We vieren Kerstmis, uit erkenning van de transcendente waarheden - waarheden die het socialisme loochent.
Op zoek naar de ware vreugde van Kerstmis
De toestand van het wereldgebeuren is zo onzeker dat het onmogelijk is te weten onder welke omstandigheden wij Kerstmis zullen vieren of wat het nieuwe jaar zal brengen. Dit is een Kerstmis waarin veel mensen vervuld zijn van onzekerheid en beproevingen.
Vreugde temidden van zorgen
Men zou zich terecht kunnen afvragen: "Is het gepast om deze zorgen te hebben tijdens Kerstmis? Moeten we het in deze tijd niet juist over troost, vreugde en voldoening hebben?" Om deze vraag te beantwoorden, moeten we de eerste kerstnacht overwegen. De heilige Jozef en vooral Onze Lieve Vrouw waren vervuld van een onuitsprekelijke vreugde in de grot van Bethlehem. Maar voordat het Kind Jezus geboren was, hadden zij leed. Ze hadden de hele nacht gezocht naar een geschikte plaats voor de geboorte van Onze Lieve Heer. Jozef schaamde zich toen hij zag dat zijn bruid het Christuskind zou moeten baren in een stal waar dieren aten. Hoewel er die avond geen grootsere gebeurtenis had kunnen plaatsvinden, was er ook geen meer nederige omgeving mogelijk. De kribbe was alles wat Jozef en Onze Lieve Vrouw het Kind Jezus te bieden hadden. De avond was dus gevuld met onpeilbare vreugden, maar was tegelijkertijd vol lijden.
Vergiffenis voor armzalig onderkomen
Hoewel het Christuskind wist dat de Voorzienigheid de omstandigheden van zijn geboorte had bepaald, is het mogelijk dat Onze Lieve Vrouw en Jozef dat niet wisten. Misschien twijfelden ze aan de oorzaken van hun slechte omgeving en schreven ze die zelfs toe aan een fout van henzelf. De heilige Jozef, die het meest verantwoordelijk was voor de verzorging van de Heilige Familie, vroeg waarschijnlijk Onze Lieve Heer om vergiffenis voor het armzalige onderkomen die hij voor Zijn verlossingswerk, Zijn menswording had ingericht.
Uitverkoren om Onze Lieve Vrouw te volgen
Maar de vreugde van de avond overwon zozeer de droefheid ervan, dat die helemaal vergeten werd. Op dezelfde wijze moeten wij Kerstmis vieren, ook al zijn wij bezorgd over de crisis in de Kerk en de ineenstorting van de maatschappij en ons bewust van ons onvermogen om deze rampen het hoofd te bieden. Het besef dat we uitverkoren zijn om Onze Lieve Vrouw in deze moeilijke tijden te volgen, zou ons met vreugde moeten vervullen en de droefheid over onze persoonlijke tekortkomingen en de goddeloosheid die ons omringt, moeten overwinnen.
Het Kerstkind roept ons tot de strijd
Aan de voeten van het pasgeboren Christuskind mogen we Hem danken dat Hij ons tot deze strijd en in deze tijd heeft geroepen. Wij moeten ons realiseren dat wij alleen in staat zijn weerstand te bieden aan het kwaad door Zijn verlossing, waarvoor Zijn geboorte een noodzakelijke voorwaarde was. We moeten deze dankbaarheid tot uitdrukking brengen door de voorspraak van Onze Lieve Vrouw, de Universele Middelares, en door de voorspraak van haar bruidegom Sint-Jozef.
Droefheid overwinnen
Laten wij Sint-Jozef, Onze Lieve Vrouw en het Christuskind vragen om een ziel die voortdurend denkt aan Maria’s woorden in Fatima: "Uiteindelijk zal mijn Onbevlekt Hart zegevieren!" Zo zullen we in staat zijn alle droefheid te overwinnen en vreugdevol verder te gaan in de strijd, op zoek naar heldendom en opoffering. Zo bidden we het Onbevlekt Hart van Maria, het Hart dat zal triomferen, dat zij ons de ontembare vreugde voor Kerstmis schenkt en ons steeds dichter bij haar en haar goddelijke Zoon brengt!
Deze boodschap is een bewerking van een kerstgroet die prof. Plinio Corrêa de Oliveira in 1980 bracht. Eerder gepubliceerd in het Engels op americaneedsfatima.org
Laatst bijgewerkt: 19 december 2023 13:08