Plinio Corrêa de Oliveira
Plinio Corrêa de Oliveira: de echo van trouw
Stel je een stad voor die volledig is overgeleverd aan wanorde en chaos; een stad die is ondergedompeld in een verwarrend en kakofonisch lawaai; een stad die zich wentelt in godslastering en immoraliteit.
De kerkklokken smeken om een einde aan de zonde
Stel je voor dat midden in deze stad de klokken van honderden kerken God om genade of gerechtigheid smeken om een einde te maken aan zoveel gruweldaden en de zielen te redden die nu verloren gaan. Stel je voor dat deze klokken, geluid door trouwe handen, het godslasterlijke lawaai van de stad proberen te overstemmen. Er is een conflict tussen de sacrale harmonie van die klokken en de valse stemmen die uit de aarde opstijgen.
Als steeds meer klokken stil zijn...
Naarmate deze strijd voortduurt, worden de eerste strijders oud en sterven ze, terwijl anderen steeds vermoeider worden terwijl ze de klokken blijven luiden, getroffen door ontmoediging. Sommigen laten zich zelfs verleiden door de stemmen die uit de grond komen en stoppen uiteindelijk met het luiden van de klokken. Ze komen neer uit de heilige torens van trouw naar de moerassen, naar de straten vol godslastering en geven hun missie op. Nu luiden er nog maar een paar klokken. Maar te midden van het lawaai volharden die enkelen nog steeds en volharden met alle middelen, op alle mogelijke manieren; volharden tegen alle hoop in en blijven volhardend de klokken luiden. En in de hoogste hemelen luistert, oordeelt en bidt Onze Lieve Vrouw, koningin van het universum.
Lees ook: Groeiende beweging bevordert eucharistische aanbidding: een uitnodiging voor iedereen
Als de nood hoog is, grijpt Onze Lieve Vrouw in
In haar smekende almacht volgt zij elke ontwikkeling, stap voor stap, omdat zij op een bepaald moment haar glorie aan iedereen bekend en voelbaar wil maken. Dit is het moment waarop de laatste klokken nog luiden en hun aantal zo klein wordt dat bijna niemand ze nog hoort te midden van de algemene verwarring. Dit is het moment waarop Onze Lieve Vrouw zal ingrijpen. Bijna overstemd door het algehele rumoer, de kreten van angst veroorzaakt door de zonde, en de schreeuwen van opstand die opkomen uit wellust, egoïsme en trots – te midden van deze chaos schenkt Onze Lieve Vrouw deze klokken een bovennatuurlijke klank.
De klank van de klok raakt de ziel
Deze klank begint dan in de stad te weerklinken; hier en daar wordt iemand erdoor geraakt en zegt: “Dit kan zo niet doorgaan. Deze klok geeft een ander signaal; hij nodigt me uit tot iets anders dan deze kakofonie; ik zal naar deze klok luisteren, ik zal hem zoeken, me ernaast gaan staan en daar zal ik mijn weg vinden. Kom, volg mij!” Te midden van de ruïnes, in de duisternis van de ramp, beginnen kleine groepjes zich te verzamelen en elkaar te leren kennen. Ze verenigen zich en beginnen elkaar te helpen en zich te verzamelen aan de kant van de stad waar de klokken nog steeds luiden.
De waarheid doordringt de ziel
Daar beginnen ze aan een herovering, een werk dat een einde maakt aan alle wanorde. Daar nemen ze het zwaard van de waarheid op. Daar nemen ze het zwaard van het woord op, dat volgens Sint-Paulus zo geweldig, bewonderenswaardig en doeltreffend is dat het nog grotere wonderen verricht dan het zwaard dat het lichaam kan vernietigen. Het woord bereikt dat mysterieuze en diepgaande gebied van de menselijke ziel waar alles wordt geregeerd, waar de geschiedenis wordt bepaald; dat gebied dat Sint-Paulus het kruispunt tussen ziel en geest noemt. Ze beginnen de zielen te doordringen en bewegingen van verontwaardiging en protest tegen de chaos, wanorde en corruptie teweeg te brengen; ze nemen een hele menigte mee die tot dan toe niets deed.
Lees ook: Het verhaal van Randy, de man die de hostie redde van een satanisch ritueel
De reactie begint
Tot nu toe sliepen sommigen, anderen huilden, enkelen baden, maar niemand deed echt iets. Maar nu, verenigd en georganiseerd, beginnen ze te reageren! Onze Lieve Vrouw heeft haar eerste leger samengesteld. Op ditzelfde moment probeert het kwaad dit leger te onderdrukken en het geluid van die laatste klokken te smoren, maar vanaf het hoogste punt van de hemel grijpt Onze Lieve Vrouw in met haar engelen.
