De drie koningen bij het Christuskind
Driekoningen. Wat is verdienstelijker, een ster volgen of een engel?
Dit zijn enkele opmerkingen van Dom Prosper Guéranger, abt van Solesmes (1805-1875), over de roeping en de waardigheid van de Drie Koningen:
Een stille aankondiging van Christus' komst
Nadat de ster, die Balaam voorspelde, in het Oosten was opgekomen, zijn de drie Koningen, wier harten vol waren van de verwachting van de beloofde Verlosser, onmiddellijk ontbrand in het verlangen op zoek te gaan naar Hem. De aankondiging van de blijde komst van de Koning der Joden verliep op een prachtige en stille manier; en die verschilt hiermee van die van de Herders van Bethlehem, die door de stem van een engel tot de wieg van Jezus werden uitgenodigd.
Joodse herders
Maar de stilzwijgende taal van de ster werd hun door God zelf uitgelegd, want Hij heeft Zijn Zoon aan hen geopenbaard; en dit maakt hun Roeping in waardigheid superieur aan die van de Joodse Herders, die volgens de dispensatie van de Oude Wet, niets konden weten dan door de bediening van Engelen.
Een ster in het Oosten
De goddelijke genade, die rechtstreeks en op zichzelf tot de zielen van de Wijzen sprak, werd getrouw en zonder aarzeling beantwoord. De Wijzen tonen hun eenvoudige en vurige geestdrift in de woorden die ze tot Herodes richten: "We hebben zijn ster in het Oosten gezien," zeggen ze, "en we zijn gekomen om Hem te aanbidden".
Ondanks de gevaren gingen ze toch
De koningen hebben, gehoorzaam aan de goddelijke inspiratie, plotseling hun land, hun rijkdom, hun rust verlaten om een ster te volgen: de kracht van die God, die hen geroepen had, brengt hen samen op dezelfde weg, omdat ze al één zijn in het geloof. De ster gaat voor hen uit en wijst de weg die zij moeten volgen: de gevaren van zo'n reis, de vermoeienissen van een pelgrimstocht die weken of maanden zou kunnen duren, de angst om verdenkingen in het Romeinse Rijk op te wekken waar ze duidelijk op af koersten - dit alles was niets voor hen; er werd hen gezegd dat ze moesten gaan, en ze gingen.
Lees ook: De wetenschap zegt dat lijden en het kruis kunnen bijdragen aan groei en ontwikkeling
Jeruzalem
Hun eerste verblijf is in Jeruzalem, want daar staat de ster stil. Zij, Heidenen, komen in deze Heilige Stad, die binnenkort Gods vloek zal hebben, en ze komen om aan te kondigen dat Jezus Christus is gekomen! Met alle eenvoudige moed en alle kalme overtuiging van de apostelen en martelaren verklaren ze dat ze vastbesloten zijn naar Hem toe te gaan en Hem te aanbidden. Door hun ernstig vragen wordt Israël, dat de beschermer van de goddelijke profetieën was, gedwongen een van de belangrijkste kenmerken van de Messias te belijden: Zijn geboorte in Bethlehem.
Herodes is rusteloos
Het Joodse priesterschap vervult, zij het met een zondige onwetendheid, zijn heilige bediening en Herodes zit rusteloos op zijn troon en zint op moord. De Wijzen verlaten de ontrouwe Stad, die door de aanwezigheid van de Wijzen heeft veranderd in een teken van zijn eigen verwerping. De Ster verschijnt weer aan de hemel en nodigt hen uit om hun reis te hervatten. Nog enkele uren, en ze zullen in Bethlehem zijn, aan de voeten van de Koning naar wie ze op zoek zijn.
Dom Guéranger
Dit commentaar van Dom Guéranger wemelt van de ideeën. Elk diep inzicht is een lezing op zich waard. Het eerste idee is een vergelijking hoe de Koningen en de herders op zoek gingen naar het Kindje Jezus. Hij analyseert hun gedrag met het oog op de wijze waarop elk van hen de aankondiging heeft ontvangen. De komst van Jezus Christus werd door een engel aan de herders aangekondigd, terwijl de Drie Koningen door een ster aan de hemel werden geleid.
