De Kerk verbiedt het ontvangen van de Heilige Communie in staat van doodzonde.
De wereldwijde echo van een enkele weigering om de Heilige Communie te geven
Er is een tragisch scenario dat zich telkens opnieuw afspeelt. Wetgeving voor abortus, homohuwelijk of hulp bij zelfdoding rukt wereldwijd op in parlementen.
Een oud en vermoeiend script
De bisschoppen van een land publiceren een zwakke verklaring tegen deze maatregelen. Vrijzinnig-katholieke politici stemmen vóór deze immorele wetten. Daarna blijven deze politici in goede positie binnen hun parochies en ontvangen zij de Heilige Communie. Kerkelijke autoriteiten vragen zich vervolgens af waarom de devotie voor de Heilige Eucharistie afneemt. Het is een oud en vermoeiend script dat talloze katholieken tot ergernis stemt en de boodschap geeft dat openbare zonden geen gevolgen hebben. Het behandelt de Heilige Communie als een formaliteit, zonder respect voor de werkelijke tegenwoordigheid van Onze Heer Jezus Christus.
Een priester besloot het anders te doen
Onlangs gebeurde echter iets buitengewoons. Eén katholieke priester durfde het script te doorbreken – en alle hel brak los. Wereldwijd verschenen krantenkoppen die zijn principiële houding bejubelden of bekritiseerden. Toch bleef hij standvastig in zijn verdediging van de Heilige Eucharistie. Het begon toen Eerwaarde Heer Ian Vane, pastoor van de parochie St. Joseph’s in Dorking, Engeland, ontdekte dat een van zijn parochianen, parlementslid Chris Coghlan, eind juni zou stemmen over een wetsvoorstel om hulp bij zelfdoding te legaliseren. Vier dagen voor de stemming stuurde E.H. Vane een e-mail waarin hij waarschuwde dat een stem vóór dit wetsvoorstel hem tot een “hardnekkige publieke zondaar” zou maken. De priester kondigde aan dat hij in dat geval de Heilige Communie zou weigeren om ergernis te voorkomen.
Waarschuwing genegeerd, wet aangenomen
De waarschuwing bleef onbeantwoord. Het Lagerhuis nam de wet aan met een krappe meerderheid van 23 stemmen. Nu gaat het voorstel naar het Hogerhuis, waar het hooguit kan worden vertraagd. De stem van Coghlan was doorslaggevend om dit zware morele kwaad wettelijk goed te keuren. E.H. Vane hield woord. De zondag daarop kondigde hij vanaf de preekstoel bij alle Missen aan dat hij het parlementslid de Heilige Communie niet kon geven, omdat dit strijdig was met het Kerkelijk recht. Canon 915 van het Wetboek van Canoniek Recht stelt: “Zij die hardnekkig volharden in een kennelijke zware zonde, mogen niet tot de Heilige Communie worden toegelaten.” De betrokkene nam direct contact op met de media en beklaagde zich bij zijn bisschop, hoewel deze eerder katholieken had opgeroepen om tegen het wetsvoorstel te ageren.
Wereldwijde ophef en een onthullende reactie
Al snel verschenen berichten in kranten wereldwijd waarin de houding van de pastoor werd veroordeeld als “intolerant”. Sommigen eisten dat de Kerk haar leer zou wijzigen of dat de priester een “meer pastorale” aanpak zou hanteren. Maar de woede van het parlementslid onthulde vooral zijn onbegrip van het katholicisme. “Dat katholieke autoriteiten van mij verwachten dat ik de katholieke Kerk boven mijn kiezers stel, is volstrekt onrechtmatig,” fulmineerde Coghlan.
Onzeker of hij katholiek blijft
De politicus gaf zelfs aan twijfels te hebben over delen van de leer en overwoog de Kerk te verlaten. Voorlopig weet hij niet of hij katholiek zal blijven; dat zal afhangen van “hoe ik me over een jaar voel.” Ondertussen hebben de bisschoppen wel pastorale brieven gestuurd om katholieken te bewegen tegen de wet te lobbyen, maar zonder sancties. Coghlan beweert dat hij sprak met bisschop Richard Moth, die zou hebben gezegd: “Het is niet de positie van de Kerk om om deze reden de Heilige Communie te weigeren.” Hij zag dit aan voor een herroeping van E.H. Vanes beslissing, hoewel het bisdom nog geen verklaring heeft afgelegd.
Een moedig en krachtig voorbeeld
Het vergde de ernst van een priester met liefde voor het Allerheiligst Sacrament om het oude script te doorbreken en de leer van de Kerk te bevestigen. Zijn moedige optreden ging de wereld rond. Hij weerlegde de valse consensus dat men nooit de Heilige Communie mag weigeren aan iemand die ergernis veroorzaakt. De linkse media stonden versteld. Wetgevers beseften dat zij geen immuniteit genieten binnen het Kerkelijk recht. Dit gebaar van naastenliefde gaf het gelovige volk een krachtig voorbeeld en bood het parlementslid kans tot berouw. Als er meer zulke priesters waren, zou de devotie tot het Allerheiligst Sacrament groeien en zou immorele wetgeving minder kans krijgen.
Laatst bijgewerkt: 1 augustus 2025 13:32