het socialisme en van soortgelijke doctrines duidelijk blootleggen. Onze voorganger, Leo XIII, heeft dat wijselijk gedaan in waarlijk gedenkwaardige encyclieken; en u, eerwaarde broeders, zult er de grootste zorg voor dragen dat die ernstige voorschriften nooit worden vergeten, maar dat zij, telkens wanneer de omstandigheden zulks vereisen, duidelijk worden uiteengezet en aangeprezen in katholieke verenigingen en congressen, in preken en in de katholieke pers."
(Encycliek Ad Beatissimi Apostolorum, 1 november 1914, n. 13)
Pius XI (1922-1939)
Socialisme niet verenigbaar met katholieke leer
"Wij doen deze uitspraak: Of het nu wordt beschouwd als een doctrine, een historisch feit of een beweging, het socialisme, als het werkelijk socialisme blijft, zelfs nadat het op de door ons genoemde punten voor waarheid en rechtvaardigheid is gezwicht, kan niet in overeenstemming worden gebracht met de leer van de katholieke Kerk, omdat zijn opvatting over de maatschappij zelf volstrekt vreemd is aan de christelijke waarheid". (Encycliek Quadragesimo Anno, 15 mei 1931, n. 117)
Katholiek socialisme is een tegenstrijdigheid
"Het [socialisme] is echter gebaseerd op een theorie van de menselijke samenleving die eigen is aan zichzelf en onverenigbaar met het ware christendom. Religieus socialisme, christelijk socialisme, zijn tegenstrijdige termen; niemand kan tegelijkertijd een goed katholiek en een echte socialist zijn." (Ibid. n. 120) (Ibid. n. 120)
Pius XII (1939-1958)
De Kerk zal het socialisme tot het einde toe bestrijden
"[De Kerk heeft] de bescherming op zich genomen van het individu en het gezin tegen een stroming die een totale socialisatie dreigt te bewerkstelligen die uiteindelijk het spook van de 'Leviathan' tot een schokkende realiteit zou maken. De Kerk zal deze strijd tot het einde toe voeren, want het gaat om de hoogste waarden: de waardigheid van de mens en het zielenheil." ("Radioboodschap aan de Katholikentag van Wenen," 14 september 1952 in Discorsi e Radiomessaggi, vol. XIV, blz. 314).
De almachtige staat schaadt de ware welvaart
"De staat beschouwen als iets ultiems waaraan al het andere ondergeschikt gemaakt en gericht moet worden, kan niet anders dan de ware en duurzame welvaart van de naties schaden." (Encycliek Summi Pontificatus, 20 oktober 1939, n. 60)
Lees ook: Karel de Goede, de zalige graaf van Vlaanderen
Johannes XXIII (1958-1963)
"Geen enkele katholiek kan zelfs maar gematigd socialisme onderschrijven"
"Paus Pius XI benadrukte verder de fundamentele tegenstelling tussen communisme en christendom en maakte duidelijk dat geen enkele katholiek zelfs maar een gematigd socialisme zou kunnen onderschrijven. De reden is dat het socialisme gebaseerd is op een doctrine van de menselijke samenleving die gebonden is aan de tijd en geen rekening houdt met enig ander doel dan dat van materieel welzijn. Aangezien het dus een sociale organisatievorm voorstelt die uitsluitend gericht is op productie, legt het de menselijke vrijheid te zeer aan banden en schendt het tegelijkertijd de ware notie van maatschappelijk gezag." (Encycliek Mater et Magistra, 15 mei 1961, n. 34)
Paulus VI (1963-1978)
"Christenen hebben de neiging het socialisme te idealiseren"
Al te vaak hebben christenen die zich aangetrokken voelen tot het socialisme de neiging het te idealiseren in termen die, afgezien van al het andere, zeer algemeen zijn: de wil tot rechtvaardigheid, solidariteit en gelijkheid. Zij weigeren de beperkingen te erkennen van de historische socialistische bewegingen, die geconditioneerd blijven door de ideologieën waaruit zij zijn voortgekomen." (Apostolische Brief Octogesima Adveniens, 14 mei 1971, n. 31)
Johannes Paulus II (1978-2005)
Socialisme: Gevaar van een "eenvoudige en radicale oplossing"
"Het mag verrassend lijken dat het "socialisme" verscheen aan het begin van de kritiek van de paus op oplossingen voor het "vraagstuk van de arbeidersklasse" op een moment dat het "socialisme" nog niet de vorm had van een sterke en machtige staat, met alle middelen die dat met zich meebrengt, zoals later zou gebeuren. Hij beoordeelde echter terecht het gevaar dat de massa's liepen door de aantrekkelijke presentatie van deze eenvoudige en radicale oplossing voor het 'vraagstuk van de arbeidersklasse'." (Encycliek Centesimus Annus - Over de 100e verjaardag van Rerum Novarum van paus Leo XIII, 1 mei 1991, n. 12)
Benedictus XVI (2005 - 2013)
"Wij hebben geen behoefte aan een staat die alles controleert"
De Staat die alles zou regelen en alles in zich zou opnemen, zou uiteindelijk een loutere bureaucratie worden die niet in staat is om datgene te garanderen wat de lijdende mens - ieder mens - nodig heeft: namelijk liefdevolle persoonlijke zorg. Wij hebben geen behoefte aan een Staat die alles regelt en controleert, maar aan een Staat die, overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel, ruimhartig initiatieven van de verschillende maatschappelijke krachten erkent en ondersteunt en spontaniteit koppelt aan nabijheid tot de behoeftigen. ... De bewering dat rechtvaardige sociale structuren werken van naastenliefde overbodig zouden maken, verhult uiteindelijk een materialistische opvatting van de mens: de onjuiste opvatting dat de mens kan leven 'van brood alleen' (Mt 4,4; vgl. Dt 8,3) - een overtuiging die de mens verlaagt en uiteindelijk voorbijgaat aan alles wat specifiek menselijk is." (Encycliek Deus Caritas Est, 25 december 2005, n. 28)
Dit artikel verscheen eerder op tfpstudentaction.org
Laatst bijgewerkt: 23 november 2023 12:33