Kerstmeditatie: Verzameld rond de kribbe
Heer, opnieuw nadert Kerstmis. Het christendom haast zich opnieuw om U te aanbidden in de kribbe van Bethlehem, waar Gij te zien bent bij het licht van de fonkelende ster van Bethlehem of onder het helderder en prachtiger licht van Maria's moederlijke en lieve blik. Sint-Jozef staat vlakbij, zo in de ban van U dat hij geen oog lijkt te hebben voor de dieren die U omringen, noch voor de engelen die de hemel hebben geopend en die men in de hoogte kan horen en zien zingen. Straks komen de Wijzen met hun gevolg aan, beladen met geschenken van goud, wierook en mirre.
Tallozen hebben U vereerd
Door de eeuwen heen zullen ook anderen uw kribbe komen vereren: uit India, het oude Nubië, Macedonië, Rome, Carthago en Spanje; Galliërs, Franken, Duitsers, Angelen, Saksen en Noormannen. Pelgrims en kruisvaarders zullen uit het Westen komen om de grond te kussen van de grot waar Gij geboren zijt. Uw kribbe zal overal op aarde worden vereerd. In de grote gotische of romaanse kathedralen zullen massa's zich rond U verzamelen en U geschenken aanbieden van goud, zilver, wierook en vooral de vroomheid en oprechtheid van hun hart.
Het heil voor alle volkeren
Dan komt de periode van de Westerse ontdekkingen waarin de weldaden van Uw verlossing nieuwe landen zullen bereiken. Inca's, Azteken, inboorlingen van verschillende stammen, zwarten van Afrikaanse kusten of verder landinwaarts, Indianen met een bronzen huid, slanke en peinzende Chinezen, korte en lenige Japanners zullen zich allemaal verzamelen rond Uw kribbe en U aanbidden.
Evangelie over heel de wereld
De ster van Bethlehem schijnt nu over de hele wereld. Alle volkeren hebben de engelenbelofte gehoord en overal op aarde hebben harten van goede wil de onschatbare schat van Uw vrede gevonden. Alle hindernissen overwinnend, heeft het Evangelie zich eindelijk verspreid over de hele wereld. Te midden van de hedendaagse verlatenheid is deze grote bijeenkomst van mensen uit alle naties en rassen rond U onze enige troost en onze enige hoop.
Uw wet is gegraveerd in ons hart
Knielend voor U, rekenen wij onszelf onder hen. Kijk vriendelijk naar ons, Heer, en heb medelijden met ons. Er is iets wat we willen zeggen. Wie zijn wij? Wij zijn zij die niet knielen voor de moderne Baäl. Wij dragen Uw wet gegraveerd in het brons van ons hart en staan niet toe dat de dwalingen van onze tijd gegraveerd worden in dit door Uw verlossing geheiligde brons. Wij hebben de smetteloze zuiverheid van de orthodoxie boven alles lief en verwerpen elk pact met ketterij, haar listen en infiltraties.
Medelijden met alle mensen
Wij zijn barmhartig voor de berouwvolle zondaar, want door onze onwaardigheid en ontrouw rekenen wij onszelf tot dat aantal en wij vragen om Uw barmhartigheid. Wij sparen ook geen kritiek op onbeschaamde en verwaande verdorvenheid of op een pronkende ondeugd die de deugd veracht. Wij hebben medelijden met alle mensen, vooral met de gezegenden die vervolgd worden uit liefde voor de Kerk, die overal onderdrukt worden omdat zij hongeren en dorsten naar de deugd; die verlaten, bespot, verraden en geminacht worden omdat zij trouw blijven aan Uw geboden.
