De Vliegende Monnik
Heilige Jozef van Cupertino (1603-1668) was een Italiaanse mysticus wiens leven een wonderlijke combinatie is van een compleet gebrek aan natuurlijke capaciteiten en een buitengewone bovennatuurlijke efficiëntie. Hij had geen enkele natuurlijke gave. Hij was niet in staat een test af te leggen, een gesprek te voeren, een huis te onderhouden, of zelfs maar een bord aan te raken zonder het te breken. Zijn medebroeders in het klooster noemden hem Ezelsbroeder.
Vroege Leven
Hij werd geboren op 17 juni 1603 in een gezin van arme ambachtslieden. Vanwege de schulden van zijn vader werd hij geboren in een schuur achter het huis, dat in beslag was genomen door deurwaarders. Hij was vaak ziek en op de rand van de dood tijdens zijn jeugd, en op zevenjarige leeftijd ontwikkelde hij een gangreneuze zweer die later door een religieus werd genezen. Hij werd altijd veracht door zijn metgezellen, die hem een dwaas noemden. Zelfs zijn moeder werd moe van hem en verwierp hem vanwege zijn gebrek aan enige menselijke waarde.
Religieus Leven
Later, toen hij het religieuze leven binnenging, stond hij voor nog grotere moeilijkheden. De Capucijnen ontvingen hem als lekenbroeder, maar zijn onbekwaamheid en buitenissigheid maakten hem ondraaglijk voor de andere religieuzen. Vaak verkeerde hij in extase en, zich niet bewust van wat hij deed, liet hij het eten vallen of brak hij borden en dienbladen. Als boetedoening werden stukken gebroken borden aan zijn habijt vastgemaakt als vernedering en herinnering om hetzelfde niet weer te doen. Maar hij kon niet veranderen. Hij werd zelfs niet vertrouwd om het brood te serveren omdat hij het verschil tussen wit- en bruinbrood vergat.
Heilige Jozef van Cupertino
Hij werd “de Vliegende Broeder” genoemd vanwege zijn frequente levitatie. Gezien het feit dat hij nergens goed voor was, namen de religieuzen zijn habijt af en stootten hem uit het klooster. Later verklaarde hij dat het grootste lijden van zijn leven was om zijn habijt te verliezen—alsof zijn huid van zijn lichaam werd gescheurd. Toen hij het klooster verliet, had hij een deel van zijn burgerkleding verloren. Hij had geen hoed, laarzen of kousen, en zijn jas was door motten aangetast en versleten. Hij zag er zo beroerd uit dat toen hij langs een stal liep, honden op hem af kwamen en zijn kleren verder in stukken scheurden. Hij ontsnapte en ging verder op weg, maar kwam al snel enkele herders tegen, die dachten dat hij een misdadiger was en hem een pak slaag wilden geven, totdat een van hen medelijden met hem had en hen overtuigde om hem vrij te laten. Hij ging naar het huis van zijn oom, die zich voor hem schaamde, hem uitkafferde en hem met lege handen de straat op stuurde. Aangekomen in zijn geboortestad, kwam hij bij het huis van zijn ouders, waar zijn eigen moeder hem berispte. Eindelijk erkende de overste van het klooster van Grottela zijn heiligheid en besloot hem als dienaar op te nemen. Hij werd aangesteld bij de stal en werd de hoeder van de ezel van het klooster.