Trouw aan de innerlijke stem
Wat betreft Drie Koningen moeten we ons afvragen hoe zij wisten dat deze ster de komst van de Messias betekende. Het was door een innerlijke overbrenging van een mystiek en stil karakter. Gods genade werkte in elk van hun zielen, zodat ze bij het zien van de ster wisten dat deze de komst van de Messias aankondigde. Ze werden geraakt door deze innerlijke genade en mystieke beweging. Ze waren trouw aan de innerlijke stem van de Eeuwige Vader in hun ziel. Hun reactie was correct. Ze geloofden in de ster, en zoals de ster bewoog, volgden ze die.
Driekoningen
De ster bevestigde het innerlijk gevoel
Er waren dus twee processen waarin de Messias werd aangekondigd. Het eerste was een aankondiging van buiten naar binnen. De herders vernemen het uit een zeer wonderbaarlijke en buitengewone bron - de engel vertelde het hen. Het was een externe aankondiging die ze ter harte namen. Integendeel, het proces van de Wijze Koningen was van binnen naar buiten. Ze vernamen over de geboorte van de Messias vanuit een innerlijk gevoel dat een uitwendige ster enigszins verhelderde.
Wat is meer waard?
Dom Guéranger vraagt wat meer waarde heeft, het volgen van de aankondiging van een engel of van een innerlijke stem. Een persoon met een puur sentimentele vroomheid zou antwoorden dat het volgen van de stem van de engel meer verdienste heeft. Voor zulke sentimentele mensen verschijnt een engel aan iemand, omdat die persoon heilig is. Zij zien een bewijs van heiligheid in het zien van de engel. Nog meer, de ervaring van het zien van een engel heeft een heiligende werking. Met de heiligende uitroep bij het zien van de engel is die persoon onmiddellijk heilig. Hij is helemaal binnen! Het belangrijkste bewijs van de heiligheid zit meer in de aankondiging van de engel dan in het gevolg geven aan de boodschap van de engel.
Hoe weet je of het echt een engel is?
Bovendien is het zien van een engel spectaculairder dan het horen van een innerlijke stem. Veel mensen stellen zich voor dat ze innerlijke stemmen horen die hun iets vertellen. Maar hoe weten ze dat deze stemmen echt zijn? Het is gemakkelijk om te twijfelen aan de echtheid van deze stemmen. Er kan echter geen twijfel bestaan over de verschijning van een engel! Zo'n visioen is bewezen, zeker en gegarandeerd. Het is geen kleinigheid als God een engel stuurt om met iemand te spreken. Hij stuurde ook een engel om met Onze Lieve Vrouw te spreken!
Engel
Voor mensen met sentimentele vroomheid maken buitengewone gebeurtenissen zoals het zien van een engel het belang ervan uit. Iedereen kan een innerlijke stem hebben. Zulke dingen gebeuren de hele tijd. Het kunnen saaie vervaagde zaken zijn. Het is zoveel meer om een aankondiging van een engel te krijgen. Wie een aankondiging van een engel volgt, is veel trouwer dan wie naar een innerlijke stem luistert.
Dom Guéranger legt uit
Dom Guéranger laat zien dat dit sentimentele perspectief niet klopt. Hij is een groot theoloog en specialist op dit gebied. Hij laat zien hoe de interne werking van de genade in een ziel meer waard is dan enig uitwendig feit. Inderdaad, trouw zijn aan een innerlijke stem is meer waard dan trouw zijn aan een uitwendige verkondiging.
Lees ook: De Heilige Aartsengel Michaël, model van de perfecte ridder
Een beweging van genade
Ten eerste moet het duidelijk zijn wat we bedoelen met een innerlijke stem. Het is duidelijk niet zoiets als een fluistering die een persoon iets rechtstreeks vertelt. Het is een beweging van genade in een ziel, waarbij de persoon iets waarneemt, onderscheidt en nadenkt dat aan hem is gecommuniceerd. Verlicht door genade, komt de persoon tot conclusies die doordrongen zijn van de geest van het geloof. Deze actie is een directe vrucht van de Heilige Geest. Trouw zijn aan deze innerlijke stem is moeilijker, maar toch verdienstelijker, dan de trouw van de herders bij het horen van de stemmen van een engel.
