Hoe zag Onze Lieve Vrouw er in Fatima uit?
De verschijningen van Onze Lieve Vrouw in Fatima, Portugal, in 1917, worden door velen als de grootste Mariaverschijningen uit de geschiedenis beschouwd. Haar boodschap werd door paus Johannes Paulus II de grootste in recente tijden genoemd. Paus Benedictus zei dat Fatima de "belangrijkste profetie" van onze tijd was.
Onze Lieve Vrouw van Fatima
De draagwijdte van de boodschap van Onze Lieve Vrouw van Fatima, de allure van haar beloofde triomf, de precisie van haar profetieën en het belang van haar verzoeken hebben de hele wereld geboeid. Er zijn meer foto's, getuigenissen en verklaringen over deze verschijning dan over enige andere in de geschiedenis.
Hoe zag ze er precies uit?
Maar ondanks al deze populariteit is er geen volledige beschrijving van de eigenlijke verschijning. Zelfs de memoires van Zr. Lucia laten de meeste lezers naar meer details verlangen. Hoe zag ze eruit? Hoe groot was ze? Hoe oud zag ze eruit? Wat droeg ze? Lachte ze? Hield ze een rozenkrans van 5 of van 15 tientjes in haar hand? Droeg ze juwelen? Welke kleur hadden haar ogen en haar? Waren haar voeten en tenen zichtbaar? Dit artikel tracht een volledige en zo nauwkeurig mogelijke beschrijving te geven van Onze Lieve Vrouw van Fatima zoals gezien door Zr Lucia, de heilige Francisco en de heilige Jacinta. Eerst moeten de bronnen en de methode worden uitgelegd. Deze beschrijving zal een compilatie zijn van verschillende bronnen. Elke bron is op zichzelf waardevol.
Eerste bron
De eerste en belangrijkste bron is een verzameling documenten gepubliceerd door het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Fatima in Portugal, genaamd Documentação Crítica de Fátima, Seleção de Documentos (1917-1930). Deze zal in de voetnoot worden aangeduid als DCF. Deze compilatie bevat de originele documenten die zijn gebruikt door de commissie die de waarachtigheid van de verschijningen onderzocht. Het bevat de originele interviews met de drie kinderen die tijdens en na de tijd van de verschijningen zijn afgenomen, de beëdigde verklaringen van Zr. Lucia waarin zij beschreef wat zij zag, en vele andere. De auteur heeft de citaten vertaald uit het oorspronkelijke Portugees.
Tweede bron
De tweede bron is het boek van pater Thomas McGlynn, Vision of Fatima (VF). Deze Dominicaner priester uit New York was een opgeleid beeldhouwer en werkte in februari 1947 samen met Zr. Lucia in de school in Sardao, Portugal, waar Zr. Lucia woonde. Deze bron is een ware schat, aangezien de priester er bij Zr. Lucia op aandrong de dingen in detail te beschrijven om een getrouwe weergave van de verschijning te kunnen snijden. Helaas is deze onvolledig. Pater McGlynn was afhankelijk van tolken die zich vaak lieten meeslepen door de opwinding van het moment en vergaten de woorden van Zr. Lucia voor hem te vertalen. Bovendien zei pater McGlynn: "Er was veel van het interview dat ik niet heb opgenomen."(1)
Secundaire bronnen
De volgende andere boeken werden gebruikt als secundaire bronnen:
- Memórias da Irmã Lúcia I, geschreven door Zr. Lucia.
- Fatima from the Beginning door pater John de Marchi. Zijn interviews met mensen die de zieners kenden of aanwezig waren bij de verschijningen zijn grondig en van onschatbare waarde.
- Our Lady of Fatima (OLF) door William Thomas Walsh. Deze bekende Amerikaanse historicus ging naar Fatima om mensen te interviewen die de drie kinderen kenden en getuige waren van de gebeurtenissen. Hij vertelt het verhaal vanuit het standpunt van een geschoolde historicus.
