Zegt de Bijbel echt dat wij niet mogen oordelen?

Als je opkomt voor morele waarden, als je het goede wilt verdedigen en protesteert tegen slechte gedragingen, zul je uiteindelijk beschuldigd worden van "oordelen". Voor de meeste postmoderne progressievelingen is oordelen de enige zonde die nog telt. De enige zonde is te geloven dat ooit iets verkeerd kan zijn. Maar is het volgens ons geloof en volgens de Bijbel echt een zonde om te oordelen? Wanneer is het verkeerd? En hoe antwoord je mensen die je voor de voeten werpen dat je niet mag oordelen?

Christus zegt ons juist te oordelen

Het korte antwoord is simpel. We kunnen zeggen: "Als oordelen altijd verkeerd is, zoals u beweert, dan is het ook verkeerd voor u om mij te veroordelen, toch?" Maar progressieve linkse mensen hebben een selectief geheugen als het op de Heilige Schrift aankomt. Zij citeren de passage "Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt" (Matt. 7,1), maar zij negeren de context. In hetzelfde hoofdstuk beveelt Onze Heer ons te oordelen: "Hoedt u voor valse profeten, die tot u komen in schaapskleren, maar in werkelijkheid razende wolven zijn" (Matt. 7, 15). Jezus zegt elders ook: "Oordeelt niet naar de schijn, maar oordeelt met een juist oordeel" (Johannes 7,24).

Zonde afkeuren

Hoewel alleen God de harten van de mensen kent en beoordeelt, kunnen en moeten wij de daden beoordelen volgens het verstand en de wet van God. De heilige Paulus leert ons dat "de geestelijke mens alle dingen beoordeelt" (1 Kor. 2,15). De apostel zegt ons niet om te gaan met zondaars. "...indien iemand, die een broeder genoemd wordt, een hoereerder is, of een gierigaard, of een afgodendienaar, of een losbandige, of een dronkaard, of een afperser: met zo iemand eet je niet. Want wat heb ik te doen, te oordelen over hen, die buiten zijn? Oordeelt gij niet over hen, die binnen zijn? Want zij, die buiten zijn, zal God oordelen. Verban de boosdoener uit uw midden" (1 Kor. 5, 11-13).

Lees ook: Kom in actie tegen de blasfemische film Benedetta

Onrechtmatig oordelen vs. de noodzaak van vermaning

De grote katholieke geleerde, pater Cornelius a Lapide, S.J., legt uit dat oordelen zondig is wanneer het onbezonnen, kwaadaardig, afgunstig en afkerig is - ondeugden die stuitend zijn voor de naastenliefde en de rechtvaardigheid en waar "God zelf, aan wie het recht om te oordelen toekomt” een afkeer van heeft. Als wij een slechte mening over onze naaste hebben, schaden wij hem en "ontnemen wij hem zijn goede naam als wij dit oordeel laten rondgaan; want reputatie is een groot goed, veel groter dan rijkdom."

Sint-Augustinus

Pater a Lapide verwijst in deze discussie naar het briljante commentaar van Sint Augustinus: "Wat de dingen betreft, die God kent, maar wij niet kennen, oordelen wij over onze buren op eigen risico. Daarover heeft de Heer gezegd: Oordeelt niet. Maar over dingen die openlijk en openbaar kwaad zijn, mogen en moeten wij oordelen en berispen, maar nog steeds met liefdadigheid en liefde, niet de mens hatend, maar de zonde, niet de zieke verafschuwend, maar de ziekte. Want als de openlijke overspelige, dief, dronkaard, verrader niet geoordeeld en gestraft zou worden, zou gebeuren wat de gezegende martelaar Cyprianus heeft gezegd: "Wie een zondaar met vleiende woorden sust, wakkert zijn zonde aan".

Oordeel als werk van barmhartigheid

Daarom is het dus niet alleen geoorloofd om de daden van mensen te beoordelen, maar het is ook een geestelijk werk van barmhartigheid om de zondaar te vermanen. Als katholieken moeten we altijd met liefde de waarheid spreken.

Dit artikel door John Ritchie werd eerder in het Engels gepubliceerd op tfpstudentaction.org

Laatst bijgewerkt: 13 november 2023 19:19

Doordring heel Nederland van de boodschap van bekering

Uw gift brengt de boodschap van bekering en hoop van Onze Lieve Vrouw in Fatima aan duizenden mensen.

Doneer