Verhard niet je hart
Iemand zou er bezwaar tegen kunnen maken dat deze innerlijke stemmen soms bedrieglijk zijn. Ja, ze kunnen bedrieglijk zijn, maar maakt dat ze daardoor allemaal slecht? Handelt God slecht door met ons te spreken via een innerlijke stem? Wie durft God de schuld te geven van slecht handelen? Als God ons geen kwaad doet door zo tot ons te spreken, moeten we dan niet luisteren naar wat Hij te zeggen heeft? Er is een zin uit de Schrift die zegt: "Als je vandaag de dag Zijn stem hoort, verhard dan niet je hart". Daarom moeten we ons niet doof houden voor de innerlijke werking van de genade, maar weten hoe we het moeten onderscheiden.
De apostel Thomas
Hoe kunnen we leren onderscheiden? Met de hulp die God zelf biedt voor dit doel. Vanuit de leer van Dom Guéranger is het natuurlijk veel meer de moeite waard om op deze manier te geloven dan door middel van een uitwendig wonder. De woorden van Onze Lieve Heer aan Sint-Thomas de Apostel zijn goed van toepassing: "Thomas, je hebt geloofd omdat je hebt gezien, gezegend zijn zij die niet hebben gezien, maar hebben geloofd. Deze gedachte is zeer vruchtbaar.
Uitverkoren Volk
Ik zal kort een laatste gedachte van minder belang behandelen. Het gaat over de decadentie van het Uitverkoren Volk op dat moment. Onder normale omstandigheden had het Uitverkoren Volk het bericht dat de Messias was geboren rechtstreeks in de Tempel in Jeruzalem moeten ontvangen.
Waar was het volk?
Als het volk trouw was geweest, konden we ons voorstellen dat alle priesters zich hadden verzameld en dat er een gouden wolk de tempel was binnengekomen. Dan zouden de engelenliederen bevestigen wat hun zielen al voelden. Want zij zouden merken dat de tijd rijp was, dat de profetieën in vervulling gingen en dat alles klaar was voor de geboorte van de Messias.
Veelzeggend dat de Drie Koningen geen Joden waren
Maar zoiets gebeurde niet! Degenen die de geboorte van de Messias aankondigden waren niet-Joden, heidenen en kinderen van verworpen en veroordeelde volkeren - de Drie Koningen. Zij kwamen van verre naar Jeruzalem om aan te kondigen dat de Messias waren geboren. Voor Jeruzalem is dit het hoogtepunt van decadentie. Jeruzalem was nog steeds niet de stad van de Godsmoord, maar er ontbrak niets om dat te worden.
Bethlehem
Een interessant punt is de reactie van de priesters op de Wijzen. Zij bevestigden dat de Messias in Bethlehem geboren zouden worden. Zo bevestigden zij een van de kenmerken waardoor de Wijzen zouden kunnen weten dat Hij inderdaad de Messias was. Ze legden onbewust getuigenis af dat de op handen geboorte voldeed aan de voorwaarden die in de profetieën waren vastgelegd. De priesters dienden onvrijwillig de zaak van Jezus Christus.
Men haalt de schouders op over bloedvergieten
De rest van hun rol is pure ellende. Herodes beval de uitmoording van de Heilige Onnozele Kinderen, met als doel het Kind uit te roeien. Het is niet bekend dat iemand in de Synagoge tegen deze maatregel in opstand is gekomen. Ik geloof ook niet dat de toenmalige niet-pacifistische Synagoge met het vergieten van onschuldig bloed een probleem had. Het is als soortgelijke mensen in onze dagen die zich alleen maar opwinden als er communistisch bloed vergoten wordt, nietwaar? In die tijd zouden ze zich alleen druk gemaakt hebben over vergieten van heidens bloed!
Christus' strijd met de synagoge
Zo begon de strijd van de Synagoge met Onze Heer Jezus Christus. Hij lag in de kribbe en was de oorzaak van verdeeldheid, wakkerde een controverse aan en diende als voorwendsel voor een bloedbad. Tijdens Zijn besnijdenis vergoot hij voor de eerste keer Zijn Bloed, terwijl hij nog als baby in de kribbe lag. Hij was een steen des aanstoots omdat Hij de gedachten van vele zielen onthulde en ter stichting en verdoemenis van velen, zoals de Profeet Simeon later zei.
Het voorgaande artikel is een vertaling van het artikel op www.returntoorder.org dat zelf weer is ontleend aan een informele lezing die professor Plinio Corrêa de Oliveira op 6 januari 1966 gaf. Het is vertaald en aangepast voor publicatie zonder zijn revisie.
Laatst bijgewerkt: 13 november 2023 20:10