Zijn Heiligheid
Dat was het begin van de erkenning van de heiligheid van de Heilige Jozef van Cupertino. Hij was altijd nederig, bereid om te dienen, en in een goed humeur. De overste besloot hem in het klooster op te nemen, in de hoop dat hij genoeg zou leren om gewijd te worden, maar de poging leek hopeloos. Jozef kon geen enkele Bijbelvers uitleggen, behalve één: “Beatus venter qui Te portavit” [Zalig de buik die U gedragen heeft]. Toen het moment voor zijn diakenexamen kwam, opende de bisschop de Evangeliën willekeurig, en zijn ogen vielen op die ene tekst die Jozef goed kende. Jozef was in staat deze succesvol uit te leggen. Een jaar later kwamen de testen voor het priesterschap. Alle postulanten behalve Jozef waren goed voorbereid. De bisschop riep een aantal van de kandidaten op, die uitstekend antwoordden. Veronderstellend dat allen op hetzelfde intellectuele niveau zaten, keurde de bisschop hen allemaal goed zonder verder vragen te stellen. Jozef was een van de kandidaten die niets werd gevraagd. Zo werd Jozef op 4 maart 1628, op 25-jarige leeftijd, tot priester gewijd, ondanks zijn beperkingen en wat anderen over hem dachten. Gedurende deze periode van zijn leven verliet de spirituele troost die hij sinds zijn kindertijd had genoten hem. Later schreef hij aan een vriend over die moeilijke tijd: “Ik klaagde veel tegen God over God. Ik had alles voor Hem achtergelaten, en Hij, in plaats van mij te troosten, leverde me over aan dodelijke angst.” Hij vervolgde: “Op een dag, toen ik huilend en jammerend in mijn cel zat, klopte een religieus op mijn deur. Ik antwoordde niet, maar hij kwam mijn kamer binnen en zei: ‘Broeder Jozef, hoe gaat het met je?’ “‘Ik ben hier om je te dienen,’ antwoordde ik. “‘Ik dacht dat je geen habijt had,’ vervolgde hij. “‘Ja, ik heb er één, maar hij valt uit elkaar,’ antwoordde ik. “Toen gaf de onbekende religieus mij een habijt, en toen ik het aantrok, verdween al mijn wanhoop onmiddellijk. Niemand heeft ooit geweten wie die religieus was.” Vanaf dat moment veranderde het leven van de Heilige Jozef van Cupertino. Hij werd beroemd om zijn extases, wonderen en de gave van levitatie, die door talrijke ooggetuigen werd bevestigd. Hij ervoer dit zo vaak dat hij bekend werd als “de Vliegende Broeder.” Hij begon zoveel pelgrims naar het klooster te trekken dat zijn oversten hem van het ene klooster naar het andere moesten verplaatsen om de commotie te vermijden. Uiteindelijk kwam hij in 1657 in Osimo, waar hij dagelijks voortging met het ervaren van bovennatuurlijke manifestaties van Gods gunst tot zijn dood op 18 september 1663, op 60-jarige leeftijd.
Opmerkingen van Prof. Plinio Corrêa de Oliveira:
Het is moeilijk om het buitengewone leven van de Heilige Jozef van Cupertino te becommentariëren. Ik zal proberen dit te doen door het onderwerp in delen te behandelen.
Eerste:
Je ziet dat Onze Lieve Vrouw alles wat negatief was in deze man heeft gelegd. Maar, aangezien “voor de liefde niets onmogelijk is,” volgens het maxime van de Heilige Theresia van Lisieux, volbracht hij alles waarvoor zijn roeping hem riep. Er is een misverstand over efficiëntie, gedefinieerd puur in termen van productie. Dit is verkeerd, want iets doen is niet op een doel op zichzelf. Wat een handeling verklaart, is het doel dat iemand ermee nastreeft. De juiste notie van efficiëntie is doen wat men moet doen volgens zijn roeping. Daarom moet iedereen zich afvragen of hij de plannen van God voor hem vervult. Als hij samenwerkt met de plannen van God, zal de genade zijn inspanningen vermenigvuldigen en zal hij veel meer doen dan hij anders zou kunnen. Deze regel, die van toepassing is op de Heilige Jozef van Cupertino, geldt ook voor de Heilige Thomas van Aquino, die zich aan het andere uiterste van menselijke capaciteit bevindt. Ook al was hij slecht bedeeld in menselijke zin, de Heilige Jozef van Cupertino volbracht de wil van God, heiligde zijn ziel, en liet God door zijn onvermogen schijnen op een manier die de bewondering van menigten aantrok. Zelfs vandaag, wanneer een van ons hoort over zijn extreme onbekwaamheid en de wonderlijke dingen die God door hem deed, vergeten we zijn naam niet. Het is de toepassing van dat vers uit het Magnificat: “Want Hij heeft nederigheid gevonden in Zijn dienstmaagd, en alle geslachten zullen mij zalig prijzen.” Zodra we horen over de onbekwaamheid van de Heilige Jozef van Cupertino en zijn nederigheid in het accepteren van de wil van God, blijft zijn naam voor altijd in onze herinnering.
