Driekoningen: het heil geopenbaard aan heidense vorsten en aan alle volkeren
Op 6 januari vieren we de komst van de drie koningen om het Koningskind te aanbidden en Hem hun geschenken van goud, wierook en mirre aan te bieden.
Drie wijzen kwamen na twee jaar aan
Epifanie, ook wel Driekoningen of Openbaring van de Heer genoemd, is een heilige dag waarop de openbaring van Jezus aan drie Wijzen (of Koningen) wordt gevierd, toen zij bij Zijn geboorteplaats aankwamen nadat zij de ongewone ster aan de hemel hadden gevolgd. Vaak stellen wij ons voor dat de Wijzen in de kerstnacht aankomen en zich samen met de herders verzamelen rond de kribbe van de pasgeboren Jezus, maar in werkelijkheid kwamen zij misschien wel twee jaar later aan, en daarom wordt Driekoningen 12 dagen na Kerstmis gevierd.
Equivalent van Kerst
Het feest van Driekoningen, dat in het Oosten en in sommige westerse kerken werd gevierd voordat het in Rome in acht werd genomen, schijnt oorspronkelijk een feest van de geboorte te zijn geweest. 6 januari was voor de kerken waar het werd gehouden het equivalent van Kerstmis (25 december) in de Romeinse Kerk. Het feest werd in Rome ingevoerd in de tweede helft van de zesde eeuw en werd de aanvulling en als het ware de kroon op het kerstfeest.
Lees ook: Driekoningen. Wat is verdienstelijker, een ster volgen of een engel?
Feest draait om de openbaring van de Heer aan de wereld
Epifanie betekent manifestatie, afkomstig van het Griekse woord epiphaneia. Wat de Kerk op deze dag viert is de openbaring van Onze Lieve Heer aan de hele wereld. Nadat Hij eerst bekend is gemaakt aan de herders van Bethlehem, die het Joodse ras vertegenwoordigen, wordt Hij geopenbaard aan de Wijzen die uit het Oosten zijn gekomen om Hem te aanbidden. De christelijke traditie heeft in de Wijzen altijd de eerste vruchten van de heidenen gezien; zij leiden in hun kielzog alle volkeren der aarde, en zo is de Epifanie een bevestiging van de universele verlossing.
Universele verlossing
Dat is ook de betekenis van de prachtige profetie uit Jesaja die volgens de liturgie in de eerste nocturne bij de Matins en bij de Epistel van de Mis wordt gelezen. De Kerk keert terug naar deze zelfde gedachte van universele verlossing wanneer zij in de antifoon van het Magnificat tijdens de tweede vespers, de woorden op zichzelf toepassend, zingt over de vereniging met Christus die wordt getypeerd door het bruiloftsfeest te Kana, door de doop van haar kinderen die wordt voorafgegaan door die van Christus in het water van de Jordaan. Vroeger was Driekoningen een extra dag voor plechtige dopen.
Rijke tradities
Hoewel veel van zijn rijke tradities in vergetelheid zijn geraakt, is Driekoningen een dag met een te rijke geschiedenis en erfgoed om te negeren. Als katholieken van de eenentwintigste eeuw staat het ons vrij een van de hieronder beschreven tradities van deze prachtige feestdag te kiezen.
Een traditie om met kinderen te beleven
Dit is een eenvoudige kleine traditie, maar draagt bij tot de feestelijkheid van het seizoen. Enkele dagen na Kerstmis kunnen de drie koningen uit de kribbe worden verplaatst en op een afstand worden geplaatst. Elke dag kunnen ze dichter en dichter bij het kind Jezus komen, tot ze uiteindelijk op 6 januari aankomen. Kinderen vinden het bijzonder leuk om te zien hoe de Wijzen bewegen, en het kan heel leuk zijn om hen om de beurt te laten bewegen. Over kinderen gesproken: in sommige culturen brengen de wijzen cadeautjes mee voor de kinderen. Maar ze zouden waarschijnlijk net zo blij zijn met wat knutselen met het gezin.
Dit is een aangepaste versie van een artikel dat eerder verscheen op americaneedsfatima.org.
Laatst bijgewerkt: 5 januari 2023 13:37