Heilige Flavia Domitilla van Terracina met Heilige Nereus en Achilleus op een schilderij van Peter Paul Rubens in de Chiesa Nuova (Rome). (bron)
Het martelaarschap van de Heilige Nereus en Achilleus
Ze stonden aan de kant van een wereldse keizer, maar kozen uiteindelijk voor de eeuwige Koning. Romeinse soldaten Nereus en Achilleus verraden hun aardse meester, om trouw te blijven aan hun hemelse Heer. Wat brengt zulke radicale bekering teweeg? Ontdek het onvoorstelbare verhaal van de Heilige Nereus en Achilleus.
Romeinse soldaten in een heilige rebellie tegen het kwaad
De Heilige Nereus en Achilleus waren soldaten in het machtige Romeinse leger, mogelijk zelfs belast met de bescherming van Keizer Domitianus’ nicht, Domitilla. In hun jeugd dienden zij trouw een tirannieke keizer, voerden zijn wrede bevelen uit en leefden onder de zware last van angst en gehoorzaamheid. Maar wat voor de wereld trouw leek, was voor hun ziel slavernij. Het was pas toen de genade van Christus hen raakte dat ze de moed vonden om alles achter te laten. Hun bekering kwam plotseling, radicaal en volledig: ze wierpen hun wapens neer, verlieten hun post, en kozen voor de Waarheid van het Evangelie. Een daad van heilige rebellie tegen het kwaad. Zo werden deze soldaten martelaren en uiteindelijk heiligen.
De glorieuze bekering
Het verhaal van hun bekering leeft voort dankzij een inscriptie van Paus Damasus uit de vierde eeuw. Daarin beschrijft hij hoe de mannen, 'toen zij nog jong waren, dapper vochten met het schild in de hand en Rome onderwierpen met hun dienstbaarheid, maar omwille van Christus het leger verlieten.' Niet uit lafheid, maar door een wonder van geloof. Hun harten, ooit gevangen door wereldse verplichtingen, werden plotseling bevrijd. En bevrijding betekent altijd: kiezen voor de Waarheid, ongeacht de kosten. Deze daad inspireerde tijdgenoten en laat ons vandaag nog steeds zien dat ware bekering mogelijk is, zelfs in de diepste duisternis. Door Christus’ glorie werden zij herschapen.
Martelaren van de eerste eeuw
Hoewel veel over hun leven onzeker blijft, is het zeker dat de Heilige Nereus en Achilleus behoorden tot de eerste generatie martelaren. Net als Stefanus, Petrus en Paulus, legden zij hun leven neer voor de Waarheid. Hun dood onder keizer Trajanus rond het jaar 98 markeert hen als getuigen uit de begindagen van de Kerk. Daar, in ballingschap, ondergingen zij volgens overlevering de onthoofding als uiterste getuigenis van hun trouw aan Christus. De Kerk eerde hun offer met een graf in de catacombe van Domitilla – een van de oudste christelijke begraafplaatsen. Daar werd in 1874 een basiliek met hun namen en beelden gevonden. Hun getuigenis werd bewaard, niet alleen in steen, maar vooral in de harten van de gelovigen.
Eeuwige herinnering in Rome
Vandaag staan hun beelden onder de 140 heiligenbeelden op het het Sint-Pietersplein in Rome. Hun relieken werden in de zesde eeuw overgebracht naar een basiliek die aan hen was toegewijd. Tijdens een plechtige mis in 592 sprak Paus Gregorius de Grote bij hun graf: “Zij hebben de wereld vertrapt toen zij nog volop bloeide.” Deze woorden getuigen van een radicale minachting van wereldse roem en rijkdom. De Heilige Nereus en Achilleus zagen wat wij vaak vergeten: dat de wereld slechts een schaduw is van het eeuwige licht. Hun fysieke aanwezigheid in Rome getuigt tot op vandaag van hun geestelijke kracht.
De eeuwige invloed van heiligen
Hun invloed reikt verder dan geschiedenisboeken. Zoals Paus Damasus schreef, en zoals paus Gregorius verkondigde, zaaiden zij met hun bloed het geloof in talloze harten. Wie zich vandaag overgeeft aan de Waarheid, leeft van de offers die zij brachten. Misschien hebben wij niet dezelfde roeping tot martelaarschap, maar wij worden wél geroepen om te zaaien. In de stilte van ons leven kunnen wij dezelfde vruchtbaarheid ontvangen, als wij trouw blijven in liefde. In de hemel zal het duidelijk worden hoeveel zielen zijn gewonnen door hun getuigenis – en misschien ook door het onze.
Laatst bijgewerkt: 12 mei 2025 14:10