(Beeld: via pliniocorreadeoliveira.info)
Onze Lieve Vrouw van Verwachting en van 'O'
De laatste week van de Advent begint op 18 december. En de Kerk noemt deze week de Week van de Verwachting…
Eindelijk het gezegende gezicht zien…
Verwachting omdat er nog maar één week was tot de geboorte van Onze Lieve Heer, en in deze periode stelt de Kerk zich de vreugde en hoop van Onze Lieve Vrouw voor over het feit dat de Messias geboren zou worden en dat zij eindelijk het gezegende gezicht zou zien van de Zoon die zij baarde in haar meest zuivere schoot.
Almachtig gebed om vervroeging
Dus, Onze Lieve Vrouw, die God had gevraagd om de komst van de Messias te bespoedigen en wier almachtige gebed van God had verkregen dat de datum inderdaad vervroegd zou worden; Onze Lieve Vrouw, die toen was uitgenodigd om de Moeder van het Woord te zijn en had aanvaard om het vleesgeworden Woord in haar eigen schoot te verwekken; Onze Lieve Vrouw ziet niet alleen het moment komen waarop zij het gezicht van haar Zoon zal zien en zo een nieuwe schittering van zijn ziel en zijn hele persoonlijkheid zal kennen; niet alleen dat, maar zij ziet ook de verlossing voor de wereld komen.
Koninkrijk van de duivel
Ze ziet het moment waarop Gods glorie niet langer beledigd zal worden door al die toestanden die gekenmerkt worden door de erfzonde, zonder verlossing; dat koninkrijk van de duivel dat de wereld in het bijzonder was gedurende vierduizend jaar of meer, en dat tussen de erfzonde lag en het moment van de Menswording van het Woord. Zij voelt dat het koninkrijk van Onze Lieve Heer Jezus Christus nabij is, dat er nog maar een week te gaan is voordat het einde van het koninkrijk van de duivel begint, met de geboorte van het Woord en de Verlosser, die een einde zal maken aan het koninkrijk van de duivel als hij gedood wordt aan het kruis.
Onze Lieve Vrouw van 'O'
Dit vervult dus de ziel van Onze Lieve Vrouw met hoop en daarom wordt ze in deze periode Onze Lieve Vrouw van de Verwachting genoemd, of Onze Lieve Vrouw van de Hoop, of Onze Lieve Vrouw van 'O'. Want op elk van deze dagen in de aanloop naar Kerstmis staat er in het brevier een antifoon die begint met een uitroep, in de vorm van "O, enzovoort". Dus, Onze Lieve Vrouw van 'O'. [Aangezien deze conference is uitgesproken op 18 december, het feest van Onze Lieve Vrouw van 'O', slaat prof. Plinio de eerste O-antifoon, O Sapientia van 17 december over, -red.]
‘O Adonai’
Deze uitroep is gebaseerd op een gedachte uit het Oude Testament, de Schrift of een vroom idee. Het zou interessant zijn om de volgende aanroepingen hier te overwegen:
"O Adonaï, Heer van Israëls huis, Gij zijt aan Mozes verschenen in het brandend braambos en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï.
Kom nu en bevrijd ons met sterke hand."
Duizenden jaren lang had het Joodse volk nagedacht over Gods verschijning aan Mozes en wist het dat God alleen aan het uitverkoren volk zou verschijnen op een veel reëlere, tastbaardere manier dan aan Mozes. Dus, een verzoek duizend, tweeduizend jaar geleden, ik weet niet eens hoeveel jaar geleden, vond die gebeurtenis plaats: "Kom nu en herhaal deze gebeurtenis, maar met een onvergelijkbaar grotere voortreffelijkheid, o God die aan Mozes verscheen".
‘O wortel van Jesse’
Dan komt het:
"O Wortel van Jesse, Gij zijt het teken waarop de volken hebben gewacht; voor U zullen koningen verstommen, de volken zullen tot U smeken. Kom nu en bevrijd ons, wacht niet langer meer."
Dat is het precies: vragen aan Onze Lieve Heer Jezus Christus, die geboren is uit de Wortel van Jesse, die Onze Lieve Vrouw is; Onze Lieve Heer Jezus Christus voor wie alle koningen zullen stilstaan en tot wie alle volken van de aarde zullen roepen, om naar ons toe te komen, niet te treuzelen, want de mensheid zucht en wil niet langer wachten.
‘O Sleutel van David’
Tot slot de vierde:
"O Sleutel van David en scepter van Israëls huis, wat Gij opent, zal niemand meer sluiten, wat Gij sluit, zal niemand meer openen. Kom nu en bevrijd ons uit de kerker, uit de duisternis en de schaduw van de dood."
Onze Heer Jezus Christus sluit en niemand opent, opent en niemand sluit, dat wil zeggen, hij heeft heerschappij over alle dingen. Hij komt ons dus bevrijden uit de schaduwen van de dood.
‘O Oosten’
En dan nog een aanroeping:
"O Oosten, dageraad, afglans van het eeuwig licht en Zon der gerechtigheid. Kom nu en verlicht hen die in duisternis leven, die gezeten zijn in de schaduw van de dood."
Gerechtigheid is deugd, het is een woord dat alle deugd aanduidt, de staat van genade. Jezus Christus is een schittering van eeuwig licht. Aan de andere kant is hij de zon van alle deugden, die hen verlicht die in duisternis en in de schaduwen van de dood leven. Onze Heer is echt gekomen, hij heeft verlicht en uit deze verlichting is de christelijke beschaving geboren.
‘O Koning der volkeren’
Ten zesde:
"O Koning der volkeren, zo lang verwacht. Gij hoeksteen die alles één maakt. Kom nu en red de mens die Gij uit aarde hebt gevormd."
Onze Heer Jezus Christus is de hoeksteen van elke menselijke orde en in Hem worden alle tegenstellingen verzoend, maar dan ook echt verzoend, en niet alleen op een 'oecumenische' manier, in de kwalijke zin van het woord. Dan redt hij de mens, die zijn schepsel is, die hij heeft gevormd uit het slijk van de aarde.
‘O Emmanuel’
De laatste aanroeping, dan is Kerstmis al aanstaande:
"O Emmanuel, onze wetgever en koning, verwachting der volkeren en hun Verlosser. Kom nu en red ons, Heer, onze God."
Je kunt Christus bijna dichtbij voelen, slechts een paar uur nog van ons gescheiden. Dan keert de vreugde van alle volken die op Hem hopen, die op hun Verlosser hopen, zich tot Hem en zegt: "Heer onze God, kom en red ons!"
Dit artikel is overgenomen van pliniocorreadeoliveira.info en gebaseerd op een conference die prof. Plinio op 18 december 1965 heeft gehouden.
Laatst bijgewerkt: 19 december 2023 13:11