Het verborgen lijden
Velen zijn het wier lijden niet gevierd wordt in de hedendaagse literatuur: de christelijke moeder die alleen voor Uw kribbe bidt omdat haar kinderen het geloof niet meer belijden; de sterke maar sobere echtgenoot die door de zijnen wordt miskend of zelfs verafschuwd vanwege zijn trouw aan Uw leer; de trouwe echtgenote die de eenzaamheid van hart en ziel draagt omdat de lichtzinnige gewoonten van haar man tot overspel hebben geleid, hij die haar steun zou moeten zijn, haar "andere helft"; de vrome zoon of dochter die, terwijl de christelijke huizen worden gevierd, voelt hoe in hun eigen huis en gezinsleven het geloof is verstikt door egoïsme, hedonisme en secularisme; de student die door zijn klasgenoten wordt gemeden en bespot vanwege zijn trouw aan U; de professor die door collega's wordt gemeden omdat hij hun fouten niet door de vingers wil zien; de pastoor of bisschop om wie een dreigende muur van onbegrip of onverschilligheid is opgetrokken omdat hij weigert de integriteit van de aan zijn zorg toevertrouwde leer te compromitteren; de eerlijke man die berooid wordt omdat hij weigert te bedriegen.
Lees ook: Stille Nacht: De oorsprong van het lied
Geschenk aan U
Al deze geïsoleerde mensen, verspreid over de wereld, onwetend van elkaar, verzamelen zich nu rond U om U een geschenk en een gebed aan te bieden. Hun geschenk overtreft de zon en de sterren, de oceanen met al hun rijkdommen, en de aarde in al haar pracht: zij geven zich volledig en trouw. Door volledige orthodoxie te verkiezen boven goedkeuring, zuiverheid boven populariteit onder de onreinen, eerlijkheid boven goud; door trouw te blijven aan Uw wet zelfs wanneer dit betekent dat carrière en roem moeten worden opgeofferd, bereiken zij de volmaaktheid in hun geestelijk leven door boven alles de liefde tot God te beoefenen, die een oprechte en blijvende liefde is.
Liefde voor God
Die liefde verschilt sterk van de liefde zoals die tegenwoordig wordt opgevat, die voornamelijk bestaat uit sentimentele en onlogische gevoelens, zinloze en vage genegenheid, duistere zelfoverschatting en afgezaagde rechtvaardigingen om het geweten te sussen. Hun liefde is daarentegen echte liefde, verlicht door het geloof, gerechtvaardigd door de rede, ernst, kuisheid en volharding. In één woord, dat is liefde voor God.
Moge de Kerk zegevieren
Zij bieden ook een gebed aan voor Uw heilige en onbevlekte Kerk die zij boven alles in deze wereld liefhebben: voor de herders en de kudde; in de eerste plaats voor de herder der herders van de kudde, dat wil zeggen voor Petrus, die wij vandaag Benedictus noemen. Moge de Kerk, die nu kreunt als een gevangene in de kerkers van deze antichristelijke "beschaving", uiteindelijk zegevieren over dit tijdperk van zonde en een nieuwe beschaving inplanten voor Uw grotere glorie.
Moge de goddeloze zich bekeren
Mogen de heiligen steeds heiliger worden, mogen de goeden geheiligd worden, mogen de zondaars goed worden en mogen de goddelozen zich bekeren. Mogen de onboetvaardigen, die de genade hebben verworpen en de zielen in gevaar brengen, worden verstrooid, vernederd en hun inspanningen verijdeld. Mogen de zielen in het vagevuur direct naar de hemel opstijgen.
Wij bidden om Uw genade
Zij bidden ook voor zichzelf: moge hun orthodoxie steeds zuiverder zijn, hun zuiverheid steeds strenger. Mogen zij trouwer zijn in tegenspoed, sterker staan tegenover vernederingen, energieker zijn in hun strijd. Mogen zij vreselijker zijn voor de goddelozen, maar ook barmhartiger voor hen die, beschaamd over hun zonden, serieus streven om deze te overwinnen en de deugd in het openbaar toejuichen. Tenslotte bidden zij om Uw genade, zonder welke geen enkele wil duurzaam kan volharden in het goede en geen enkele ziel kan worden gered; moge deze overvloediger zijn in verhouding tot het aantal van hun ellende en ontrouw.
Dit aangepaste artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in O Legionário, 22 december 1946 en verscheen eerder op tfp.org.
Laatst bijgewerkt: 19 december 2023 13:06