Kardinaal Pie geeft antwoord aan de prefect voor de Geloofsleer

Het Dicasterium voor de Geloofsleer heeft vlak voor Pinksteren een document gepubliceerd, met daarin Normen voor de procedure bij het onderscheiden van vermeende bovennatuurlijke fenomenen. Al voor het verscheen, werd vermoed op grond van de opvattingen van de huidige prefect voor de Geloofsleer, Victor Manuel Fernández, aangesteld door paus Franciscus, dat het document Mariale verschijningen en boodschappen (zelfs door de Kerk erkende zoals die in Lourdes, La Salette en Fatima) zou relativeren, met vraagtekens omgeven of zelfs ongeldig verklaren.

Hoe verhouden Maria-verschijningen zich tot geloofsschat?

Zoals in het hiernavolgende artikel de eminente geleerde José Antonio Ureta opmerkt, heeft het er alle schijn van dat het document inderdaad “iedere kerkelijke verklaring afschaft die het bovennatuurlijke karakter van een verschijning of openbaring positief bevestigt.” Ureta, bekend van tal van apologetische publicaties, reageert daarop niet zozeer zelf, maar laat in plaats daarvan de negentiende-eeuwse kardinaal Pie (1815-1880) aan het woord over de kernvraag: hoe verhouden Mariale verschijningen en boodschappen zich tot de geloofsschat die immers afgesloten is? Ureta:

Gelukkig toeval

"Door een gelukkig toeval kwam ik direct na het lezen van het document van het Dicasterium voor de Geloofsleer over verschijningen en privéopenbaringen en de presentatie van zijn prefect, kardinaal Victor Manuel Fernández, een preek tegen van kardinaal Louis-Édouard Pie - kampioen van de ultramontane stroming tijdens het Eerste Vaticaans Concilie - over hetzelfde onderwerp.

1867: een preek voor 100.000 mensen

Het is een uittreksel van de preek die de apostolische nuntius, afgevaardigd door de zalige Pius IX, uitsprak ter gelegenheid van de kroning van het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, op 3 juli 1867, in aanwezigheid van vierendertig aartsbisschoppen en bisschoppen en een enorme menigte van naar schatting bijna honderdduizend mensen. De preek in kwestie maakt deel uit van een verzameling teksten van de eminente en vrome kardinaal die tijdens de Mariamaand dagelijks worden gelezen.

Kardinaal Pie reageert op scepticisme

Meer dan 150 jaar vooruit op zijn tijd, reageert de illustere bisschop van Poitiers, met de theologische wetenschap en pastorale vaardigheid waar hij bekend om staat, op het scepticisme ten opzichte van buitengewone mystieke fenomenen dat naar voren komt in het laatste DDF document, dat iedere kerkelijke verklaring afschaft die het bovennatuurlijke karakter van een verschijning of openbaring positief bevestigt.

‘Wezens zonder verstand'

Kardinaal Pie begint met te zeggen dat zelfs wanneer de paus indirect en buiten zijn leer om ingrijpt - zoals in het geval van de kroning van het beeld van Onze Lieve Vrouw van Lourdes - “alles moet worden teruggebracht tot precieze termen”. Hij vervolgt: "We hebben het nodig om de geesten van de gelovigen zelf te verlichten, die geneigd zijn om af te dwalen in valse veronderstellingen; we hebben het nodig om de mond te snoeren van onze vijanden, waarover de apostel Petrus, ondanks de gebruikelijke welwillendheid van zijn stijl, spreekt van “wezens zonder reden, die smalen wat zij niet kennen”.

‘Zonen en dochters zullen profeteren’

En omdat alle gezonde theologie haar basis heeft in het geopenbaarde Woord, zal ons licht worden gegeven door een tekst uit de Handelingen van de Apostelen, waarvan de ontwikkeling het onderwerp van deze preek zal zijn: “En het zal geschieden in de laatste dagen, spreekt de Heer, dat Ik mijn Geest zal uitstorten op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen visioenen zien.” (Handelingen der Apostelen, hoofdstuk II, 17)

Pinksterwonder

Het was een orakel van Joël waarnaar de vorst der apostelen op deze manier verwees op de dag van Pinksteren zelf, waarmee hij de wonderen verklaarde waarvan Judea op dat moment getuige was. De wonderbaarlijke tekenen die nodig waren om het geloof te vestigen, zouden niet in zulke aantallen en op dagelijkse basis worden voortgezet, nadat de Kerk voldoende gevestigd en wijdverspreid was geworden om dergelijke hulp minder nodig te hebben. Desondanks behield de Heer Zijn almacht; elke eeuw zou zijn wonderen hebben, en in de eeuwen die het dichtst bij het einde der dingen liggen, juist omdat het rijk van het kwaad daar de overhand zou hebben, zouden de wonderen van de ontluikende Kerk herleven en vermenigvuldigd worden.

