Sint-Angelus, geschilderd door Antonio de Pereda (1611 - 1678). (Beeld: Wikipedia)
De ontmoeting tussen Sint-Angelus, Sint-Franciscus en Sint-Dominicus
Het Romeinse Martyrologium vertelt over Sint-Angelus, broeder Karmeliet (feestdag 5 mei): “In Licata [of Alicata], Sicilië, werd de heilige Angelus, van de Orde der Karmelieten, priester en martelaar, in 1219 door ketters om zijn verdediging van het katholieke geloof gedood”.
Maria verschijnt aan Joods echtpaar
Volgens de overlevering had een Joods echtpaar uit Jeruzalem eens een visioen van de Heilige Maagd, die hen vertelde dat de Messias was gekomen, dat hij haar Zoon was en zij spoorde hen aan om in hem te geloven. Geraakt door deze verschijning gingen de twee echtelieden naar de patriarch van Jeruzalem, die hen opnam onder de catechumenen en hen, na in het geloof onderwezen te zijn, doopte.
De tweeling wordt Karmeliet
In 1185 baarde de vrouw, Maria, een tweeling die gedoopt werd met de namen Angelus en Johannes. Ze waren nog jong toen zij hun ouders verloren. Maar voordat zij stierven, hadden zij hun kinderen toevertrouwd aan de zorg van de patriarch die hen gedoopt had. Deze ware man Gods voedde de twee weeskinderen op als zijn eigen kinderen, in wetenschap en deugd. Toen de twee achttien jaar oud waren, stelde de patriarch, zijn naderende einde voorziende, voor dat ze religieuzen zouden worden in de Orde van de Karmelieten.
Op de berg Karmel
Angelus en Johannes gingen vervolgens in het klooster van de orde in Jeruzalem. Verlangend naar een nog volmaakter leven, kregen ze toestemming van hun oversten om naar het klooster op de berg Karmel te gaan om zich aan te sluiten bij de kluizenaars die daar leefden in boetedoening en contemplatie. De vurigheid waarmee de twee zich overgaven aan een leven van heiliging was zo groot dat ze vele wonderen begonnen te verrichten, zoals blijkt uit de Kroniek van de Orde.
Met een wonder de Jordaan over
Angelus werd echter teruggestuurd naar Jeruzalem om priester gewijd te worden, terwijl zijn broer later patriarch van de Heilige Stad werd. Op zijn reis terug naar Jeruzalem moest Angelus de Jordaan over, die echter door de regens zodanig was gezwollen, dat hij niet kon oversteken. Angelus nodigde de zestig mensen die op de oevers stonden te wachten uit om te bidden, tot het water zich zou terugtrekken. Hij vroeg God, omwille van de verdiensten van de heilige Elia en Elisa, om hen te helpen. Onmiddellijk zakte het water en kon iedereen zonder gevaar de rivier oversteken.
Ontmoeting tussen drie grote heiligen
Er zijn ontelbare wonderen gebeurd op voorspraak van deze heilige. Uiteindelijk besloot hij, geleid door goddelijke inspiratie, verder te trekken naar Sicilië, met een tussenstop in Rome. Daar, in de Sint-Jan van Lateranen, ontmoette Angelus de heilige Dominicus en de heilige Franciscus. Deze laatste zei tegen de stichter van de Dominicanen, terwijl hij naar Angelus wees: “Hier is een engel uit Jeruzalem; zijn naam staat al ingeschreven in de hemel als martelaar”.
Aankondiging van Franciscus’ stigmata
Toen Sint-Franciscus dit gezegd had, ging hij naar hem toe en wierp zich aan diens voeten. De heilige Angelus, die Franciscus kende door goddelijke inspiratie, tilde hem op en zei tegen hem: “Wat ben ik blij, broeder Franciscus, jou te ontmoeten, jij die een waarlijk nederig mens bent en die het verdient om de heilige tekens van onze Verlossing te dragen!”. De drie heiligen omhelsden elkaar.
Aankondiging van Angelus’ marteldood
Zoals prof. Plinio de ontmoeting vertelt: “In Rome voorspelde Angelus de stigmata aan de heilige Franciscus en werd door hem op de hoogte gesteld van zijn aanstaande martelaarschap. Het was een prachtige ontmoeting die in Rome plaatsvond tussen de heilige Dominicus, de heilige Franciscus en de heilige Angelus. Toen de drie elkaar ontmoetten, knielden ze neer en bij die gelegenheid voorspelde de heilige Angelus - gegrepen door goddelijke inspiratie - aan de heilige Franciscus dat hij de stigmata zou ontvangen, terwijl de heilige Franciscus hem voorspelde dat hij de marteldood zou sterven.” Waar prof. Plinio aan toevoegt: “Bij heiligen onder elkaar is de aankondiging dat je gemarteld gaat worden een vriendelijkheid…”
Graaf leeft in bloedschande
Tenslotte ging Angelus op Sicilië naar de stad Alicata, waar graaf Berengario woonde die in het hele land zeer gerespecteerd werd, maar wiens leven zeer schandalig was, omdat hij incest pleegde met zijn zus. De heilige ging naar hem toe en hekelde onder vier ogen zijn beruchte leven en spoorde hem aan berouw te tonen. Omdat dit geen effect had, berispte hij hem in het openbaar en dreigde hem met Gods straf. Hij deed dit zo krachtig dat zelfs de naaste vertrouwelingen van de graaf hem in de steek lieten. Hij zwoer wraak te nemen.
Sint-Angelus’ marteldood
Op 5 mei 1219 (sommigen zeggen 1226), toen hij de Mis verliet die hij had opgedragen in de kerk van Sint Jakobus, werd Sint-Angelus aangevallen door enkele sluipmoordenaars van de graaf, die hem verwondden met vijf zwaardhouwen. De heilige zei “Heer, in uw handen beveel ik mijn geest” en gaf zijn ziel aan God. Aangezien het Romeins Martyrologium zegt dat Sint-Angelus stierf door toedoen van ketters, volgt hieruit dat de graaf het niet bij incest gelaten heeft, maar daar ketterij aan toevoegde. De broeders Karmelieten hebben de devotie tot deze heilige verspreid, eerst in Europa en daarna in Amerika.
Dit artikel is overgenomen van www.ipco.org en aangevuld met een citaat uit de conferentie van 5 mei 1967 door prof. Plinio.
Laatst bijgewerkt: 3 mei 2024 11:10