De klok van traditie
Zij jaagt de bozen uiteen en vestigt haar glorie, en wanneer haar glorie begint en haar koninkrijk onder de mensen begint te schitteren, blijft een klok luiden. Het is dezelfde klok die aan het begin van de reactie luidde, waarvan de klank dezelfde is in tijden van glorie en vrede. Het is een zeer getrouwe echo van de vorige stemmen. Het is de klok van de traditie, die, nu het Rijk van Maria aanbreekt, alle lessen van de Heilige, Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk laat klinken. Hij verlengt niet alleen de glorie van het verleden, maar zet ook de toon voor een stralende en prachtige toekomst.
We zijn getuigen van een nieuw begin
Onze Lieve Vrouw wacht om in te grijpen, wanneer alles verloren lijkt en zij alles wil redden. Dit is precies het moment waarvan wij nu getuige zijn. Het kan op geen enkele andere manier worden verklaard dan vanuit een bovennatuurlijk standpunt. Beste vrienden, er is geen andere verklaring voor de ontwikkeling van de idealen van Traditie, Familie en Privé-eigendom in Latijns-Amerika en in de hele wereld. We zien hiervan dagelijks voorbeelden in onze contacten met mensen die ons na staan en met mensen die ver van ons verwijderd zijn. Hier en daar, te midden van de chaos, zien we mensen die zich beginnen te verzamelen en te vechten, en het onmogelijke gebeurt: zalen als deze worden gevuld met mensen die de revolutie al eeuwenlang tot slachtoffer heeft gemaakt.
De duivel zal aanvallen
Hoe kunnen we dit feit verklaren zonder te spreken van bovennatuurlijke tussenkomst? Hoe kunnen we het verklaren zonder een bijzondere genade van Onze Lieve Vrouw? Zonder het bestaan van een missie? In de chaotische wereld van vandaag zullen jullie, in jullie steden, staten en landen, als zoveel andere klokken van de traditie luiden. De stimulerende kracht van deze oproepen van Onze Lieve Vrouw zal zich in jullie omgeving doen gevoelen, in de kringen die jullie frequenteren. Er zal geen gebrek zijn aan aanvallen van de duivel. De vader der duisternis zal laster en geruchten over u verspreiden. Maar u bent de klokkentorens die luiden te midden van de duisternis, de kakofonie en de verwarring, die de klank van de Traditie uit het katholieke verleden verkondigen en deze klank voortdragen naar de dageraad van het Rijk van Maria.
De missie die aan ons is toevertrouwd
Zelfs als de hemel zich zou openen en engelen zichtbaar zouden neerdalen om uw trouw aan deze missie te verdedigen, zou Gods genade u niet in de steek laten! Want deze prachtige missie is aan ieder van u persoonlijk toevertrouwd, zelfs aan de kleinste en meest beproefde onder u; deze missie die nu aan de deur van uw ziel klopt om u te overtuigen en in vuur en vlam te zetten. Wees trouw! Wees moedig! Wees loyale echo's van de Traditie en jullie zullen met vreugde terugkeren, zingend over de overwinningen die jullie voor Onze Lieve Vrouw hebben behaald. Zoals Psalm 125 zegt: “Euntes ibant et flebant, mittentes semina sua”, zij gingen in droefheid, duisternis en onzekerheid, huilend, maar hun zaad zaaiend.
Zielen kunnen huilen
Jullie vertrekken nu en jullie zielen huilen misschien. Maar jullie nemen de zaden mee die jullie tijdens deze conferentie hebben ontvangen; door Gods genade zullen jullie met vreugde terugkeren en de instrumenten van jullie werk, de lessen die jullie hebben ontvangen en de vrienden die jullie hebben uitgenodigd, meebrengen naar de volgende conferentie.
Slechts de Kerkleer verkondigen
Er is al iets over jullie gezegd. Nu moet er iets over mij gezegd worden. Mijn naam is zo vaak genoemd. Er is zo vaak zo lovend over mij gesproken dat ik onrecht zou doen als ik jullie niets over mezelf zou vertellen. Jullie hebben mijn werken gelezen, jullie hebben me meerdere keren horen spreken en jullie horen me nu. U hebt mij nooit horen zeggen: “Ik heb een leerstelling bedacht, een gedachte ontwikkeld, een school gesticht of dit of dat gedaan.” Het enige wat ik in mijn leven heb gedaan, is uit plichtsbesef en met jubelende vreugde, enthousiasme, waardering en dankbaarheid de leer van de Heilige, Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk weergeven.