Tweede:
De diepte van de geest van de Heilige Jozef van Cupertino komt tot uiting in zijn opmerking naar aanleiding van het feit dat zijn habijt van hem werd afgenomen en hij uit het klooster werd geworpen. Hij beweerde dat dit hem enorm lijden bezorgde, alsof ze zijn huid van zijn lichaam afscheurden. In dit voorval kun je de wijsheid van de man zien. Er is een groot verschil tussen zijn houding en die van veel van de theologen van vandaag, die, hoewel ze Aramees en Sanskriet kennen en uitgebreide opmerkingen maken over de Heilige Schrift, geen liefde hebben voor hun habijten en deze gemakkelijk afleggen. Ik laat het feit buiten beschouwing dat veel van deze theologen tot conclusies komen die stellen dat God niet bestaat of dat alle religies dezelfde ware God aanbidden. Wat was de Heilige Jozef van Cupertino deze mannen ver verheven! Zijn opmerkingen over het verlies van de spirituele troost die hij sinds zijn jeugd had genoten, weerspiegelen ook zijn superioriteit. Hij had een diepgaande onthechting van materiële goederen, en waardeerde de spirituele gaven die hij had boven alles. Dit is zonder twijfel een manifestatie van superioriteit. Daarna werd zelfs die troost van hem afgenomen. Wat deed hij? Rebelleerde hij? Nee. Hij “klaagde bij God over God,” volgens zijn eigen buitengewone woorden. Hij wendde zich tot God om respectvol aan Hem te vragen waarom Hij hem op die manier behandelde. Onze Lieve Vrouw deed iets soortgelijks toen zij het Kind vroeg waarom Hij naar de Tempel was gegaan om met de dokters te discussiëren zonder haar en de Heilige Jozef te waarschuwen. Het was een mooie klacht. Zo was ook de houding van de Heilige Jozef van Cupertino. Het drukt goed de superioriteit van zijn ziel uit.
Derde:
Voor een persoon die gewend is aan “en zij leefden nog lang en gelukkig,” komt het leven van de Heilige Jozef als een schok. In dit leven vindt men een complete omkering van patronen. Neem bijvoorbeeld het voorval waarin hij uit het klooster werd gezet en geen fatsoenlijke burgerkleding had om te dragen. Hij ging de weg op en werd aangevallen door honden. Geen goed opgevoede, schone honden, maar boos gestemde, vuile stalhonden. Die honden beten hem en scheurden zijn kleren in stukken. Hij zag er zo beroerd uit dat enkele herders uit de buurt hem voor een dief aanzagen. Hij ging hulp zoeken bij zijn oom, maar werd afgewezen. Later wees zelfs zijn eigen moeder hem de deur. Zijn tegenslagen vermenigvuldigden zich, en iedereen vervolgde de arme, lelijke, vuile en gescheurde man. Je kunt je het grote vertrouwen in Onze Lieve Vrouw voorstellen die de Heilige Jozef van Cupertino moest hebben om niet in wanhoop te vervallen. Hij was volkomen in staat om de minachting van de mensen voor hem te voelen, en hij overwoog waarschijnlijk dat zo'n reactie wel een basis in de realiteit had, dat wil zeggen, dat hij onintelligent, lelijk, vuil, enzovoort was. Wat deed hij? Hij ging verder zonder zich om zichzelf te bekommeren, zonder ontmoediging, maar alleen denkend aan de glorie van God en Onze Lieve Vrouw. Is dit niet iets moois? Ik denk dat het onvergelijkbaar mooier is dan zeer intelligent zijn. Door dit te doen, imiteerde hij Onze Heer in Zijn Passie, door veracht te worden door het volk en allerlei beledigingen te ontvangen voor de glorie van God.
Vierde:
De Heilige Jozef van Cupertino vertegenwoordigt in de katholieke Kerk een manier om los te komen van de gaven die velen ontvangen. Een man die groot verstand heeft, zou moeten mediteren over hoe goed de Heilige Jozef van Cupertino zijn gebrek aan verstand accepteerde om beter gebruik te maken van de gaven die God hem gaf. Een ander die van adel is, zou moeten bewonderen hoe de Heilige Jozef zijn bescheiden sociale status accepteerde om niet trots te worden en toegankelijk te blijven voor eenvoudige mensen. Weer een ander die rijk is, zou moeten nadenken over de bereidwillige acceptatie die de Heilige Jozef van Cupertino had van zijn extreme armoede, zodat hij deze kon gebruiken om God en Onze Lieve Vrouw te verheerlijken. Dat wil zeggen, de Heilige Jozef van Cupertino vertegenwoordigt de ene kant van de weegschaal die een perfect evenwicht geeft aan de katholieke Kerk. Zowel hij als de Heilige Thomas van Aquino zijn noodzakelijk voor dat perfecte evenwicht. Ik denk dat in de Hemel de twee nauw verbonden zouden kunnen zijn en Onze Lieve Vrouw en Onze Heer verheerlijken.
Wat is de praktische les voor ons?
Als we gaven van de natuur of van God ontvangen, laten we de Heilige Jozef van Cupertino bewonderen zodat we er niet gehecht aan raken en ze goed te gebruiken. Als we gebreken hebben of lijden moeten verdragen, laten we hem bewonderen en zijn voorbeeld volgen van vertrouwen om te doen wat God voor ons heeft gepland. Heilige Jozef van Cupertino, bid voor ons!
Laatst bijgewerkt: 5 februari 2025 14:36