Ook heiligen kunnen worden berispt: de H. Dionysius van Korinthe
Over de heilige Dionysius, bisschop van Korinthe (ca. AD 171) schrijft pater Réné François Rohrbacher in zijn werk Vies des Saints pour tous les jours de l'année (1853):
‘Hou rekening met zwakheid’
"De heilige Dionysius, bisschop van Korinthe, wordt beschouwd als een van de meest vooraanstaande prelaten van de tweede eeuw. De talrijke brieven die hij schreef aan bisschoppen en personen zijn een opmerkelijk voorbeeld van deugdzaamheid en eruditie. In een brief aan de heilige Pynitus, bisschop van Kreta, vermaant de heilige Dionysius hem rekening te houden met de zwakheid van gewone mensen en om de gelovigen in het algemeen niet het juk van maagdelijkheid of voortdurende onthouding op te leggen, alsof dit een zaak was die absoluut noodzakelijk was voor het heil.
‘Geef volk sterker voedsel’
Het antwoord van de heilige Pynitus, een man van grote welsprekendheid en een van de grootste persoonlijkheden van zijn eeuw, is interessant. "Nadat hij veel achting en respect voor de heilige Dionysius heeft betuigd, vraagt hij hem het volk sterker voedsel te geven en hem andere brieven te schrijven om verschillende stelregels voor te stellen en hen te oefenen in de weg van volmaaktheid, uit vrees dat zij, gewend om met melk gevoed te worden, oud zullen worden terwijl ze in de kinderschoenen van het geestelijk leven blijven staan, zonder te streven naar volmaaktheid."
Niet iedereen kan vrijgezel blijven
Ik weet niet of het punt duidelijk is gemaakt. De heilige Dionysius, een eminent persoon, enz. enz., vernam dat de heilige Pynitus, bisschop van Kreta, zeer sterk werft voor de staat van volmaakte kuisheid. Dus schreef hij een brief, op zich heel redelijk: willen dat iedereen vrijgezel blijft is niet mogelijk. Daarop vroeg de heilige Dionysius hem rekening te houden met de menselijke zwakheid, want dit is een zeer hoge graad van deugd die niet aan iedereen kan worden aanbevolen. Er zijn veel mensen die moeten trouwen enz. enz.
Niet alleen de gewone deugd
Het antwoord van de heilige Pynitus is zeer interessant. Hij zei, nadat hij grote achting en respect had getoond voor St. Dionysius, dat hij het volk sterker voedsel moest geven, dat hij andere brieven moest schrijven om het volk verschillende stelregels voor te stellen en hen te oefenen op de weg naar volmaaktheid. Als om te zeggen: het heeft geen zin om alleen de rechten van de gewone deugd op te eisen. Dat is goed, maar de plicht van de herder is vooral de volmaaktheid aan te moedigen.
Levenslang zuigelingenmelk
En daarom vraagt hij om harde, edelmoedige, hoge houdingen waartoe de liefde tot God kan leiden. Hij voegt eraan toe dat het gevaar bestaat dat de gelovigen van zijn bisdom hun hele leven lang zuigelingenmelk blijven drinken, en zo in hun kindertijd blijvend oud worden. Dat heeft geen zin. Ze brengen dan hun hele leven door op melk, niet in staat zich geestelijk te voeden met stevig voedsel.
Ook heiligen krijgen verdiende verwijten
Iemand zal zeggen: "Maar Dr. Plinio, is die opmerking niet schokkend? Maakt de heilige Pynitus het de heilige Dionysius niet moeilijk? Ik antwoord: de heiligen zijn niet noodzakelijk degenen die nooit de verwijten krijgen die ze verdienen, ze houden ervan en doen er hun voordeel mee... en daarom worden ze heilig.
H. Petrus Damianus was laks
Ik heb het hier al meer dan eens gehad over een beroemde brief van de heilige Gregorius VII aan de heilige Petrus Damianus, waarin de eerste hem een aantal harde waarheden vertelde, omdat de heilige Petrus Damianus in Frankrijk aan het rondtrekken was en dingen deed die je moeilijk niet laks kunt noemen. De heilige Gregorius VII beproefde de heilige Petrus Damianus, die de correctie aanvaardde en zich liet overtuigen.
‘Apostels van de duivel’
Wie weet of niet ook de heilige Dionysius een heilige is geworden omdat hij zo'n klinkende waarschuwing van de heilige Pynitus ter harte heeft genomen. In ieder geval is de ironie van de heilige Pynitus van de eerste orde, daar bestaat geen twijfel over. In een andere brief aan paus Sotero legt de heilige Dionysius aan de paus uit dat men had geknoeid met andere brieven die hij had geschreven: "Apostels van de duivel hebben andere brieven die ik heb geschreven veranderd, er dingen aan toegevoegd of weggehaald wat nodig was, om zichzelf aannemelijk of zelfs voorstander te maken van de dwalingen die zij prediken. Laat hen verdoemd zijn!"
Witte ketterij
Een ‘witte ketter’ [d.w.z. iemand die de elementaire christelijke deugden van naastenliefde en barmhartigheid sentimentaliseert en zo vervalst, red.] zou zeggen: "Dr. Plinio, u weet niet wat een heilige is.... Een heilige vervloekt nooit! Hij vervloekt een slecht mens zoals jij, wiens hart vervuld is van woede tegen goede mensen zoals die van de ‘witte ketterij’. Maar een heilige vloekt nooit. Men zegt: ‘Maar kijk dan, de heilige Dionysius zegt het toch’. - ‘Verwaande kwast! Met die man valt niet te praten...’.
Van het een komt het ander...
De heilige Dionysius gaat verder: "Men moet er niet vreemd van opkijken dat zij de Heilige Evangeliën probeerden te corrumperen, als zij het in hun belang achtten de geschriften van een mindere autoriteit te veranderen." Het argument is zeer interessant. Met andere woorden, hij zegt: als zij er voordeel in zien om teksten van mij, die gering ben, te veranderen, hoeveel meer voordelig zullen zij het dan vinden om met het Evangelie van onze Heer Jezus Christus te knoeien. Dus daarom kijk ik ook daar niet meer vreemd van op....
Deze tekst is eerder verschenen op www.pliniocorreadeoliveira.info.
Laatst bijgewerkt: 14 maart 2023 21:52