De wonderen van de Heilige Kerk
Want als er iets goeds in mij is, dan is dat slechts een gevolg van het feit dat Onze Lieve Vrouw mij deze genade heeft geschonken, waarvoor ik haar niet genoeg kan danken, en ik hoop de eeuwigheid aan haar zijde door te brengen om haar te danken voor de genade dat ik als kind van de Heilige, Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk gedoopt ben. De leer die ik uiteenzet is de leer van de Kerk. Deze uiteenzetting is soms moeilijk omdat het onderwerp is ontleend aan enkele vergeten hoekjes, waar zoveel wonderen van de Heilige Kerk sluimeren.
Lees ook: Gedachten van prof. Plinio op de 31e mei: feest van Maria Koningin
Hoe de TFP de dingen ziet
Dit werk om de leer uit die stille hoekjes te verzamelen en te presenteren, lijkt inderdaad op dat van een archeoloog. Lees mijn boeken, luister naar de opnames van mijn lezingen – u zult nooit iets anders horen dan dit. U zou kunnen zeggen dat er veel observatie van de werkelijkheid en grote scherpzinnigheid schuilt in de manier waarop de TFP de dingen ziet, en originaliteit in de manier waarop de TFP problemen oplost. Dat is waar. Maar u zult mij honderd keer horen herhalen dat wij dit alles te danken hebben, en ik in het bijzonder, aan het feit dat wij de katholieke leer op talrijke punten betreffende het menselijk leven hebben geabsorbeerd, die verankerd waren in formules, levenswijzen en belichaamd in tradities die precies datgene hebben voortgebracht wat wij de TFP-stijl noemen.
Echo van de grote klok die de Kerk is
Ik ben niets anders dan een klok – nee, zelfs minder dan een klok – ik ben een echo van de grote klok die de Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk is. Ik wil deze echo voortzetten, deze leerstellingen die niet langer vanaf zoveel preekstoelen en biechtstoelen worden verkondigd, niet als een predikant of meester, maar als een trouwe discipel die vervuld is van vreugde over de glorie van het discipelschap. Wij zijn precies de echo die de stem van de klok voortzet te midden van de strijd; de echo die die stem ver draagt en overal hoorbaar maakt; een trouwe echo. O, wat een verdriet! Zelfs wanneer de klok zwijgt, blijft de echo trouw, zelfs wanneer de klok op een gekke manier lijkt te luiden en daarmee zijn roeping als klok lijkt te verraden. Dit is de trouw van de echo, die pas sterft wanneer hij ophoudt te herhalen wat ik heb gehoord van de Heilige, Roomse, Katholieke en Apostolische Kerk. Aan wie ben ik deze trouw verschuldigd, die Onze Lieve Vrouw mij hopelijk tot het einde van mijn dagen zal schenken?
Een jongen werd zwaar beproefd
Sta mij toe u iets toe te vertrouwen. Rond 1920 werd in São Paulo, Brazilië, een jongen geboren in een katholiek gezin. Op een bepaald moment in zijn leven maakte deze jongen een zeer moeilijke beproeving door en bad hij voor een beeld van Onze Lieve Vrouw, Helpster van de Christenen. Van deze jongen kon men zeggen wat Sint-Augustinus over zijn eigen jeugd zei: “zo klein en al een zondaar”.
Maria, Middelares van Genaden
Maar toen hij zijn ogen opsloeg naar het beeld van Onze Lieve Vrouw, begreep deze jongen, zonder enig visioen, dat zij de Moeder van Barmhartigheid was en dat hij met haar alles zou kunnen volbrengen. Hij kreeg zoveel vertrouwen in haar dat hij haar de rest van zijn leven nooit meer in de steek liet. Zij glimlachte voortdurend naar hem en deze jongen nam het op zich om over haar te spreken en haar te dienen zolang hij leefde. Deze jongen heeft alles aan haar te danken en brengt haar nu een eerbetoon vol eerbied en dankbaarheid. Er is niets goeds in hem dat niet van haar komt, de Middelares van alle genaden, want aan haar moeten we alles toeschrijven. U kijkt nu naar die jongen, die zojuist tot u heeft gesproken.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 28 april 2025 15:12