Alles zal helder worden

Voorwaar, Joël, in de tekst waarnaar wij verwijzen, schetst in zijn profetie de tijden die zouden volgen op de gevangenschap [van Babylon]. Na hem spreekt de apostel Sint-Petrus eerst over zijn tijd, die voor de synagoge die van de laatste dagen was. Maar de profetische blik van beiden gaat verder; het kijkt naar de dagen die vooraf zullen gaan aan de komst van de dag van de Heer, die grote en verschrikkelijke dag die verlicht zal worden door de universele manifestatie van de dingen. Sommige tegenstanders verwerpen met goddeloosheid de verschijning van elk bovennatuurlijk symptoom, oud of nieuw, en beweren dat alle visioenen en privé-openbaringen hersenschimmen of leugens zijn.

Geloofsschat verzegeld door Apocalyps

Welnu, de authentieke leer van de Kerk, het onderricht van Kerkleraren, concilies en pausen, heeft niet gezwegen over deze kwestie. Zonder twijfel werd het heilige depot van de openbaring afgesloten met het apostolische tijdperk. In tegenstelling tot de oude wet, volgens welke de canon van de Schrift open bleef tot de laatste dagen van Israël, is de onze verzegeld door de profetie van Johannes, die bovendien de lotsbestemmingen van de Kerk en de samenlevingen omvat tot het einde der tijden.

God is vrij om te communiceren

Maar hieruit volgt niet dat private openbaring is uitgesloten van de economie van de nieuwe Wet. Alleen de rede leert ons dat God altijd vrij is om met Zijn schepselen te communiceren; en de annalen van de Kerk tonen ons van eeuw tot eeuw grote vruchten van heiligheid verkregen, grote lichten en genaden geschonken aan zielen, zeer tijdige vertroostingen en aanwijzingen aangeboden aan het christelijke volk door deze buitengewone communicaties. Het Vijfde Lateraanse Oecumenische Concilie bevestigde en rechtvaardigde plechtig deze bestendigheid van inspiratie in de Kerk, en had er geen moeite mee deze te baseren op het gezag van het Oude en Nieuwe Testament: “De Heer zelf”, lezen we, “heeft Zich in dit opzicht verbonden door de profeet Amos.” (Sess. XI.)

Macciavelli wist: alles wordt aangekondigd

Ik zie de ongelovige glimlachen. Broeder, doe dit orakel niet te lichtzinnig af. Als het gaat om politieke wetenschap, neem dan die van jezelf, en het mag Machiavelli zijn. Machiavelli schreef dat 'er nooit een grote gebeurtenis in de wereld was die niet op de een of andere manier was voorspeld'. Wist hij dat hij daarmee het vers uit Amos vertaalde: 'de Heer doet niets zonder Zijn raad geopenbaard te hebben aan Zijn dienaren, de profeten'? (Amos, hoofdstuk III, 7). Maar, zult u zeggen, kan je je door deze leer laten leiden en dan niet duizenden zieners zien opstaan?

Natuurlijk kunnen visioenen vals zijn

Zeker, mijn broeders, als er ware visioenen zijn, zijn er ook valse visioenen; ik ben het er zelfs mee eens, gezien de aanleg van geesten, vooral op bepaalde tijden, dat een waar visioen het startsignaal wordt voor een veelheid aan valse visioenen. Wat kunnen we hieruit concluderen? Dat wat waar en wat vals is in dezelfde categorie geplaatst moet worden? Dit is wat het Concilie verbiedt; en het verbiedt het op gezag van de apostel die, naast het principe, de regel en de middelen van onderscheid vastlegt.

Daarom toetst de Kerk...

"Let op”, zegt Paulus, “opdat u uw geest niet uitblust en door partijdigheid elke vorm van openbaring veracht; maar toetst ze en houdt vast aan wat goed is”. De Kerk doet hetzelfde. Zij heeft van Johannes geleerd “dat niet alle geesten te vertrouwen zijn, maar dat getoetst moet worden of de geesten van God komen”. En de discipline die zij in dit opzicht heeft ingesteld, de jurisprudentie die zij volgt, de regels die zij zichzelf heeft opgelegd, zijn in werkelijkheid zo wijs, zo nauwgezet, zo streng, dat zij de eisen van de menselijke kritiek en de strengste wetenschappelijke methode overtreffen.

