Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige Medaille
Waarom katholieken van de Wonderdadige Medaille houden
Onze Lieve Vrouw van de Wonderdadige Medaille was de eerste grote stap in de richting van de re-Marianisering van de negentiende eeuw, als voorbereiding op de grote beweging van zielen die haar hoogtepunt bereikte met de proclamatie van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis.
Wonderdadige Medaille
Op 27 november 1830 verscheen Onze Lieve Vrouw aan de heilige Catherine Labouré in Parijs en onthulde haar het ontwerp van de Wonderdadige Medaille. Het eerste grote wonder was de bekering op het sterfbed van een bisschop die trouw had gezworen aan de Franse Revolutie.
Onze Lieve Vrouw van Genade
De Wonderdadige Medaille toont een afbeelding van Onze Lieve Vrouw van Genade met haar handen die lichtstralen uitzenden, precies zoals ze aan de heilige Catharina verscheen. Deze devotie tot Onze Lieve Vrouw van Genade op de medaille markeerde een ware vernieuwing van de devotie tot Onze Lieve Vrouw in Europa.
Lees ook: Wat is de “Wonderdadige Medaille”?
Mariale devotie was uitgehold
De devotie tot Onze Lieve Vrouw was diep uitgehold door het jansenisme, dat in die tijd weliswaar sterk afnam, maar vervangen werd door radicalere vormen van de Revolutie, zodat de devotie tot Onze Lieve Vrouw veel te wensen overliet. We kunnen zeggen dat de Wonderdadige Medaille de eerste grote stap was op weg naar de re-Marianisering van de negentiende eeuw, als voorbereiding op de grote beweging van zielen die haar hoogtepunt zou bereiken met de proclamatie van het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis.
Buitengewone genaden voor de Kerk
Met het gebruik van de Wonderdadige Medaille verspreidden zich buitengewone genaden door de Kerk. Het werd een gewoonte om een medaille om je nek te dragen of op de borst van een onboetvaardige patiënt te leggen terwijl je de novenen en gebeden deed die Onze Lieve Vrouw voorschreef. Het leek bijna zeker dat de persoon zich daardoor zou bekeren. Door deze devotie begon Onze Lieve Vrouw nog veel meer genaden uit te delen aan de wereld.
Devotie stuitte op vijandschap van de Verlichting
Bovendien is deze devotie verbonden met twee andere zeer belangrijke devoties, die de jansenisten hadden geprobeerd te begraven: de devoties tot het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekt Hart van Maria. Deze vijandigheid was heel duidelijk in het geval van bisschop Scipion de' Ricci van Prato en Pistoia, een man van de Verlichting en jansenist die de devotie tot het Heilig Hart bestreed en die ook democratische hervormingen in de Kerk probeerde te bewerkstelligen op de Synode van Pistoia (hij werd in 1794 veroordeeld door Pius VI).
Bourbons verzaakten
Er was ook de afwijzing van deze devotie tot het Heilig Hart door het Huis Bourbon, dat deze devotie niet verspreidde zoals het had moeten doen vóór de Revolutie. Op de achterkant van de medaille besloot Onze Lieve Vrouw een letter M te plaatsen, die staat voor haar heilige naam, en onder deze letter ziet men de harten van Jezus en Maria, waardoor deze drie zeer belangrijke devoties, die zo gehaat werden door de jansenisten, met elkaar verbonden worden.
Ultramontane beweging
Deze devotie hielp niet alleen de jansenistische gevoelens te verslaan, maar gaf ook de aanzet tot een kolossale ultramontane beweging op filosofisch, politiek en sociaal gebied. Het resultaat was een grote negentiende-eeuwse beweging gewijd aan Onze Lieve Vrouw, de definitie van pauselijke onfeilbaarheid en de devotie tot de Harten van Jezus en Maria. Dit alles gaf aanleiding tot een contrarevolutie onder leiding van de zalige Pius IX en voortgezet door de heilige Pius X.
Relevant voor alle katholieken
Vanwege haar belangrijke rol in de Kerkgeschiedenis behoudt deze devotie al haar relevantie voor katholieken vandaag de dag. Met het oog op deze genaden en vertroostingen uit het verleden moet het met grote vurigheid worden gecultiveerd.
Dit artikel verscheen eerder op pliniocorreadeoliveira.info.
Laatst bijgewerkt: 27 november 2024 12:51