Don Bosco
Hoe Don Bosco twee moordpogingen overleefde
Don Bosco's vrome triomfen verstoorden de slaap van de vijanden van God en Zijn Kerk tot het punt dat ze moorddadige schurken bewapenden om hem te vermoorden. Omdat zijn goede werken in de hele beschaafde wereld veel bewondering oogstten, leek het onwaarschijnlijk dat iemand zo'n barbaarse daad zou willen plegen. In 1880 beraamden sektariërs echter twee aanslagen op zijn leven die heel goed met elkaar te maken hadden kunnen hebben.
Ex-leerling kreeg opdracht Don Bosco neer te slaan
Een voormalige student van het Oratorium, Dasso Alessandro, die leefde van de opbrengst van zijn kunst in Turijn, kreeg de opdracht om de heilige neer te slaan in de laatste week van juni. Hij meldde zich bij een receptie en vroeg of hij Don Bosco kon spreken. Alessandro werd meteen naar Don Bosco's kamer geleid, die hij kende omdat hij de indeling van het huis kende. Hij leek verontrust en ergens mee bezig. Maar de persoon tegenover hem, onze lieve heilige Don Bosco, ontving hem met zijn gebruikelijke liefdevolle vriendelijkheid.
Lees ook: Don Bosco: 'Het rode paard van de Apocalyps vervulde mij met bloedstollende angst'
Vrijmetselaars tekenden doodsvonnis van Don Bosco
Toen de jongeman zweeg en steeds onrustiger leek te worden, vroeg de Dienaar van God hem: "Wat wil je van me? Spreek! Je weet dat Don Bosco van je houdt." De jongeman ging op zijn knieën, barstte in tranen uit en vertelde hem snikkend dit lelijke verhaal: Hij had zich ingeschreven bij de Vrijmetselarij en de sekte had Don Bosco ter dood veroordeeld. Twaalf namen waren door het lot aangewezen om de klus te klaren. Deze twaalf personen kregen de opdracht om het vonnis uit te voeren, en ieder van hen moest op zijn beurt proberen de heilige te vermoorden.
"Ik zal Don Bosco nooit doden!"
Deze arme stakker, Dasso Alessandro, zei: "Voor mij, van alle mensen, viel het om de eerste te zijn! En daar kwam ik voor! Maar ik zal nooit zoiets doen. Dat zal de wraak van anderen over me brengen; dit geheim onthullen is mijn doodvonnis. Ik weet dat ik verloren ben, maar ik zal Don Bosco nooit doden!" Hij trok zijn verborgen wapen en smeet het op de grond. Don Bosco tilde hem op en probeerde hem te kalmeren en gerust te stellen, maar tevergeefs. Alsof hij door een mysterieuze kracht in de richting van een afgrond werd geduwd, stormde de arme man de kamer uit.
Verscheurd door wroeging
Don Bosco schreef de vader van de jongen een briefje waarin hij hem aanspoorde onmiddellijk naar het Oratorium te komen en vertrouwde hem alles toe. Echter, verscheurd door wroeging, sprong zijn zoon op 23 juni volledig gekleed in het water van de rivier de Po. Een paar douaniers wisten hem te redden en gaven hem aan twee politieagenten die hem naar huis brachten.
Vader smeekt: 'Help mijn zoon!'
Twee dagen later schreef zijn vader - een zeer verstandig man - naar Don Bosco om hem te vertellen wat er was gebeurd en om hulp te smeken: "Ik beveel mijn zoon aan bij uw onuitputtelijke naastenliefde, eerwaarde vader van weggevallen kinderen." Don Bosco ontmoette die onfortuinlijke vader herhaaldelijk, en beiden kwamen overeen over de manier om zijn zoon terug te brengen op het rechte pad en hem tegelijkertijd te redden van de wraak van zijn medeplichtigen. Na al die hulp slaagde Don Bosco er ook in om de ontsnapping van de zoon naar het buitenland mogelijk te maken en vond hij een veilig asiel waar hij incognito leefde tot het einde van zijn dagen.
Lees ook: Dit is het advies van Padre Pio over beschermengelen
Een sinistere blik in zijn ogen
De tweede en meer tragische aanval vond plaats in december daaropvolgend. Een jonge heer van midden twintig bezocht Don Bosco, die hem beleefd vroeg om naast hem op de bank te komen zitten. Zijn gezicht wekte vanaf het begin weinig vertrouwen. Een sinistere blik flitste uit zijn ogen, waardoor Don Bosco meteen op zijn hoede was en op zijn tellen moest passen. Een onderdrukte nervositeit bracht hem in beroering. Nadat hij was gaan zitten, sprak hij nerveus over losse onderwerpen en gebaarde soms als een bezetene.
Don Bosco greep het wapen
En zie, in zijn opwinding gleed er een kleine revolver met zes kogels uit zijn zak op de bank. Zonder dat hij het merkte, greep Don Bosco het snel en stopte het langzaam in zijn eigen zak. Vergeet niet dat Don Bosco in zijn jeugd een uitstekend goochelaar was geweest, dus hij kon deze snelle goocheltruc gemakkelijk uitvoeren. In zijn onzinnige tirade zei de jongeman soms provocerende zinnen alsof hij ruzie wilde zoeken. Op een gegeven moment keek hij naar beneden, stak zijn rechterhand in zijn zak en rommelde er herhaaldelijk in. Toen toonde hij verbazing en woede. Hij sprong overeind, keek om zich heen en leek volkomen wanhopig.
Don Bosco richtte de revolver op de jongeman
Terwijl de jongeman verder ging met zijn verwoede zoektocht, stond Don Bosco ook op van zijn stoel en vroeg in alle rust:
"Wat zoek je?"
"Ik dacht dat ik hier iets had, in mijn zak. Waar is het in hemelsnaam gebleven?"
"Misschien dacht je alleen dat je het bij je had," vermoedde Don Bosco, "Misschien heb je het achtergelaten..."
"Nee, nee!" riep de jongeman uit, terwijl hij hijgend door de kamer liep en zelfs de aangrenzende kamer binnenging.
Don Bosco naderde snel de deuropening en greep met zijn linkerhand de deurknop, klaar om hem te openen. Toen richtte hij de revolver op de jongeman en zei, zonder terug te deinzen: "Dit is wat je zocht, nietwaar?"
"Maak dat je wegkomt!"
Daarop was de schurk stomverbaasd en probeerde zijn wapen te grijpen, maar Don Bosco beval met krachtige stem: "Maak dat je wegkomt! Maak dat je wegkomt, en moge God je genadig zijn!" Hij opende de deuropening en zei tegen een paar mensen in de voorkamer dat ze de heer naar buiten moesten begeleiden. De poging-tot-moordenaar aarzelde, maar Don Bosco drong aan: "Ga weg en kom niet meer terug!"
In flits verdween hij in de koets
Eindelijk vertrok de misdadiger. Twee jonge mannen van het huis, die begrepen waar het om ging, begeleidden hem naar de straat, waar een groep jonge mannen discreet stond te fluisteren naast een koets. Omdat ze dachten dat de aanval mislukt was, sprongen sommigen in de koets, die in een flits verdween, terwijl anderen wegrenden en hun vriend mompelend achterlieten terwijl hij door de straat liep.
Dit artikel verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 7 augustus 2023 11:00