- En tenslotte A Pathway Under the Gaze of Mary (PW) uitgegeven door de Karmel van Coimbra, Portugal. Ook dit is een uitstekende bron omdat het de ongepubliceerde aantekeningen van Zr. Lucia bevat.
De methodologie
De beschrijving zal een methodologie volgen omdat de informatie die uit elke genoemde bron is verzameld onvolledig, verwarrend, onjuist en soms schijnbaar tegenstrijdig is. Daar zijn twee redenen voor. De eerste is dat, naarmate de verschijning vorderde, de zieners op meer details letten. De tweede is dat de meeste interviewers de interviews uit het geheugen moesten reconstrueren. Met uitzondering van de beëdigde verklaringen en het officiële onderzoek, werden de meeste interviews niet opgeschreven. De interviewers geven toe dat zij zich sommige dingen die de kinderen hadden gezegd niet konden herinneren.
Eerste methode: de historische
Een nauwkeurige beschrijving kan dus tot stand komen door de historische methode te volgen, die een reeks technieken en richtlijnen opsomt om feiten vast te stellen. De eerste methode is het vergelijken van de bronnen. Hoe vaker een bepaald detail wordt herhaald, hoe meer zekerheid er is over de waarheid ervan. Een voorbeeld hiervan is de voortdurende bevestiging dat de verschijning uit licht bestaat. Over dit detail bestaat absoluut geen twijfel.
Tweede methode: chronologie
De tweede methode is de chronologie. De meest recente verklaring is over het algemeen het meest betrouwbaar. Zo zei de heilige Jacinta in één interview dat Onze Lieve Vrouw schoenen droeg. In een later interview was ze er niet meer zo zeker van of ze schoenen of sokken droeg. Evenzo dacht Zr. Lucia dat de verschijning schoenen droeg, of een voetbedekking, zoals sokken. Toch opperde ze in een later interview de mogelijkheid dat ze de tenen van de verschijning niet kon zien omdat de voeten zo helder waren.
Derde methode: zekerheid vaststellen
De derde methode is de mate van zekerheid. Een ziener die zekerder is over wat zij zag, krijgt de voorkeur boven iemand die dat niet is. Voortbordurend op het laatste voorbeeld, aangezien Zr. Lucia twijfelde, maar de andere twee zieners er zeker van waren dat de verschijning iets droeg, wordt de verklaring van de laatste twee verkozen.
Vierde methode: context
De vierde methode is zoeken naar de context. Een voorbeeld is toen de drie kinderen zeiden dat ze schrokken van haar schittering. Dit werd meerdere malen herhaald in de oorspronkelijke interviews en de beëdigde verklaringen van Zr. Lucia. Maar in haar vierde memoires, die vele jaren na de andere documenten werden gepubliceerd, zei ze: "De verschijning van Onze Lieve Vrouw veroorzaakte geen angst maar verbazing", en toen ze zei dat ze wegliep, was dat voor de bliksem. (2)
Vijfde en laatste methode: deductie
De laatste methode is deductie. Door verschillende elementen samen te voegen kan de betekenis van een verwarrende uitspraak worden onthuld. Sint Francisco zei bijvoorbeeld dat hij een kwast zag. Zr. Lucia zei later dat er geen kwastje was. Zij droeg een kleine wereldbol aan een koord dat er misschien uitzag als een kwastje omdat het banden en lichtstralen uitstraalde. Willen deze verklaringen allemaal juist zijn, dan zou dat betekenen dat de lichtbanden zeer fijne stralen moesten zijn, fijn genoeg om voor kwastjes te worden aangezien. De zieners vermeldden ook hoe alles aan de verschijning fonkelde of glinsterde.
Alles combineren
Door al deze elementen te combineren, kan men zich een idee vormen van wat de drie kinderen bedoelden met haar schittering die schitterender was dan de zon. De kroon wordt niet beschreven, omdat die pas na 1946 aan alle beelden van Fatima werd toegevoegd. Zij verscheen niet met een kroon. Zo dan, meer dan honderd jaar na de verschijning van Onze Lieve Vrouw in Fatima, Portugal, is de hier volgende tekst een poging om volledig en precies te beschrijven wat de drie kinderen zagen.
