Toen in Oostenrijk het communisme aan de macht dreigde te komen, kwam pater Pavlicek in actie. Met de Fatima-boodschap en de rozenkrans verjoeg hij de Sovjets.
"Doe wat ik zeg, en er zal vrede zijn": hoe pater Pavlicek Oostenrijk redde van het communisme
In het hart van het twintigste-eeuwse Oostenrijk ontvouwde zich een opmerkelijk verhaal te midden van de turbulente winden van politieke onrust. Eén man bood standvastig weerstand tegen de oprukkende golf van communisme. Zijn naam was pater Pavlicek, en zijn wapen was slechts een kralensnoer en vurige gebeden. De onverwachte held in dit verhaal van verzet was niemand minder dan de Heilige Rozenkrans zelf, die op miraculeuze wijze communisten uit Oostenrijk verdreef in 1955.
Oostenrijk onder de dreiging van het communisme
In het naoorlogse Europa verspreidde het communisme zich en verdeelde het continent. Oostenrijk, in het hart van Europa, stond onder druk terwijl het IJzeren Gordijn neerdaalde. Het trotse Oostenrijkse volk, geworteld in het katholicisme, stond tegenover de atheïstische dreiging. Tussen hen stond pater Petrus Pavlicek, wiens leven onlosmakelijk verbonden was met het lot van zijn vaderland.
De vroege jaren van pater Petrus
Petrus Pavlicek, geboren in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, verloor al vroeg zijn moeder. Opgegroeid in Wenen en Olomouc, werd zijn leven getekend door conflict. Als jongen voelde hij zich geroepen tot een religieus leven, maar later werd hij onverschillig. In 1935, tijdens een ernstige ziekte, onderging hij een bekering die zijn roeping opnieuw bevestigde. Geïnspireerd door Sint-Franciscus van Assisi sloot hij zich aan bij de Franciscanen en werd in 1941 tot priester gewijd.
Lees ook: Sint-Maximiliaan Kolbe, de martelaar van Auschwitz
Gevangen en bevrijd
Pater Petrus werd gearresteerd door de Gestapo, beschuldigd van dienstweigering, maar na een proces op 13 mei 1942 vrijgesproken. Later marcheerde hij als ziekenverzorger naar de westelijke frontlinies, waar hij op 15 augustus 1944 door Amerikaanse troepen werd gevangengenomen. In het krijgsgevangenenkamp in Cherbourg-Octeville diende hij als kamppriester en bood hij troost aan medegevangenen.
Ontmoeting met Onze Lieve Vrouw van Fatima
Tijdens zijn gevangenschap hoorde pater Pavlicek voor het eerst over Onze Lieve Vrouw van Fatima via een eenvoudig foldertje, wat een diepgaande spirituele ontwaking veroorzaakte. Na zijn vrijlating op 16 juli 1945 begon hij aan een nieuwe fase van dienstbaarheid in Wenen.
De kracht van de Heilige Rozenkrans
Bij zijn terugkeer trof pater Pavlicek Oostenrijk onder de Russische communistische heerschappij. In februari 1946 ondernam hij een pelgrimstocht naar Mariazell, waar hij een innerlijke boodschap van Onze Lieve Vrouw ontving: 'Doe wat ik zeg, en er zal vrede zijn.' Vastberaden richtte hij in februari 1947 de Kruistocht van Boetedoening van de Heilige Rozenkrans voor Wereldvrede op.
Lees ook: Gaan de Russen mee in de Boodschap van Fatima?
De opkomst van de Kruistocht
In september 1948 introduceerde pater Pavlicek boetedevoties in een kapucijnenkerk in Wenen. Deze omvatten preken, biechten, zegeningen en het bidden van de rozenkrans. Hij noemde deze devoties '"gebedsaanvallen", omdat hij geloofde dat "vrede een gave van God is, niet het werk van politici." Maandelijkse processies met het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima groeiden gestaag, met een jaarlijkse viering op 12 september.
Overwinning door gebed
Ondanks tegenstand, vooral van kardinaal Theodor Innitzer, hield pater Pavlicek vol. Tegen 1955 hadden meer dan een half miljoen Oostenrijkers zich verbonden aan dagelijkse gebeden tot Onze Lieve Vrouw van Fatima. In maart 1955 nodigden de Sovjets Oostenrijk onverwacht uit voor een conferentie. Intensieve gebeden volgden, en in april trokken de Sovjets zich terug. Op 15 mei 1955 tekenden de geallieerden een verdrag en op 26 oktober verliet de laatste Russische soldaat Oostenrijkse bodem.
Dankbaarheid en inspiratie
In Wenen marcheerden jubelende menigten met fakkels en rozenkransen, terwijl premier Raab een dankgebed uitsprak. Dit markeerde het hoogtepunt van jaren van gebed en opoffering. Het verhaal van pater Pavlicek herinnert ons aan de oproep van Onze Lieve Vrouw in Fatima om dagelijks de rozenkrans te bidden. Net zoals hij communisten uit Oostenrijk verdreef, blijft de rozenkrans een krachtig middel om moderne uitdagingen te overwinnen.
Dit artikel verscheen eerder op americaneedsfatima.org.
Laatst bijgewerkt: 13 december 2024 11:44
