De heilige Augustinus geldt als één van de grootste theologen van de Kerk. Bron afbeelding: Flickr / Sint-Katelijne-Waver
Sint-Augustinus van Hippo: van hedonist naar Kerkvader
Augustinus werd op 13 november 354 geboren in Tagaste, aan de noordkust van Afrika, in wat nu Algerije is. Hij werd als christen opgevoed door zijn moeder, Monica, ondanks dat zijn vader, Patricius, een heiden was. Zijn moeders voorbeeld van vurig geloof had een sterke invloed op de jongen, een invloed die hem zijn hele leven zou achtervolgen.
Luiheid fataal voor deugd
Hoewel hij in zijn jeugd bij de catechumenen was ingeschreven en in Tagaste christelijk onderwijs had genoten, had Augustinus het ontvangen van het doopsel uitgesteld en was hij nog niet gedoopt toen de kwestie van zijn vervolgstudie zich aandiende. Patricius was trots op de academische bekwaamheid en vooruitzichten van zijn zoon en was vastbesloten om Augustinus naar Carthago te sturen, maar hij had de middelen niet en zo bracht zijn oudste zoon zijn zestiende jaar door in een luiheid die fataal bleek voor zijn deugdzaamheid.
Leven van genot
Toen Augustinus eind 370 Carthago bereikte, stortte hij zich met hart en ziel op het najagen van plezier. Hij gaf de praktijk van het bidden geleidelijk op en liet zich gemakkelijk verleiden door de verleidingen van de half heidense stad. Toen zijn vader in 371 stierf, kort nadat hij in Carthago was aangekomen, werd Augustinus het nominale hoofd van de familie en richtte hij een huishouden in met een concubine, de moeder van zijn zoon Adeodatus, die rond 372 werd geboren.
Lid van een sekte
Aan de universiteit studeerde Augustinus literatuur en poëzie, Latijn, spreken in het openbaar en retoriek. Vlak na zijn morele losbandigheid volgde een vreselijke geloofscrisis en Augustinus viel in de valkuilen van de Manicheeërs, een ketterse sekte die geloofde dat alle vlees en materie slecht waren, de vrije wil ontkende en het begaan van een misdaad toeschreef aan een externe kracht. Toen hij eenmaal voor de sekte gewonnen was, wijdde Augustinus zich er met alle heftigheid van zijn vurige natuur aan en trok door zijn proselitisme een aantal vrienden aan. Na verloop van tijd raakte Augustinus ontgoocheld door de onoplosbare tegenstrijdigheden die hij waarnam in de leer van de Manicheeërs, maar het duurde negen jaar voordat de illusie volledig stierf.
Strijd om vrijheid
Op negenentwintigjarige leeftijd vertrok Augustinus in het geheim naar Rome, waarbij hij zijn toevlucht nam tot uitvluchten om niet gevolgd te worden door zijn moeder, Monica. Na een kort verblijf in Rome solliciteerde hij naar een vacante leerstoel in Milaan, waar hij al snel gezelschap kreeg van zijn moeder. Zijn ontmoeting met de heilige Ambrosius maakte zoveel indruk op hem dat hij de preken van de bisschop regelmatig bijwoonde. Cicero's werk Hortensius speelde ook een rol bij Augustinus' uiteindelijke bekering en inspireerde hem met het verlangen om de waarheid te zoeken. Zijn passies zouden hem echter nog drie jaar lang in hun greep houden.
Lees ook: Zieneres van Akita overleden: dit hoorde zij van Onze Lieve Vrouw
Leeuw van de Kerk
Eindelijk drong het licht door in zijn geest door het lezen van de Heilige Schrift. Genade volgde al snel en de drieëndertigjarige Augustinus legde zijn professoraat neer, zette een huwelijk opzij dat door zijn moeder was geregeld en trok zich terug op een landgoed om zich volledig te wijden aan het nastreven van de ware filosofie, die in zijn gedachten nu onlosmakelijk verbonden was met het christendom. Met zijn zoon en de vrienden die hem tot zijn pensioen hadden vergezeld, werd hij op Paaszondag in 387 gedoopt door de heilige Ambrosius. Zijn priesterwijding in 391 werd vier jaar later gevolgd door zijn wijding tot bisschop van Hippo. Zijn priesterlijke en bisschoppelijke ambt waren beide bewonderenswaardig vruchtbaar: hij bestreed ketterij met een leeuwachtige vasthoudendheid, daagde ketters uit voor openbare debatten, nam deel aan kerkelijke concilies en was een productief schrijver en ijverig prediker.
Lijden met geduld
Hij is een van de grootste theologen aller tijden en onder zijn overgeleverde werken bevinden zich meer dan 300 preken, 500 brieven en talloze andere geschriften over de meest uiteenlopende onderwerpen. Terwijl hij een Pelagiaanse ketter weerlegde, werd Augustinus getroffen door een dodelijke ziekte. Drie maanden lang leed hij met onoverwinnelijk geduld onder voortdurend gebed. Zijn vroomheid en berouw waren zelfs zó groot, dat hij op zijn sterfbed de boetepsalmen aan de muur liet hangen om zijn zonden nog meer voor ogen te kunnen zien. Hij stierf op 28 augustus in het jaar 430, wat nu zijn feestdag is.
Dit artikel is eerder gepubliceerd op americaneedsfatima.org
Laatst bijgewerkt: 27 augustus 2024 16:27