Hoe Onze Lieve Vrouw eruitzag
We zagen een mooie, in het wit geklede dame, helderder dan de zon. (3) Ze was ongeveer een meter lang. (4) Ze leek niet ouder dan 18 jaar. (5) Ze stond bovenop een jonge steeneik. We stonden twee stappen bij haar vandaan. (6) Ze droeg een voetbedekking, zodat haar voeten niet te zien waren. (7) "Ze straalde een licht uit dat helderder en intenser was dan een kristallen glas gevuld met sprankelend water wanneer de stralen van de brandende zon er doorheen schijnen." (8) Het licht om haar heen was zo schitterend en sterk dat het onmogelijk was haar lang aan te kijken. (9) De kinderen vreesden dat het licht hen zou verblinden. (10) Het deed hun ogen geen pijn, maar hun gezichtsvermogen was "niet krachtig genoeg." (11) Er gingen banden van licht van haar uit. Wij stonden versteld van haar schittering. (12)
‘Helemaal van licht’
Haar voeten raakten de bladeren van de metershoge boom, maar drukten er niet op. (13) Er hing geen wolk rond de boom. (14) Ze droeg een tuniek zonder kraag of manchetten en was in het middel vastgeknoopt. (15) De mouw van de tuniek zat niet los, maar sloot goed aan om Haar polsen. (16) Zij droeg een witte mantel omzoomd met een dunne gouddraad die leek op een zonnestraal. (17) Zowel de tuniek als de mantel reikten tot halfweg het onderbeen. (18) "Het waren twee golven van licht, de een op de ander." (19) "Ze was helemaal van licht." Het licht had verschillende kleuren, tonen en intensiteiten, waardoor elk deel zich van het andere onderscheidde. (20)
Lees ook: Het grote zonnewonder van Fatima werkt nog altijd door
Rozenkrans was geheel wit
Er was een gele ster onderaan haar tuniek, maar Zr. Lucia herinnerde zich niet met hoeveel punten. (21) "Ze had altijd een koord met een lichtbolletje dat tot ongeveer haar middel viel." (22) Het koord leek op "zonnestralen". (23) Er was geen sjerp of zichtbaar koord dat het middel naar binnen trok, maar er was een insnoering bij het middel. (24) Haar handen waren gevouwen op haar borst als in gebed, met de vingers naar boven gericht. (25) In haar rechterhand hield ze een rozenkrans. De kralen leken wit als parels. Ook de schakels en het kruisbeeld waren wit. (26)
Fijne en melodieuze stem
De kinderen wisten nooit zeker of zij een rozenkrans van vijf of vijftien tientjes vasthield. (27) Ze sprak met een fijne en melodieuze stem. (28) Ze was niet bewegingsloos. Haar handen gingen open. (29) Bij de verschijningen in mei en juli opende zij haar handen zoals de priester doet als hij Dominus vobiscum bidt en er straalde een licht uit dat de harten van de kinderen binnendrong. (30) Zij bewoog zich voort en haar kleding zwierde met haar bewegingen mee.