...maar legt niets op

Als ze dan een overtuiging heeft gevormd over de waarde van de openbaring, als ze het geloof erin en de bijbehorende daden van vroomheid toestaat, geeft ze echter geen bevelen of legt ze niemand verplichtingen op. In deze zaken, zegt paus Benedictus XIV, is het de gewoonte van de Kerk om te handelen door toestemming, maar niet door voorschriften. Ongetwijfeld is hij die weet dat God persoonlijk tot hem gesproken heeft, van zijn kant aan God de instemming van zijn geloof verschuldigd, want het is de plicht van het schepsel “God niet te tarten wanneer Hij spreekt”.

Erkende verschijningen niet vrijblijvend...

Als de mededeling die op deze manier wordt gedaan voor een derde bestemd is, heeft deze ook de plicht om in God te geloven en Hem te gehoorzamen, zodra hem voldoende bewijs wordt gegeven: niemand heeft het recht om zich aan een bevel uit de hemel te onttrekken. Maar wat de anderen betreft, wat de christelijke gemeenschap in haar geheel betreft, wordt in het algemeen niemand opgedragen om aandacht te schenken aan bovennatuurlijke fenomenen en ze positief aan te hangen.

… maar de Kerk dringt ze ook niet op

Deze verschijnselen worden vurig nagestreefd door alle heilige zielen die naijverig uitzien naar een glimp van het aangezicht van de Heer hier beneden; terwijl er andere soorten geesten zijn, andere temperamenten, andere karakters, die deze manifestaties niet graag tegenkomen, omdat ze voor hen een bron van verbijstering en angst zijn. Als deze begrippen eenmaal vaststaan, keer ik terug naar de tekst van de profeet, die door de apostel Petrus tot de zijne is gemaakt.

Uitstorting van de Geest

Petrus: “In de laatste dagen, zegt de Heer, zal ik mijn Geest uitstorten op alle vlees”. Hoewel deze algemene uitstorting van de goddelijke Geest in de eerste plaats kan worden begrepen als de rechtvaardiging en aanneming van alle gedoopte schepselen, van alle vlees dat door de regenererende golf is aangeraakt, laat wat volgt ons echter zien dat het niet alleen gaat om genaden die betrekking hebben op het persoonlijke heil van de ontvanger, maar vooral om gaven die kosteloos worden geschonken, dat wil zeggen profetieën en wonderen, verschijningen, visioenen en openbaringen.

God heeft voorkeur voor kleine zielen

Voor dit doel zal God, zonder ouderen uit te sluiten, bij voorkeur gebruik maken van kinderen, jonge mannen en meisjes: filii vestri, et filiae vestrae, et juvenes vestri visiones videbunt. (‘Uw zonen en dochters, en uw jonge mensen zullen visioenen zien.’) Hij zal hen nemen uit nederige en duistere omstandigheden: de herders van de woestijn of de bergen, de arme herderin van het dal, de kleine dienstknechten en de nederige dienstmaagden. Wat betreft de vrucht, het resultaat van deze buitengewone gebeurtenissen, heeft de Profeet het in het vorige vers uitgedrukt: ‘En hierdoor zult gij weten dat Ik in het midden van Israël ben, Ik ben de Heer uw God; en mijn volk zal voor onbepaalde tijd niet in verwarring zijn!’

Document vergroot de verwarring

Einde van het lange citaat. Slotopmerking: Als iedereen de uiterst terughoudende houding van kardinaal Fernández zou aannemen ten opzichte van de wonderen, verschijningen, visioenen en openbaringen die God kan gebruiken om ons te verlichten - zoals hij de afgelopen twee eeuwen heeft gedaan, van Rue du Bac tot Akita, en vooral Fatima - dan lijdt het geen twijfel dat het christelijke volk voor onbepaalde tijd in de verwarring zal blijven waarin het sinds het begin van het huidige pontificaat, en in het bijzonder sinds de interventies van de prefect van de DDF zelf, is ondergedompeld."

Dit artikel is eerder gepubliceerd op atfp.it.

Laatst bijgewerkt: 13 juni 2024 15:30

Doordring heel Nederland van de boodschap van bekering

Uw gift brengt de boodschap van bekering en hoop van Onze Lieve Vrouw in Fatima aan duizenden mensen.

Doneer