Zweem van droefheid
Ze zag er heel elegant uit en mooier dan welke vrouw de drie kinderen ooit hadden gezien. Haar huid zag eruit als "licht dat de kleur van vlees aannam". (31) Haar haar was niet zichtbaar omdat de mantel haar haarlijn bedekte. Ze boog zich voorover naar de kinderen toe. (32) Ze keek niet om zich heen, maar alleen naar de kinderen. Haar ogen hadden een zeer donkere kleur. (33) Haar uitdrukking was aangenaam, sereen, ernstig en met een zweem van droefheid. (34)
Lees ook: De bijzondere verschijning van Onze Lieve Vrouw van Guadalupe
Verwijtende blik naar Francisco
Bij de eerste verschijning keek Onze Lieve Vrouw met een verwijtende blik naar Francisco. Haar gezicht zag er edel uit met onberispelijke lijnen en had iets bovennatuurlijks of goddelijks. De hele verschijning straalde banden van licht uit, maar vooral rond haar gezicht. Ze had een schoonheid die niet te beschrijven was en die onvergelijkbaar superieur was aan alle menselijke schoonheid. (35)
Hoe Onze Lieve Vrouw verscheen en vertrok
Zr. Lucia zei dat ze nooit heeft gezien hoe Onze Lieve Vrouw verscheen. De lichtflits gaf aan dat Onze Lieve Vrouw was gekomen. Ze keken op en daar was ze. Op de vraag of het lichtschijnsel voor of na de Vrouwe verscheen, antwoordde zij dat het bijna gelijktijdig kwam. (36) Toen zij wegging, steeg de verschijning sereen op naar het oosten tot zij verdween in de onmetelijkheid van de ruimte. (37) Dit duurde langer dan het bidden van een Onze Vader en een Weesgegroet, maar niet zoveel als een hele rozenkrans. Het licht om haar heen leek een weg voor haar te openen in de dichtheid van de sterren. Zr. Lucia voegde eraan toe: "We zeiden soms dat we de hemel zagen opengaan." (38)
Uitnodiging tot onderzoek of poëzie?
Het zou mooi zijn geweest om zoiets heerlijks op een poëtischer manier te beschrijven. De wonderbaarlijke verschijning in Fatima verdient niets minder. Dit artikel is echter geen poging tot poëzie, maar het tegendeel daarvan. De bedoeling is een beschrijving te maken die nauwkeurig genoeg is om een academische toets te doorstaan. Het kan dus een armoedige bijdrage lijken om de devotie tot Onze Lieve Vrouw van Fatima te vergroten. Maar als deze beschrijving eenmaal de toets der deskundigen heeft doorstaan, zullen haar volledigheid en juistheid dienen als basis voor poëzie.
Bron van contemplatie
Laat het ondertussen een bron van contemplatie zijn voor onschuldige en vrome zielen. Eén blik op de verschijning was voldoende om van de heiligen Francisco en Jacinta grote heiligen te maken. Misschien heeft het een soortgelijk effect op hen die op reis gaan om een beschrijving van deze Vrouwe te aanschouwen die geheel uit licht bestaat en schitterender is dan de zon.
Voetnoten:
1. VF, 67
2. MEM, 174
3. PW, 58
4. DCF, 173
5. DCF, 439
6. DCF, 316
7. DCF, 235
8. PW, 58
9. DCF, 235
10. Ref DCF, 235
11. VF, 94
12. DCF, 231
13. VF, 65
14. VF, 62
15. VF, 63
16. VF, 63
17. VF, 65
18. DCF,56
19. VF, 65
20. VF, 101
21. VF, 93
22. VF, 63
23. VF, 102
24. VF, 101
25. DCF, 321
26. DCF, 56
27. DCF, 56
28. DCF, 35
29. DCF, 31
30. VF, 93
31. VF, 65
32. VF, 68
33. DCF, 31, 164, & 173; [Noot van de auteur: In de eerste twee verwijzingen zeiden de kinderen dat ze zwarte ogen had. In de derde wordt gezegd dat ze zeer donkere ogen had ("muito escuro"). Aangezien zwart geen oogkleur is, is het waarschijnlijker dat de verschijning donkerbruine ogen had, die er donkerder uitzagen in de context van de bijna verblindende schittering rond haar gezicht. Ook Zr. Lucy's goedkeuring van het internationale pelgrimsbeeld van Onze Lieve Vrouw geeft aan dat de kleur van de ogen van het pelgrimsbeeld een voldoende weergave is van wat zij zag.
34. DCF, 57
35. DCF, 429
36. DCF, 120
37. DCF,231
38. PW, 59
Dit artikel verscheen eerder op de website van America Needs Fatima.
Laatst bijgewerkt: 14 december 2022 11:51